Alle inzendingen over stukje leven

Een snelle meid in Heerenveen Reed sneller dan ze deed voorheen Haar schaatsen klapten driftig door En het publiek riep toen in koor Kom op ze zitten op je hielen Straks rijden ze je in de wielen Ze kwam toen bij de finish aan En wist ik ben voor goud gegaan Haar enkel zonder het textiel Bleek echter haar achilleshiel Dus de moraal van dit…

Woorden worden begraven blz worden blanco blad letters worden verlaten zonder hun lijnen voelt ze naakt ... Ze ontkleedt zich van zinnen nestelt tss de versnipperde hoofdstukken het kaft als deken voelt zo volmaakt... De punt comma´s dansen raken de einders op de notenbalk geen mens zal weten hoe diep of hoog haar dalen haar ziel…

Bang voor het leven Bang voor de dood Bang voor het schouwspel Waarin pijnlijk langzaam Mijn leven stukje Bij beetje wordt Uitvergroot…

jij hebt naar je handen gekeken vingers die veel hebben glad gestreken het werken gewend maar in het minnekozen niet op waarde gekend het is de warmte die afschrikt in het totale overgeven ieder wil nog even een eigen stukje privé leven kom je te dichtbij dan voelt dat niet…

(Dit schreef ik voor mensen, die iemand moeten missen) Stukje In mijn hart mis ik een stukje van jou. De liefde, die wij hadden mis ik heel erg. Het is in deze dagen voor kerstmis nog pijnlijker dan ik dacht. Heel veel mensen hebben verdriet om hun geliefde. Het missen, doet zichtbaar pijn en verdriet.…

de legpuzzelfanate van wie het hele leven een puzzeltocht is geworden omdat het laatste stukje van al die honderdduizend onvindbaar blijkt te zijn…

Een klein paradijs. Gezien vanuit het heelal. Dat zouden wij zijn.…

Te vaak al In het zwaard Gelopen van Wat zich leven Noemt, leven Dat stukje bij Beetje mij verlaten Heeft zodat ik Nu al niet Meer leef - Eerder leef ik Hierna weg bij Het oude leven Op reis naar Mijn nieuwe Horizon waar in Dit leven geen Sprake meer van is…

Een glimlach een grapje een beetje een stukje Woordjes lief een kusje een knuffel stukje bij beetje Dichterbij nog even een beetje zo dichtbij Een stukje een beetje stukje bij beetje verloren…

Als ik een stukje van de wereld ben dan ben ik daarvoor verantwoordelijk als ik een stukje van de wereld heb dan ben ik daarvoor ook verantwoordelijk als ik stukje bij beetje de wereld verlaat dan blijf ik verantwoordelijk voor daarna als ik gestorven ben, cremeer me dan maar dan vraag ik maar om een heel klein stukje als mijn as begraven wordt…

bent het stukje van haar Dat op deze aarde blijft leven En jij zal dat stukje weer aan jouw kinderen doorgeven En zo gaat ze nooit verloren…

En met het sluiten van die kist wordt ook jouw leven afgesloten, een stukje tijd, een stukje tempo doeloe sterft met je mee en ook een stukje van mijzelf verbaasd dat een hart écht breken kan, lieve papa, jij was mijn beste vriend, ik zal je vreselijk missen.…

Zomaar even geschreven een kort stukje uit mijn leven als kind leerde ik lopen of eigenlijk ging dat vanzelf nu kan ik dat niet meer en mag ik alleen maar hopen.…

Het laatste stukje menslijkheid, wordt in oorlogen verloren. Wat zou het toch fantastisch zijn, dit nooit te hoeven horen.…

muziek is een klein stukje tijd dauwdruppels vroeg in de morgen de stilte ver in de nacht en de zomerzon overdag muziek is een klein stukje poëzie ondoordringbaar maar toch mooi muziek is een klein stukje ellende rauw maar onmisbaar muziek is een klein stukje kunst…

het leven is naar. de wolken komen tevoorschijn. de reigers staan al in de tuin. kip is het meest veelzijdige stukje vlees. een man tekent een mooie bloem. een Aziaat repareert een laptop. en de vogeltjes vallen neer. ja, het leven is naar.…

Geen stukje geluk dat het leven me kan geven laat ik ongemerkt aan me voorbij schieten Als je van de kleine dingen kunt genieten dan pas heb je een rijk leven Toch is er iets dat ik erg mis: Een tweede persoon Een vrouw aan mijn zij, met z'n tweeën op deze troon…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Als ik er straks niet meer ben Hebben ze wel mijn stem Ik heb een donorcodicil Staat u er ook even bij stil Ik draag mijn steentje bij En maak mijn medemens ontzettend blij Die kan hopelijk weer gezond leven Door een stukje wat ik heb gegeven.…

De puzzel van het leven completeert zich stuk voor stuk We hebben het vaak niet door daarvoor zijn we veel te druk Probeer jouw levenspuzzel te volgen en te beseffen liefst elke dag Dat je met zoveel mooie stukjes jezelf gelukkig prijzen mag Iedere ervaring is een stukje en wordt in de puzzel bijgelegd Alles wat je met iemand meemaakt…

En wordt het laatste stukje moeilijk, je weet: ik vind geen woorden ooit, maar Hij die heel je leven leidde, Hij blijft je trouw, vergeet je nooit. Voor W. die nu weet dat ze nog maar kort zal leven.…

Ik ben kapot, ik ben gesloopt, ik ben gebroken Ik zal mijn stukjes weer bij elkaar rapen Ik zal mezelf stukje bij stukje weer aan elkaar naaien Ik kan wel stuk zijn van het leven Mijn hart gebroken door de liefde die het beleefde en kapot zijn van de problemen die het kan geven Gesloopt door de stress van het leven Maar wat kapot is kan ik…

Ik geef het toe: ik dacht er nooit echt aan Maar dat de schapenherder nog bestond Was toch een stukje erfgoed dat ons bond Dus achteraf gezien ben ik ontdaan Nu valt er in ons leven een hiaat Waartegen geen massaal geblaat meer baat…

daar klom ik over het ruwe oppervlak het kostte me veel moeite toen ik m’n hand een stukje verder stak steeds een stukje sneller zou het niet gaan beetje bij beetje soms verloor ik grip gleed ik een stukje terug maar ik ging door ik klom tegen de draad in…

een zuchtje wind wat liefde een glaasje wijn wat is het leven fijn een stukje kaas glimlach hier glimlach daar je hebt het voor elkaar een zuchtje wind zon en strand licht verbrand nu stil bemind…

een stukje van mij is achtergebleven bij ons afscheid diep geworteld in jou een deel van mijn leven is meegegaan met jou ik voel het elke dag de leegte alleen zonder jou mijn hart doet pijn een deel van mij is bij je ik mis je zo…

Voor Hennie Terwijl wij stukje Bij beetje afscheid Van je nemen, en je Geleidelijk aan in liefde Laten gaan, zie ik buiten De zon traag door de Wolken breken, en de takken Van de voorjaarsstruiken Eindelijk tot leven komen - En zie 'k ze kleur bekennen Voor het nieuwe leven…

Het stukje delen, wat niet lukt, het stukje spelen, wat je niet kunt, het samen spelen is dan vanzelf onbereikbaar!…

In Papua (een deel van Nieuw-Guinea) Daar is (wanneer we niet worden genept) Een paradijsje, puur en ongerept Ver weg van Blokker, HEMA en Ikea Een onderzoekersdroom (zeer waardevol) En volgend jaar vast ook voor John de Mol…

Ik dacht als kind dat altijd wel zou gelden: Ze leven lang, gelukkig en rechtvaardig. Ik ben een stukje ouder ondertussen En geloof niet meer zo sterk in wakker kussen.…