Alle inzendingen over morgen OR gordijn

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Zij tilt zich overeind en in het licht en maakt een stil begin stil met zich zelve, langs het smalle lijf liet zij het hemd afvallen, dat zakt tot in een dunne kring van plooien, een weinig mijmering zet zich, zij ziet naar beneden de blootheid van haar eigen leden, het vreemde van het nu gebleken lichaam en de schemerbleke…

ik droomde door toen de dag allang geopend was in windbolle gordijnen zong de morgen zachte vogelschrijfsels warm verweven met het zonlicht, in mijn poëtische momenten van ontwakend plichtsbesef wolkenveren scholen nog langs de randen van de nacht, hun zwachtels klaarden goud ik had er niet op gewacht om wakkere beleving enigszins…

Als ik morgen niet opsta moet je niet schrikken: per slot, elke opera en alle toneelstukken hebben hun ogenblikken, het vallen van gordijnen of andere ongelukken. Dit is dan het mijne. Sluit dus mijn gezicht, doe die mond en twee ogen maar netjes dicht en ik ben voltooid.…

ik Google gordijnen in gedichten, daarna gedichten met gordijnen en vind vele vlagen wind gesloten werelden, stof en mijten voor mij is het blauw velours dat zelden sluit om het licht buiten gekleurde vlaggetjes voor tegen de duiven. het helpt geen zucht mijn uitzicht is ruim, blauw en groen niemand ziet mij naakt al zou ik het willen…

ook als je wolken donker zijn kom dan terug voor het refrein maar nu eerst een kus en een goed glas wijn nog één keer lachen, gewoon even samenzijn mijn enige wens is dat je eens zal zien hoe hard ik probeerde goed te doen, zonder “misschien” mijn wereld van jou, alleen de tijd is trouw leef zoals je wilt, ik hou altijd van jou het gordijn…

of een welkom warm kan zijn, vraag je ik adem jou in met woord en wederwoord stapel de letters van kop tot teen steeds completer…

Maar als de persoon net overleden was, zaten de gordijnen tot aan het verlaten van het huis hermetisch gesloten!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Toch gaan gordijnen dicht. En groet zij kort de glazen buurvouw, die zich 's avonds sluit. Morgen mag zij de kast weer uit. ----------------------------------------- Uit: 'Waar de egel gaat', 1995.…

je das sprak met de kleur van gisteren toen rood het welkom was ik had je geuren weggehangen met de warmte van handen in de zakken van je jas je fleurde en bracht leven in de gang de hal versprong met morgen op behang je plooide wind tussen gordijnen wuifde vlekken in het afscheidsgrijs ik kon er niet uit wijs jouw…

omdat de pijn vandaag pas raakt maar als gordijnen morgen buiten sluiten en jij de touwtjes knipt, slaat simpele afhankelijkheid ineens keihard de voordeur dicht…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Of alles ooit tot stof wordt of ooit stof ook weer vergaat Gordijnen, esdoorn, ik. Of de herinnering vergaat, rafelt, op een morgen schipbreuk lijdt. Of uiteindelijk niet de hele zaak ontploft Een gaswolk verleden achterblijft Dat zien we dan wel weer.…

Goede morgen De gordijnen mogen open…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

we zullen de avond dicht kakelen met veel geschreeuw en spraakwater en overdrijven en liegen (toe maar) we zullen de bakens verzetten, maar vrijwel stil zitten met een lach en met hoongelach en voordat we het weten weer naar huis toe, de ruimte weer open en wij de gordijnen en ramen dicht doen tegen licht morgen- ochtend maar ook tegen…

Aardappels zijn anders zo droog Af en toe zie ik je slikken Toe, hou je nog even groot Steek de kaarsjes daar eens aan Trek de gordijnen maar veilig dicht Echt gezellig vind je niet Kom niet huilen, toe nou lief Erwtjes smaken niet met zout Rust maar even op mijn schouder Staar met mij niet verder dan morgen Traan je ogen niet aan mijn…

vaag lichten zij nog op in matte schittering draden vol onzekerheid zijn gegroeid in lange nachten zonder stem omdat wij naar antwoorden smachten maar formuleren geeft geen rust roept alleen maar andere vragen terug de snelheid is beangstigend zonder oplossing breekt morgen weer als dag ik kijk naar mijn gordijnen die harder…

De kou van de morgen laat in een roes van verrukking zijn klamheid los. Stralen glinsteren vanuit ontloken dagenraad tussen de reten van halfgesloten gordijnen. De wereld neemt een nieuw begin, maar droomt nog even door. Het warme witte dek verlaat dan zacht de sponde der aarde opdat de krokus bloeit…

morgen moet nog komen leven is voor hen geen vraag dat doen ze in hun dromen…

De straten zijn nog donker en doen wat troosteloos aan achter een enkel raam brandt al wat licht Den Haag ontwaakt aan de donkere hemel knipoogt nog de maan niet vol, nee nog niet ze is wat bleekjes de vrouw zojuist ontwaakt schuift gordijnen open rond haar benen wervelt de poes harig en behaagziek ze doet het raam open en de morgen…

terwijl ik opsta, elke morgen om zes uur, hamert de specht al.…

Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren. Net na vijf uur In de doofpot is er geen geld en alles duur Wees niet bang er is eten Vrees niet ik heb toch geen geweten Ik heb zorgen Parkeer alles tot goedemorgen Ik ken geen angst Voor mijzelf ben ik het bangst Ik zeg niks maar heb alles te vertellen Voor geen gekregen geld gebruik ik geweld…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

En ben je verdwaald of angstig Balancerend op een rand Dan gaan we morgen samen verder Veilig hand in hand..…

't Zal morgen zijn Of 't niet bij nacht zo hard met zwepen Geslagen had. - Zie door 't gordijn De geesten in hun koude schepen! De takken schaven aan de randen Van 't venster. In de verte fluit Het altijd helder langs de landen. De dieren op de wanden Verdwijnen. 't Licht gaat uit.…