218 resultaten.
Euthanasie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 ik wil niet meer
ik wil niet meer
van halloween en jingle bells
van plastic en karton
ik wil niet meer
van winst en groei
van splijtstof en carbon
ik wil niet meer
de rups is volgevreten
het nest is volgescheten
ik wil niet meer
ik kruip
in mijn cocon…
VLINDER
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 876 Ik wou dat ik een vlinder was
Uit mijn gespinde cocon zou ik dan kruipen
Ik zou vliegen over het groenste gras
Mij tegoed doen aan dauwdruppels die van bladeren druipen
Ik wou dat ik een vlinder was
Dan zou ik mijn vleugeltjes zo hard bewegen
Dat aan de andere kant van de wereldas
Een orkaan zou ontstaan met de zwaarste stortregen
Ik wou…
Hide and seek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 129 Je raakte mij in jouw cocon
als vlinder aan, zonder touché
Bedwelmde en betoverde
mij op je eiland, nimf Circe
En hield mij als de zwervende Odysseus in je macht
Eénmaal vloog je naar hem toe
en even vaak kwam hij bij jou
Maar beide keren bleef je schuil
verschanste je in je cocon
Ik waande mij die grote zwerver
opende zacht jouw…
Dans...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 575 vangen wil met een vlindernet
Want haar lijf
heeft de cocon
schoksgewijs verlaten
Ze schijnt
een vlinder
is een acrobate
Ze tast
beurtelings
aarde en hemel af.…
De juweliers van deze wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 De rupsen in een cocon
De vlinders op de bloemen
Met grote voorraden aan 'goud'
Zijn zij de juweliers van de-
ze wereld
Die zonder deze gevleugelden
Ineen zou krimpen tot een zo
Goed als stuifmeelloze bol
Geen odeur, dus geur
Geen kleur…
De liefde slaapt in haar hart
poëzie
4.0 met 6 stemmen 4.376 sluimer, liefste, en slaap
uw eenzame winterslaap,
en ontwaak als de bevende zon
door de lentlijke evening gaat,
als een vlinder uit haar cocon,
als het vuur in uw donkere haard."…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.128 Waar je ogen nog vragen
en het afscheid de stilte
verandert in een cocon
verlies ik de tijd van
antwoorden
en
vraag ik niets meer
dat woorden kleurt en gedachten
verdrinkt in geluk
dat met eenzaam vergeten
begint…
Een autistisch web
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 ik spon
mijn cocon in
een autistisch web
dat ik in
eenrichtingsverkeer
kundig had opgezet
wist het
tegendraadse
moeiteloos te omzeilen
door lijnen
impulsloos te spannen
tot mijn perspectief
ik heb het leven
intens lief dat ik in
mijn coconnetje geniet…
Adembenemend
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 174 omarmd door de mist
ontwaakt de wereld
in al haar schoonheid
wiens geheimen goed
bewaard zijn gebleven
in de schoot van moeder aarde
die zich ontpopt
vanuit haar cocon en wegvliegt
als 'n beeldschone vlinder…
Een cocon van licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 ik heb een cocon
van licht gesponnen
uit vroege zonnestralen
een zachte wind
vergaarde de draden
uit geurende bloemen
ik wilde
de zomer begrijpen
reiken naar het feest
dat lang geleden
voor ons de tastbare
hemel op aarde is geweest…
Thuis als cocon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 23 'Thuis' als samenkomen in
een cocon, warm omhulsel
Het blijft een 'cause célèbre'
een geruchtmakende zaak
'Bring them home', hoe cruciaal
'Bring them home', in gedachte
'Bring them home', voor het verhaal
Onzekerheid is slopend
Geldend zowel gijzelaar
Als 'HABAYTA' zingend thuisfront
Slechts onschuldige mensen
'Bring them home…
Cocon zonder stem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 stille rondes van het bestaan
was ik een boom, dan zonder bast
ergens achter mijn netvlies sterven
kegels af die mij de scherpte van dit
leven hebben laten zien, ik zal ze missen
in de chaos van mijn eigen rangorde
liever regen dan wolk, want de aarde
is dorstig en kwijlt haar zoetigheden
te snel op de rug van een trage rups
zijn cocon…
Cocon -1
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 132 Het individu koning maken
dat is wat hij doen wil
niemand heeft hem nodig
hij heeft niemand nodig
heeft aan zichzelf genoeg
zijn cocon is goed gevuld
met een grote voorraad
de deur sluit als vanzelf
grendels worden verschoven
voor een lange winterslaap…
Cocon – 2
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 149 Er wordt geklopt
laat me toch met rust
in mijn zelf verkozen isolement
ze blijven kloppen
graag respect voor het individu
mijn god, het is mijn hart
ik hoor mijn eigen hart
´t is fascinerend en ook beangstigend
de ultieme zelfconfrontatie
hoe lang houden we het vol
elkaar te moeten aanhoren
hoewel zomaar stoppen
ook geen optie lijkt…
Tiramisu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 in tuingewaden
nam zij lavendel in lila flacon
haar kussensloop besprenklend
als cocon
op afstand safe and sound
in ochtendbaden
Ik zei laat eens je ik zien
van opzij
laat zien hoe open jij kunt zijn
bij mij
licht eens je vleugels zeg
tiramisu
als jij je vrij voelt kom ik naar
je toe…
verborgen gelaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 372 kapsel jouw onzichtbaar zijn
in ranke sluiersteen
als het verlies naar eigenheid
die niemand raken kan
verberg in lachende angst
jouw schaamtegelaat vol droefenis
cocoon er hoop
vergevingsvol
buigzaam naar fatsoenlijkheid…
Toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Nog zijn het schimmen
en nevelslierten
dunne draden die horizonten
spinnen
naar onbekende verten
in een tijd nog sluimerend
in cocon
hier is nu, daar is later
stemmen die zullen klinken
leven dat zich een weg zal zoeken
ongebonden
en beweeglijk als water.…
Vlinder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 Ooit, zei de rups
Dan zwem ik de wereld rond
Ik zal duiken, ik zal plonzen
Geen nood meer hebben aan een grond
Ik zal spetteren en drijven
Me met de eb mee laten gaan
Langzaam zal ik dan verdwijnen
Aan de horizon vol maan
Maar toen de rups, gehuld in zijde
Almaar droomde van de zee
En zijn lichaam transformeerde
Nam zijn cocon zijn dromen…
soms
hartenkreet
3.0 met 74 stemmen 15.553 soms voel je je als een vlinder
soms als een rups in een cocon
soms voel je je als een leeuw
die alles overwon
soms voel je je als een haasje
bang afwachtend voor wat er komen gaat
maar dit alles hoort bij het leven
en leven is toch waar het om gaat…
Los
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 701 vanwaar ik ben
is leegte vergeten
kijken ongeloof en
om niet het weten
cocon eigendraad
-het nevelt zicht-
ontpop mijn ziel
zo zal het schijnen
hulsel kom af
voorwaar verweer
ga met rottend blad
beklijf niet meer…
De weg kwijt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 214 Kwam je te vroeg uit je cocon,
ik wilde dat ik je helpen kon!
Ach vlinder, nu kun je niet meer terug,
voortaan niet meer te vlug,
uit je coconnetje kruipen hoor.
Daar is het nu nog veels te koud voor!…
Warm
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 Niemand kijkt de stilte weg in
schaduwen die wijken
en de blauwe hemel
niet kunnen bedekken
of dichterbij halen
met eenzame woorden en fluisterende
momenten
van een avond die
de kou weer wil beminnen
maar in de gulzige warmte
alleen nog zijn
lege cocon over heeft.…
Voor mijn dochter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 399 Ik zou je willen cocoonen,
in mijn hart in mijn herinneringen.
Maar schat je vlindert zo mooi uit.…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 416 Voel de cocon
Hermetisch afsluitend
Verstikkend in mezelf wil ik schreeuwen
Vechtend tegen apathie
Ben ik radeloos om niets
Om alles…
Naar mij
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 487 Huilend steen
en is er
geen schaduw
die je helpt
of fluistert
dat je mag veranderen
in een vlinder
die zijn cocon
van woorden
maakt zoals hij
zijn
schaamte
verliest en kijkt
naar de stenen
waarmee hij zijn
maskers
verzint.…
Liever
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 zwemmend in een bloemenzee
die eigenlijk voor jou bedoeld was
had ik jou liever aan mijn zij
om samen te genieten
van de schoonheid van Moeder natuur
aan wie ik jou te vroeg moest afstaan
natuurlijk was het zelf verkozen
liever had ik een gezonde moeder
die oud had mogen worden in haar eigen cocon…
Nachtvlinder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.459 Waar de kilte huist in zinder
wacht ‘n tere Zwarte Vlinder
tot hij, uit zijn cocon bevrijd,
kan gaan zweven naar de stilte
die vervloeit in d’ eeuwigheid
en het Koolwitje buigt trillend
haar vleugels in verslagen
als door de wind gedragen
zijn schaduw haar ontstijgt…
tederheid
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 2.569 een vlinder met natte vleugels nog
vers uit de cocon
met verbaasde ogen
het felle van zijn eigen kleuren
en dan die bloemen
ze wiegen zo mooi in de zon
op hun ranke stengels
om te stelen
dronken van die zoete geur
fladdert hij verrukt
van geel naar rood naar blauw
een regenboog…
Van mij
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 888 Wachtend in het zwijgende licht
van de aarzelende tijd
verlaat ik met gedachten weer mijn cocon
van oude woorden en onbegonnen dromen.
Want ik ben alleen de schaduw
van gedachten die willen zijn
wat in mijn lichaam past
en in elke stilte een schaduw van
liefde tekent die
op mijn glimlach wacht.…
Tederheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 216 Een vlinder vers uit de cocon
met natte vleugels nog
en verbaasde ogen
het felle van zijn eigen kleuren
en dan die bloemen
ze wiegen zo mooi in de zon
op hun ranke stengels
om te stelen
dronken van hun zoete geur
fladdert hij verrukt
van geel naar rood naar blauw
een regenboog…