65 resultaten.
Kikkerbloed
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.409 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
Solipsist
gedicht
2.0 met 18 stemmen 4.267 stoelen, theepot, pen, schaar
presse-papier en boeken,
tot aan mijn denkbeeldige evenaar
heb ik het beschreven
alles in de kamer
tot in de uiterste hoeken
zodat ik op deze bladzijde
mijn leven verder zal leven
met mijn woning als noordelijk halfrond
en mijn ziel als 60-watt-lamp
trouw aan het plafond
[Solipsisme: filosofische leer die stelt…
Glorie
gedicht
4.0 met 18 stemmen 6.863 Ja, glorie aan de witte en roze kaarsen
van de kastanjebomen over het plein.
Eronder wordt een zaak beklonken,
een liefde rechtgezet,
een spel van hebzucht uitgelegd
aan jonge kinderen.
Glorie aan de avond die over de stad zakt
waaronder werkers moe bewegen,
een vroege vleermuis cirkelt duikt,
een dikke vrouw een kaars aansteekt,
een zieke…
Politiek voor beginners
gedicht
3.0 met 25 stemmen 6.980 Je staat te glunderen, alsof je al gewonnen hebt. Of wil je de
menukaart zien? Lieveling, er trok vandaag een optocht door
de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er
was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid.
Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m'n kop, secondewerk.
En dit hier liep ik in de oorlog…
Aan kinderen
gedicht
3.0 met 22 stemmen 8.645 Hoe moet ik uitleggen
dat op een roze kussentje
met vier roze kwasten
in ieder interieur
ieder konijnenhok voor mensen
tussen oude meubelen
en tussen nieuwe meubelen
achter de tralies van ramen en deuren
een hondachtige zit en groeit en meegroeit
met behagen en zekerheden
met het wel geloven en vergeten
wachtend vadsig wachtend tot ze
zo…
Wandeling
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.903 Onze gesprekken werden langzaam
onze vragen beantwoordden we met kijken
naar de langzame wereld om ons heen
de dorpen en landerijen in de diepte
de vogels bijna verdwijnend in de hemel
we gingen zitten kijken naar deze prachtige
onverschilligheid van de wereld
naar de overbodigheid van onze vragen
----------------------------------
uit…
de landmeter
gedicht
4.0 met 13 stemmen 6.340 Het is niet alleen onverschilligheid, in zekere zin
is het misschien zelfs wel liefde die hem dwingt,
er is geen paradijs zonder rentmeester.
Hij is gelukkig met het landschap, maar gelukkig
met het zoeken, coördinaten wijzen hem zijn onzichtbare
plek, zijn utopie is de kaart, niet de wereld.
Hij wil weten waar hij is, maar zijn troost is…
Een heldere dag
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.403 Is het nodig die hond te herkennen
of te denken dat je die hond herkent?
Ik dacht een stem te herkennen
die lachte maar ook zweeg.
Het was toen jij stopte en zei:
er zijn er die een hond tegen de storm in gooien
en tellen tot hij landt of terugkomt.
Ik zag een jongen, dacht
als hij landt is het
om zijn vader en moeder te bewijzen
om…
spiegel
gedicht
3.0 met 19 stemmen 13.398 spiegel nimmer zonder vreemden
volière die de inbreuk van ontheemden
begroet met een beurtzang tussen buiten
zonder binnen en het zich buitensluiten
droge regen koude zon en een stom
naar elkaar staren tot aan de horizon
vol woekerende meubels en muren
sneeuwend in hun evenbeeld
je bent snavel aan snavel roofvogel
belust je dood te plukken…
Eenhoorn
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.941 Here, zonder naam en zonder gezicht
Zie vanuit den hoge
Op uw droeve eenhoorn neer
Die danig hunkert naar uw licht,
Die sierlijk door de wouden dwaalt
Maar bladeren geen voedsel vindt,
die voor de poort der doden draalt,
Allen bladeren op uw wind.
Here, zonder handen zonder stem
Snij de lichtlans van zijn voorhoofd
En vang hem…
Kwetsbaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 ongaarne vouw ik toe mijn handen
tot willoos ingekeerde knuisten
hoe graag geef ik toch open prijs
wat mij in dit leven drijft
nog leren mij mijn zekerheden
dat onverbloemd en vrij vertoon
pijnlijk aan het licht kan brengen
waarin ik diep te raken ben
zing niet graag in ondertonen
van versluierd honen en betreuren
wil naar boven kunnen…
Ze zeggen dat
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Ze zeggen dat het niets betekent
Omdat we nu eenmaal spiegels zijn
die vriendelijk teruggroeten
Maar toch, de bakker kent mijn naam
en de postbode is blij
dat ik thuis ben
voor de pakjes
van de buren
Gelukkig Nieuwjaar
Vooruitblikkend houden we moed
met goed nieuws, al zeggen ze
dat het niets betekent
dat er de rest van het jaar…
Die ene mens
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 187 Zo mooi als je bent
In de regen
Sta je met een paraplu
Zodat we samen kunnen lachen
Samen
Samen kunnen schuilen
Samen kunnen huilen
Ons wereldbeeld
Vult elkaar aan
Samen
Elkaar gedachten te schenken
om even naar de buitenwereld te kunnen wenken
Luisteren
Naar elkaar
Elkaar kennen
Het leven komt ons tegemoet
Zo mooi als je bent
Ben…
Erg gezellig
netgedicht
2.0 met 328 stemmen 31 elektrische
geleiding hun
boodschappen
doorkrijgen
de bekende
afweerschermen
faalden volledig
dag volgers
zij hadden door
de lichtsnelheid
van berichten
alleen opslag en
verdeel ook die
drempel is weg
door met silicium
de opslag te nemen
zand is oneindig
water met
een variabele
ph als transmitter
de toekomst is
langs geweest
het wereldbeeld…
Spontaeiniteit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 913 Bij de buren klinken groetende geluiden
in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal
zonder dure slotsom
langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering
ze weten wil waar dat vandaan komen
goed voor mag zijn
schijnt mijn bevestiging overeenkomstig
haar lenigende kijk op het wereldbeeld in het achterhoofd.…
Vibreerde andere tonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 ik speelde met
lijnen van het perspectief
de horizon werd irreëel
alsof hij danste op muziek
ook het geluid
vibreerde andere tonen
waarbij de melodie totaal
afweek van het gewone
ik zag een grotesk
wereldbeeld waarin
emoties vingers kregen voelde
hoe normaal ging tegenstreven
verloor zo mijn houvast
liet me willoos gaan in
een…
Besef
gedicht
3.0 met 41 stemmen 12.035 De vraag die mij gedadeloos verplet
is deze: heb ik wel voldoende lef
om met een wereldbeeld en zelfbesef
iedere dag weer op te staan uit bed?
Het duizelt me, maar eens komt het terecht,
wanneer ik stink onder een grauwe zerk,
en door geen mens meer matig wordt gekend.
'Onderzoek alles', is tot ons gezegd.…
De heupbroek
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.204 De zomer breekt aan
Het is niet te stuiten
Met de vrouw komt ook
De laatste mode naar buiten
Bloot moet, zo lijkt
De regel te ontstaan
Ongeacht mooi of lelijk
Zo is mij niet ontgaan
Goddank is de legging
Uit het wereldbeeld verdwenen
Maar wat er voor terug is
Doet lijf en leden beven
De heupbroek met
String en 't korte hemd
De nachtmerrie…
Alles en niks
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 Lastig leven deze strijd, zonder een zin zonder god,
zonder duidelijk wereldbeeld, ik voel me bekocht
soms, en benadeeld als mens, wat iedereen wel 's
heeft, ik ben en blijf positief tot ik in een put stort.-…
Eigen lichaamhaters
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 6.090 smelt kort geluk van veilig duister dromen
Spiegels ontweken maar nooit ontsnapt aan ogen,
doorweekt van tranen menige dood overwogen
Geboren door geschater jij eigen lichaamhater,
gekerfd haat in jou, brandend achter elke mouw
Zij weten je te vinden en jij moet het horen,
verminkend woord uit hoongelach geboren
Sta niet toe, dat zij je wereldbeeld…
Stuifzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 bakstenen gedicht
om te rijpen in een kluis van jaargangen
totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht
zonder weet van gemis of verlangen
ik ben omwonden met verstikkende rede
in verstijfde talen met codes en symbolen
alleen het allerbeste stelt mij tevreden
hetgeen ik luid laat horen, onverholen
ik ben verloren in een belofte van goud
mijn wereldbeeld…
Spiegelschrift?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 daarop is haar echte leven
pas begonnen, zij kan het
niet helpen want ik ben
het enige dagboek wat ze
ziet, waaruit doorzichtige
bladzijden zijn vergeven
in spiegelschrift wat ze
leest waaraan ze zich aan
hecht, vertolkt ze een leefbaar
lied, met haar genen geschreven,
geeft dat een verstilde naam,
zij creëert een eigen wereldbeeld…
Het was een grauwe
gedicht
2.0 met 37 stemmen 11.141 Het was een grauwe en een gure,
een dag waarop ik sterfelijk
moet zijn geweest als nooit tevoren,
maar ik had geen last van de gedachte
aan de dood - en een gedachte,
dat was alles wat het was, de dood.
Ik herinner me nog goed hoeveel beter
ik me voelde opgewassen
tegen de verliederlijking
die zeker in een zanger of een dichter
aan een half…
Thuis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 30 Ook werelden die we niet hebben
en niet eens hebben meegemaakt
kunnen we koesteren, schaatsers
op de sloten van de elf steden en
op de grachten van Amsterdam
We kennen het van foto's en
schilderijen, mode uit oma's tijd
farao's, indianen en dinosaurussen
de pracht van micro-organismen
en het blauwe ijs van gletsjers
waar nu koeien grazen…
[ Van het verleden ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 31 Van het verleden
eet je slechts wat halal is:
het bloedeloze.…
Een open wereld
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 373 de vooroordelen te vergeten
Heeft menig goed mens zijn hersenpan gesleten
Het wordt je met de paplepel ingegoten
Menig medemens wordt zo verstoten
Doordat men zich afsluit in enge kringen
Waarin helaas mensen vaak onrecht begingen
Het eigen woord is waar, rite en mythe loont
Daar waar men gebruiken van andere kringen hoont
Zo raakt het wereldbeeld…
Vooruitzicht
gedicht
3.0 met 36 stemmen 13.010 Hoe plezierig is het niet om iets
in het vooruitzicht te hebben, een
veldje met pas begonnen bloemen, of
een berg die naar behoren de lucht
in steekt. Het is alsof de wereld met
zulke gunstbewijzen aan het tijdelijke
zich verontschuldigt voor het wrede
dat haar eigen is. Want meestal
zien we weinig, is het donker, nacht.
Er is zeker durf, en…
[ Ochtend: de wereld ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Ochtend: de wereld
krijgt kleur en wordt levensecht --
maar blijft ongrijpbaar.…
De Nieuwe Wereld Orde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 162 Ze hadden daar de orde die er was
vervangen door een valse, zelfgemaakte
ze hadden die verspreid als 'n geurloos gas
-het was een leugen, maar een goedbewaakte-
Ze hadden daar de ongerepte sfeer
waar alles transparant en helder blinkte*
vermengd met roet en schoorsteenvegersmeer
wat ongemerkt hun wereldbeeld verminkte
Ze hadden instituten…
kattenvoer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 verzwikken
koraalriffen stikken slikken
stikstof levensverwachting
weersverwachting achting
drachtig parmantig nucleair
afval zwerfafval
verkroppen buikspreekpoppen
spreekverbod spreekbeurt
ontpoppen ver schoppen lot
tarten tartaartje broodje brie
rietje kok rijsttafel kokmeeuw
wokken brokken schrikken
geschrokken dokken
wereldbeeld…