Alle inzendingen over overlijden

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

terwijl de woeste zee mijn voeten willen grijpen tel ik steeds mijn stappen met mijn ogen dicht voel ik hoe jouw vingers in mijn handen knijpen draag ik op mijn schouders jouw vederlicht gewicht terwijl de harde wind mijn lichaam doet verlangen naar de luwte van een duin en de kalmte van jouw stem verdrink ik in mijn tranen die glimmen…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

Je was pas halverwege en misschien nog niet eens daar toen de aarde je weer opnam Ik wilde je vertellen over passie en verdriet want ik dacht dat ik dat meende Mijn pose was een valse en jouw passie pijnlijk echt maar je zweeg en liet mij praten Pas sinds ik aan je graf stond en geen woord meer zeggen kon hoor ik telkens weer jouw fluister…

Onwerkelijk... Onwerkelijk, het gevoel nu je er niet meer bent Onwerkelijk, het gemis dat nooit meer went. Onwerkelijk, de leegte nu je niet hier naast me ligt. Onwerkelijk, in mijn gedachten zie ik je nog steeds gezicht. Ik wou dat ik je kon aanraken, nog een keer jou armen om me heen kon voelen Ik wou dat ik je kon vertellen hoeveel ik…

Kijk mama, allemaal sterren, woont papa nu op een mooie ster? Dan moet ik héél hoog klimmen, waarom is de hemel toch zo ver? Als ik nu eens heel lief ben, ziet papa mij dan wel? En wat nu als ik stout ben, kom ik dan in de hel? Zijn er hier boven in de hemel ook mensen met kiespijn? Is papa daar ook tandarts, ajakkes, wie wil dat nu…

Vechtend met een verwoestend verlangen in een teloorgaand lichaam gevangen dool ik in martelende onzekerheid van een uitzichtloze eeuwigheid Milde glimlach uit de wolken zachtjes strelend rusteloze volken die strijdend ten onder dreigen te gaan in een moeizaam bevechten van een menswaardig bestaan. Een sterke belofte na eeuwen bijna in…

Mijn nachtelijke zon,mijn diamant gevat in diepzwart fluweel; ik wou dat ik je kon aanraken,want jouw aanwezigheid maakt mij heel. Jouw schittering vangt mijn verlangende blik je doet me beloftes zo vaag Doet het je niets dat ik hier verstik in de wurggreep van tijd, zo traag. Toe straal me op,naar het firmament en laat me versmelten met…

Ontluikend in volle zon mocht je een tijdje volop bloeien wat zo veelbelovend kon kan nu niet verder groeien. Op het einde van dit korte leven al ben je dan een beetje dood wil j'er ruimschoots een vervolg aan geven met je bovenlijf ontbloot.…

De zon die nam mijn schaduw mee tot achter donkere wolken waar uitgeblonken sterren treuren over vaal verbleekte kleuren van een gestorven regenboog Waar de maan probeert haar schone schijn nog vol te houden en hoog verheven blauw plaats maakt voor diepgrijzend grauw dat zich droef vol tranen zoog Waar wolken zich verweven tot dichte deken…

De vijver ligt doodstil over het water trekt een laatste rimpeling De bomen staan roerloos door de toppen gaat een zachte fluistering Een bleke zon klimt traag de nevel in en wordt zo herinnering…

mijn doodstille vriend ik hoor de zielen scheuren het hart tot bloedens moe mijn zinnen braken treuren en woorden klappen toe ik heb dan maar de muren afgemaakt de deuren afgesloten de venstergaten afgedicht nog alleen mijn droge stem en mijn eigen echo die ik ken 't geroezemoes is uitgesloten weggekropen in de barsten van de wanden…

Een koude wind waait door mijn hart Een zee van tranen door mijn ogen Waarom is de waarheid zo hard Al mijn hoop in een klap vervlogen Het gemis steekt in mij Door scherven van verdriet, ze doen zeer Ik wou dat ze die woorden nooit zei Maar ze waren er: Hij is er niet meer....…

Zonder een blik Zonder een knuffel Zonder een aanraking Zonder je te zien Zonder je te kennen Mis ik je Ik kijk naar je foto Jij bent de vader van mijn vader Je bent gestorven voor dat ik kon beseffen dat je er was Ik was een klein baby’tje toen jij stierf Er is veel over je gepraat Veel over je verteld Ik mis je Zonder een blik Zonder…

Hoeveel keren liep ik al op een kerkhof rond Eerst voor mijn werk zag ik iedere zerk en las dan al die namen met spreuken, teksten mooie woorden, die bij de overledenen hoorden en al die gestorvenen samen vormden een geheel van wat eens mensen waren het waren er heel veel... Maar, anders wordt het als een familielid is overleden, die…

De vergezichten hullen zich in nevelen voor wie ze met mij wil bewandelen. Deze weg ga ik alleen; het einddoel is te zoet om te delen.…

De bladeren geboren jij in de tijd bevroren het groen lijkt bruin de zon lijkt verdoofd ik heb het je beloofd, ik mag niet rouwen toch voel ik me verloren ik kan je niet meer horen, nimmer meer, het doet zo'n zeer.…

Het kwam op een avond heel onverwacht dat vreselijke telefoontje dat mij helemaal van mijn stuk bracht ik kon het niet geloven jij was van mij weggegaan zonder ook maar afscheid te nemen ik voelde mij zo eenzaam er waren geen woorden voor waarom overkwam het jou we moesten elkaar nog beter leren kennen o wat hield ik veel van jou…

Als een parel in een oester heb ik je negen maanden gekoesterd. Als een roos in een knop bloeide je bij mij beknopt maar veilig op. Als een juweel van onschatbare waarde heb ik je gelegd in de schoot van moeder aarde Als een schaapje klein en teer ben je nu veilig in de kudde van de heer.…

grijs is het blauw van het zilvergrauw, zoals het baren van trage golven die nog gelaten stranden al zijn dagen als toen hij verlaten zijn stappen bedacht hij ze voet voor voet in het zand bedrukt achterlaat voor goed enkel de herinnering spoelt de sporen naast het water dat achterblijft tot de vloed zich haast en alles weer vervaagt…

haar einde vond verstrooiing op resten groen geel gras terwijl wij zachtjes spraken kuste de wind haar as werd de geest weer helder voelde aarde warm kwamen woorden samen gaf je mij jouw arm…

Ik heb in mijn hand een rode roos met doornen die me blijvend steken waardoor de pijn hardnekkig kleeft voortdurend mijn gevoel in zweeft zonder zich los te kunnen weken Ik heb in mijn hand een rode roos met blaadjes van fluwelen dromen waarlangs trillende tranen blinken die langzaam in het hart bezinken om daar opnieuw volop te stromen…

kille woorden op een koude dag een bleek, wit gezicht starend in het niets het einde was nabij de dood alles is nu voorbij niets lijkt nog te leven tranen oneindig veel betraande gezichten mensen op weg naar een kille, open plek een plaats om afscheid te nemen afscheid van een mens…

Ik staar naar de klok kwart voor twaalf weer een dag voorbij omgegaan zonder dat ik het merkte weer een dag van stilte slechts het tikken van de klok wezenloos staar ik voor me uit minuten gaan voorbij het is alweer dinsdag en met het wisselen van nacht naar dag groeit het besef dat je ook vandaag niet meer komen zal...…

1 Roerloos, stil ligt daar de vijver, vol leven dat onzichtbaar groots zich omvormt tot een nieuwe wereld, totdat de grote steen des doods met wreed geweld het water brekend het stille oppervlak vernielt. En nooit, nooit meer is iets hetzelfde Omdat hij ging van wie men hield. 2 De steen zal zakken tot de bodem. Nieuw…

De zon vervangt de maan een nieuwe dag komt eraan tijd sluipt voorbij maar ik ben nog steeds niet blij Een nieuw seizoen begint 't is alsof ik mij hervind ik begin eindelijk te beseffen dat waar mij moeder's eindstation was ik mijn spoorboom op moet heffen De tijd staat echt niet stil ik moet gewoon weer door het is niet wat ik wil…

(Voor Kitty 5-6-1958 - 5-9-2000) Vraag me je te laten lachen en ik vertel je een vrolijk verhaal. Vraag me je te laten huilen en ik vertel je een verhaal vol van smart. Vraag me je te troosten en ik sla mijn armen om je schouders. Vraag me voor je te vechten en ik ga voor je door het vuur. Vraag me je te laten leven en mijn antwoord kan…

de deur is open, maar je kunt niet staan een ongenode gast kan binnensluipen je weigert pertinent om weg te kruipen want kruipen heb je al te vaak gedaan je hebt beslist de strijd eens aan te gaan al voel je angstzweet van je voorhoofd druipen je weet: nu is het pompen of verzuipen een engel heeft ook vleugels om te slaan de verre diepte…

tot ik zoenen de dood zou mijn handen satan raken kou bestaan zou verbranden hemels bestaan nooit gehoeven behoeven werelden branden zou verleden verdere bestaan dood en het nu vergaan zonder pijnen die schreeuwen uit harten geen bestaan bij geboorte van dood zo de duivel praat naar mijn hemelse behoeven…

JAKOBA trad met tegenzin Ter snode wereld in; En heeft zich aan het end geschreid, In hare onnozelheid. Zij was hier nauw verschenen, Of ging, wel graag, weer henen. De moeder kuste 't lieve wicht Voor 't levenloos gezicht, En riep het zieltje nog terug: Maar dat, te snel en vlug, Was nu al opgevaren…