inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.116):

Wakker worden op een herfstochtend

Achter de gordijnen is de wereld.
Buiten is hemelsbreed nog geen twee meter weg.
De schaduw van een gestalte, meneer Esdoorn
zwiept als een dronkeman, onvast ter wortel
lonkt naar de ruiten die mijn ramen zijn.

Opengeschoven stukken doek geven mij
terug wat ik nooit zou kunnen missen.
Esdoorn is nuchter, leunt gelukzalig
Op het leven van een boom in een trottoir.
Een tango of een foxtrot of zo
Met takken die amorfe wolken altijd maar
tot gezichten willen kneden.

Of alles ooit tot stof wordt
of ooit stof ook weer vergaat
Gordijnen, esdoorn, ik.
Of de herinnering vergaat, rafelt,
op een morgen schipbreuk lijdt.
Of uiteindelijk niet de hele zaak ontploft
Een gaswolk verleden achterblijft
Dat zien we dan wel weer.

Schrijver: Frank Heinen, 12 juni 2007


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 308

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)