364 resultaten.
zonder titel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 997 zijn stoel was leeg
het was nog zo pas
dat hij daar in zeeg
in zijn wereld met
het zijden kussen;
tot op de draad toe
versleten en aftands
met zijn zetel nog slechts
verbonden door twee lussen
zacht met verloren glans
ik voel, hij is niet weg
ruik de geur van zijn huid
zijn ongewassen haren
deel het verdriet
van zijn verloren bruid…
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 459 De slagbomen opgeheven
kruisen de wegen elkaar
zoekt het hoofd gezelschap
Hij
Banen haar gedachten zich
een weg naar de andere einder
een verwant van de ziel
De wegen lopen gesmeerd
kennen de bomen
één voor één
gaan uit elkaar
komen elkaar weer tegen
De slagbomen neergelaten
een stop bij…
Geen titel..
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 962 Je laat me dromen
dromen over mooie dingen
Je laat me over wolken lopen
en even geen zorgen hebben
Je stelt me gerust
op de juiste momenten
Gewoon, door even te kijken
en te laten merken dat het goed is
Dat ik niet bang hoef te zijn
en geen angsten hoef te hebben
Dan voel ik jou warmte
jou liefde om me heen
Even durf ik van het leven te…
zonder titel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 678 Straaljagers schrijven een omgekeerde
v-formatie tegen de trek van vogels in:
ik vrees dat er een grote leegte
in de lucht komt hangen.
Jij die de lieve zomer lang
voor mij de wonderlijkste geuren weefde, luister:
sluip als de kou neerdaalt maar even binnen
in de mouwen van mijn winterjas.
Het is altijd de samenwarmte die geneest.…
zonder titel
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.210 ik was
ik was daar even
en laat het weer
zijn als lucht
ledig…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 383 Met vlakke hand zoekt
ze mijn hart waarvan
ze het bestaan vermoedt
maar achter mijn ribbenkast
blijft het akelig stil
"Een metafoor", zegt ze
"IJskoningin", zegt ze
Uitdagend, overmoedig vraag
ik haar wat dat betekent
Haar antwoord is een
brandmerk op mijn geweten
haar zelfgedolven graf
"Je hart is ergens anders"
Nog voor…
Geen titel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 531 filevrije
eeuwigheid
de weg
naar de hemel…
zonder titel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 242 het hoofd dwingt
met koppig geduld
tot concentratie
het zwart strijkt knarsend neer
bruusk dient oud zich aan
het verlangen gaat altijd weer stromen
er is geen geduldige tijd
de spanning groeit en haast zich
kleuren dringen zich op
het gaat vanzelf
de rode draad spreekt
over het tragisch lot van goed en kwaad
gehoorzaam aan…
(geen titel)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 327 je verschijning was als een openbaring voor mij
ik dronk je ogen en je gestalte was een streling
je bewegingen vloeiden als golven tegen de branding.
ik wilde je aanraken, maar het geheim moest bewaard blijven
kon ik je maar zeggen, maar zou de werkelijkheid niet smalen
als een dronken persoon die de bloem vertrapt.
nu ben je ouder en ik…
zonder titel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 736 vrouwen met
krulspelden onder hun
hoofddoek zie je
alleen nog maar in
stukjes als dit -
waar zijn zij gebleven,
deze onvolprezen
iconen uit de
zwart/witte tijd?…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 terwijl de maan geen
bloemen mist en
in storm haar
helderste gezicht
vertoont,
hult een zaaltje zich
in het halfdonker
voor een dramatisch stuk
met lichte spot.…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 556 zij is weggegaan
hoe kon een wereld
die eeuwen lang
tussen eikenhout
werd aanbeden
met kruis en kralen
worden gesust
Veurne riep ze steeds
gij mijn uitzicht
op de brakke kreken
geen steen is zonder
een gebed
op elkaar gestapeld
zij is weggegaan…
zonder titel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 551 op een rood 4kant zit
een hond te wachten
op haar uitlaat
geluidjes ontsnappen
aan haar keel als
lege tekstballonnen
bij de telefoon ligt
't nummer van de oppas…
Geen titel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 283 vuilnisbakhypnotiseurs
de nieuwe jezussen
profeten
complotten ter verrijking van een paar individuen
hagediskeizers
duistere krachten
voodoo
engelen die advies geven
de vreselijke en totale samenzwering
de achterdocht met reden
de waarheid van de waarheid van de waarheid
blijven allemaal voor altijd
maar
mijn zonnebril ligt in de kralingseplas…
Geen Titel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 269 Ach m'n
verwoede spasmen van onwetendheid
in een hoekje op de vloer
gelegen rest teneergeslagen ongezelligheid
als braaksel op een vasttapijt
ontkomen aan een slechte tijd
van afval en afvalligheid…
Geen Titel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 705 Een jong gezicht
Verbitterd door verdriet en pijn
Tussen oude mensen
Met wie ze één zou moeten zijn
Een jaar geleden
Nog een lachende vrouw
Die kon lopen en kon praten
En altijd het beste voor iedereen wou
Na platgedrukt te zijn, geplet,
Door grote wielen overreden
In stukjes gescheurd
Weggerukt uit haar oude leven
Zit ze in een vreemd…
Geen titel
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 880 Ik ga kapot van binnen
Ik snap de wereld niet
Ik ga kapot van binnen
En niemand die het ziet
Het zit alleen van binnen
Dus een ander weet het niet
En ik hou het liever binnen
Want dan is het er niet…
Geen titel...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 710 Je kroop via mijn hart
naar mijn hoofd
waar jij
mij kon besturen
Stilletjes door mijn
geweten sluipend
heb jij mij
Als een pop met touwtjes
sleurde jij mij mee
over bruggen en naar
mijn grote angst
Over het water liep ik
jij hield mijn touwtjes
van elastiek
als ik trok
trok jij mij terug
In de grot
vond ik een…
Zonder titel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.020 In rook vervlogen -
op het kruispunt speelt de wind
met rood papier…
Zonder titel
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.356 Je past zo heerlijk niet in het plaatje
Je mikt zo handig net naast het gaatje
Je kleurt zo lekker niet binnen de lijnen
Je schopt de zon
van de horizon
En wordt wakker
Stille held in dromen
Zo lijkt het
Te zijn…
Zonder titel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 346 de hond loopt
in de schaduw
van de vrouw
hij wil uit…
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 289 de handpalm draagt de kin
terwijl ik zit op oud terracotta
alhoewel de zon mij beschijnt
denk ik ver vooruit in het niets
deze zwaarte heden ten dage
houdt mij als het ware klein
het drukt de last van innerlijke lagen
voorkomt het peinzen in rechte lijn
het is dromen in luchtballonnen
die vertellen dat je bent, voelt
maar hoeveel grauwe…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 627 Nu wordt het herfst. De bladeren
bruinen al wat aan de bomen,
langzaam, blad na blad. Het wordt
al koud en nat.
Nog even kleurt het goud, nog even
hoor ik vogels zingen. Maar in dat
'even' gaat het wringen, want vogels,
bomen, worden eigenlijk niet oud.
Ze zijn zoals ze waren in mijn
kinderjaren, zoals ze in mijn laatste
herfst weer…
geen titel
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 384 Na zoveel jaar
zie ik je weer
je zwaait
ik lach
en keer me om
met beelden van je mond
mijn hand
je schouder
ik dacht
de tijd heeft deze dingen
uitgewist
ik heb me hopeloos
vergist:
ik ben je nog niet
afgeleerd
alleen maar leger
ouder.…
geen titel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 218 Men zegt
de tijd heelt alle
wonden
en dat is waar
dat is het moooie
van tijd
Maar wat er
slijt in
jaar na jaar
is het bijzondere
en wat ons rest
is middelmatigheid.…
geen titel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 M’n lief,
op dagen dat het leven zoet is
en wij als in het pril begin,
sluipt soms een weemoed
bij me binnen
en wordt het nu herinnering
van wat wij zijn,
van wat we waren
en wat er voor ons komen moet
laat zich al raden:
je zult m’n kussen in je armen
nemen, het wiegen
en me grenzeloos bewenen.
Of zal ik bidden…
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 Inspiratie, voorheen de gefleste geest
Verstrikt en volkomen lamgeslagen
Writersblock waarvoor de dichter vreest
Muze van duizend-en-één-nacht en dagen
Bezorgt illusies van alle dagen feest
Blijft één nacht om inspiratie aan te jagen
Inspiratie, thans de geschreven gedachten
Vrij en volkomen vrij van vragen
Muze van duizend-en-één-dag…
zonder titel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 494 Zat van zee
zat hij zat
aan de zee.
Alleen
de zee
zat er niet mee.…
Zonder titel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 337 Lage ochtendmist over de weilanden.
Ergens op vakantie wakker worden, vroege morgen,
tent uit, natte sandalen, die aan
en door een heelal van druppels gaan.
In een mantel van vocht verwonderd stilstaan.
Hoe het is een diertje te zijn geworden
dat zich uitrekt naar horen,
en ruikt de schimmeldraden herfst.
Gewaarwording van een vloeiende natuur…
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 248 Dit zijn geen dagen voor een leuk sonnet
Nu alle nieuwsberichten zijn vervuild
Verbijstering en woede; Holland huilt
Want veiligheid en onschuld zijn besmet
En zoveel lieve woorden blijken schijn
Je kijkt zelfs met een scheve blik naar Nijn.…