Troost

Het zijn de woorden niet die troosten
maar ’t hart dat erin spreekt;
verbondenheid verdraagt vaak stilte
want veel gepraat verbreekt
wat opgebouwd werd al die jaren,
wat bindt en doet tezamen staan;

Zo laat ons dan het laatste stukje
van heel die weg maar samen gaan.
Wil ook je tranen niet verbergen,
de wanhoop, pijn en eenzaamheid;
ik wil je graag nabij toch blijven
wanneer je om je heengaan schreit.

En wordt het laatste stukje moeilijk,
je weet: ik vind geen woorden ooit,
maar Hij die heel je leven leidde,
Hij blijft je trouw, vergeet je nooit.


Voor W. die nu weet dat ze nog maar kort zal leven.

Schrijver: Adeleyd, 21 januari 2012

rosa.olaertsskynet.be

afscheid dood zware ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 668