177 resultaten.
inenting voor dichters
netgedicht
2.0 met 36 stemmen 649 vingertoppen blauwgeplekt
oosterse schrijfkramp doet de ronde
vadsig schrijven in woord hoesten
taal gedrukt op tong
gemors gekreukel
geschraap tot op het bot
naald splinter mij in mijn arm
om te overleven in mijn poëzie…
Lichtval
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Soms
valt het licht er
zonder splinters
gruzelementen
Soms
staat het licht
weer op
poetst zich schoon
de aarde
van de duivel
of het stof
van een demon
Soms
valt het licht
samen
met een gedicht
dat zegt iets
van de dichter.…
kerstballen
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 5.347 Als deze uiteindelijk doven
vervliegend als in een droom
waar je mischien in ging geloven
Glimmende, kleurrijke kerstballen
in duizend splinters uiteengevallen…
Waar staal klieft
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 210 Vaar mee
in die splinter van tijd
Leef nu, bruis heden
waar staal klieft,
ijs schitterend splijt…
Belofte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 ik kan hem niet inlossen
en breek hem
als een dunne tak
zo eenvoudig is het dus
maar zie de splinters
zie het hout
het leven dat er was
de randen ogen zo ongelijk
gewond en niet te lijmen
gelijk het hart
ooit vol van liefde
maar het gevoel toch nooit
heeft kunnen rijmen…
Stil verdriet...
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.412 Mijn hart wordt vaak gebroken
valt in splinters op marmeren grond
graniet plaats ik voor mijn ogen
om een beschermend schild te vormen.
De zilte glinsterende parels
dalend op mijn wangen
rijg ik aan een gouden snoer
draag ze troostend om mijn hals.…
Gedachten gedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 398 Ik dicht mezelf
een versje toe
van zinnen die
logeren in mijn
hoofd en zwaai
daarna de woor-
den uit
straks laten vast
wat splinters van
de letters los
die in het hart
van lezers blij-
ven steken
ik zal hen mijn
pincet maar lenen…
Blue lines
gedicht
3.0 met 48 stemmen 13.993 Je hebt een hart
van één nacht ijs,
de splinters steken
erdoorheen.
Je houdt van mij
maar kent me niet,
je zwaait met waaiers
van verdriet -
we zijn wel
voor elkaar gemaakt,
maar jij van glas
en ik van steen.
--------------------------------
uit: 'Aan de bruid', 2000.…
Aardewerk
hartenkreet
2.0 met 76 stemmen 4.981 Jij kust mijn hand in de nek
alsof ik zou kunnen ontsnappen
aan de pijl van de liefdesgod
die jou en mij diep verwondt
in breekbaarheid verbond
tot een kwetsbaar geheel
een terracotta beeld
uit twee gelijke stukken
dat scherven splinterend
in onze lijven slaat
en opgenomen wordt…
Blauwe ballen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 348 Haar houten hart ruw,
ze gaf me splinters
in mijn pik.…
gedachte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 ten eerste moet je
en dan ten tweede
zeg iets wat hout snijdt
je staat met een mes bij
een stam die heel oud is
en je snijdt met je mes
in het hout
de splinters zet je
tegen elkaar en je geeft
een vuurtje
dat brandt
terwijl je
je handen warmt
aan de eeuwen
oude vlammen…
troost
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.149 woorden hard als staal
verbrijzelden haar liefde
splinters in haar hart
beelden zwart en wit
verdoezelden haar leven
maakten haar verward
streling zacht als wol
begrijpende gebaren
geven haar nu rust
stemmen als fluweel
verhelderende woorden
tranen weg gekust…
3D op een A4tje
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 216 Miljarden splinters
door menselijk ingrijpen bewerkt
tot de vorm van
een tafel.
Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd
vroeg of laat
resulterend in
een huis
dat de tafel omsluit.
Aarde en hemel
het landschap waar het huis in staat
waren reeds aanwezig
krijgen nu slechts
betekenis.…
Broos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 527 Wij zijn
broos als glas
breekbaar
als glazen
Het zal u
niet verbazen
dat woorden
zinnen hard binnen
komen
onze dromen
tot splinters
gruzelementen
Pak het glas
op
veeg scherven
op 'n blik bijeen
Niet meteen
want in het glas
zien we nog
de weerspiegeling van tranen.…
EXECUTIE
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.080 ik zond hen naar de galg
voor slechts een klein vergrijp
zag wel hun splinter, niet mijn balk
ik sloeg hen met een loden pijp
verstierf hen op het plein
hun lichamen ontbloot
ik at mijn brood en dronk mijn wijn
besliste over leven, over dood
nog voor de avond
zouden ze gestorven zijn…
Inspiratie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 365 Het huis heeft gekalkte kamers
breekt in splinters altijd
zelfs zomers woont er bij
tijd en wijle een dichter
hij belt nooit en zingt nog
minder in de geheimzinnige
afstand openen zich blauwe
luiken als een muze ontlokt
zij zijn gedachten buiten
ver van waar bestendigheid
de dag kan bevlekken…
Schaduw lachte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 ik zwaaide
tussen donker en licht
schaduw lachte
bewoog
gelijk mijn arm
weg uit zicht
stapelde
zwart van vele
nachten waken
waar wit in
steeds bewogen
worden niet kon slapen
ben ik de
regisseur van dit
naamloos horrorleven
of zijn actie en
reactie splinters van
een fragmenterend geven…
Elfjes suite 2008.08
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.109 Hersens
gespietst op
splinters van het
verleden, vergroeit tot darm
Fundamentalist!
Als
boom vermomd
verbergt hij zich
in het uitgestrekte woud
Terrorist!
2008. Custor…
Ik vinger ijs
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 388 ik vinger ijs
op hete huid en
smelt in samenzijn
pegelde zo lang in
korte dagen dat de zon
mijn zwaarte niet kon dragen
brak voordat je kwam
jij zoog druppels van verlangen
uit het vorstelijke hangen
de splinters heb ik
bij elkaar geraapt en in
ontdooien jou tot vrouw gemaakt…
Romeo en Julia
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 4.675 van de bloempjes en de bijtjes
steek jij mij nog het meest
jouw angel zit mij in het hart
als een splinter in het oog
dat tot tranen toe bewogen
mij doet balken als een ezel
die blij is met het hout
een huisje bouwt
een bedje spreidt
en wacht tussen de warme lakens
vergetelheid...
als jij mijn Julia zou zijn
dan was ik er geweest.…
Onlijmbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 910 het gebroken hart
lag in duizend stukken
op de drempel
waar het zo even
nog overliep van
haar
had hij signalen
als paardenbloemen
in de wind geblazen
verblind door zonnestralen
die zijn blik hadden
vertroebeld
maandenlang had het geluk
geregend waar hij door
werd overspoeld
nu lag het daar in splinters
en drong de bittere…
Vogels
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.941 Vandaag
is de vogellucht
een loos gerucht
Hun gekrijs om spijs
verbluft
Zij hebben voornamen
Zij onthouden gezichten
Hun lawaai
is vervormd tot lied
Zij weten immers niet
dat een immens netwerk
de planeet omspant
om mensen
en vogels te vangen
en splinters meteoriet
Men herkent in de zwerm
de raaf
Hij verft zijn haar
met bloed…
dan het nu
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 wolken drijven
vechtend, om hun kleur
vanuit de grijsheid
op te tillen
hier op deze aarde
bloeit nog wel een bloem
de bomen schatten
waarde in
en rusten in de grond
de volksmond noemt
de herfst
het hart
voelt koude winters
in de splinters
van wat oude tijd
en spijt verwoordt
wat ooit tot nooit
gezegend is…
schok
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 diep onder de korst
is een schok verwekt
platen drukken elkaar op
tot splinters en scherven
de golf plant zich verder
in een ring die uitdijt in rimpels
er wellen pluimen op
die ploffen in een krater
alles wat leeg was moet terug vol
zoals de holtes in kalk
de mijnschacht die verzakt
een gedrilde speurhond
klimt over puin
hij…
Zij droomt zich een stoel
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.712 Splinter in het lampgeel van de kamer.
Tussen haar en daar een web van stemmen
dat haar stopt. Als een dolle bal.
-------------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…
Kijkdicht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 302 Wij slaan splinters in de ogen
van ons eigen vergezicht
en verliezen het vermogen
om te zien wat ons verlicht
in elkanders nachtvizieren
maakt het duister ons kijkdicht
elke poging tot plezieren
stuit op negatief bericht
wij spiegelen de blinde vlek
die alleen de ander ziet
verstoten naar de zere plek
van ons valse levenslied.…
Barst
gedicht
4.0 met 134 stemmen 20.228 Het raam
versplintert barstens
tot de randen
Ik sta versteend en voel
opnieuw de splinters branden.…
Speeltuin
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.724 De draaimolen draait te kleine rondjes
Er is een zandbak maar geen zand
Van de speelgoedhuisjes is de ruimte
Binnenin erg aan de magere kant
Zie je die wip daar in ’t midden
Da’s een plank met splinters
En die scheefgezakte schommels daar
...Staan zo al drie winters
De toegangsprijs is niettemin behoorlijk
Maar al jaren koop ik kaartjes…
Zo eenvoudig
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.076 Zo eenvoudig als een waterdruppel,
zo helder als een splinter berkenhout,
Omdat het veulen geduldig en voorzichtig
uit het paard valt en kan staan,
De vis als een metalen traan ontluikt
en kan vliegen, de mens after all
Moeizaam leert zwijgen en wegzijn
tussen zijn gewapend steenslag,
Zo eenvoudig, zo helder is het niet
wat ik overhoud…
naamloos
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 499 mijn mantel sleept de stilte mee
in slordig zwart, meebuigend
op de rand van je nagel
ik heb de dag niet gehoord
en de nacht wijzigt niets
ook niet de dubbele huid
mijn woorden te kort
het vlees te rauw
om te dragen op je borst
jij vreet je vol met splinters
en wormen uit mijn mond
die me hongerloos tot
zwijgen brengen
ik…