Alle inzendingen over actualiteit

Elkaar bestrijden op persoon Is daar heel gewoon Elkaar bestrijden op inhoud Is waar de Hollander van houdt Een wijs hart is als een klompje goud Het pad van zegen Met respect voor het leven Hopelijk waait de wind niet over Van klatergoud en kits en lover Maar dat het beste dat er is Zal mogen winnen zeker en gewis…

als we lachen werken we altijd een klein geheim patroon af waarvan het begin bekend is zo dat de ander makkelijk kan invallen het taaltje is eigen en voelt warm aan ookal is de boodschap niet prettig de troostende hand is altijd dichtbij niet alleen het lachen maakt de spanning tussen ons heerlijk om aan te voelen en te weten…

in kleine en grote stralen flitste aarde zonlicht terug in mijn bereik spiegelde warmte over gezicht en huid als extra gift op deze nazomerse dag ook de zee flitste met water van rollende golven en het stuk rimpelloos wateroppervlak zo dachten wij onze huid te pleasen maar vergaten te smeren door pijn gaan wij dat snel…

GLABELLA, MY ONLY MASK Geschiedenis is schoudersmal en manshoog, gestut door zand dat steen zal worden. Vogelvluchtig fluitend op de ademnood van een gemaskerde wind nadert het. Stapels zandzakken weren het niet, een lage streek: hij is uit velen genomineerd onder een druk bespikkelde hemel. Een mum. Een tel. Het wit van een doel…

zijn er nog plekjes te ontdekken die wij niet hebben gezien die zich omgeven hebben met een uiterst vage waas een stukje hemel waar je over struikelt zonder het gezien te hebben toen en nu zijn ze er ook nog als kind al op zoek en als volwassene ook op zoek naar schoonheid naar unieke volmaaktheid te bereiken eigenlijk pas…

De hoofdattractie in de herfstvakantie is holland op z'n smalst onder de zon de grote grijze namaak grabbelton madurodam biedt daarvoor geen garantie Wordt walibi een sprookjeswonderland en 't ponypark een dinosaurusland? pas op! In mini mundi beekse bergen veranderen de kinderen in dwergen...…

kleine angsten een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer…

een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer terug bent…

ik heb vannacht voor het eerst je ogen op zien lichten uit de onrust waar jij in slaapt ook hoorde ik het lage zoemen van de frequentie waarmee jij soms met anderen praat die dislocatie neemt je krachten weg en laadt niet zo vaak maar wel heel snel ook op dan lijkt het of je weer herboren bent ontdaan van remmingen en…

weg met dat geklepper als de sloten niet sluiten en rammelen in het slot want dat houdt ons buiten wij willen een warm verlichte entree met open zwaaiende deuren en een lieflijke gastvrouw in een geurend onthaal wij willen je openen vrij hangend in je hengsels geen getrap meer tegen de dorpel een ruitje met zicht en…

ze keek hem aan maar hij herkende haar niet zag enkel de weke glans in haar matte deemoedig neer geslagen ogen magere vingers strekten zich dor naar hem uit onderstreepten haar woorden aanwijzend nog klonk het moeten hem tegemoet in het knarsen van haar snerpende stem het volume was in de loop der jaren gedaald tot…

we liepen opgewekt voor de wind een zonnetje recht vooruit blij met onszelf en de gang die wij erin hadden ik hoorde jou zelfs neurien een voor mij onbekende melodie in een taal die ik niet verstond iets uitheems we stopten en ik vroeg je iets te zingen dat dichtbij bij mijn emoties kwam ookal omdat ik jou kende je…

Ik lag te vrijen met m'n vouw Annie, zo vanaf 2en het is zaterdagnacht 27 oktober 2024 het hoogtepunt tegen 3en Uitgekreund roep ze: "Jan zet jij die klok terug of ik?" Jan zet de klok een uur terug! Ze zegt met zwoele stem "Zullen we het verleden, dat uurtje nog een keertje overdoen" een potente zomerse wintertijd gloeit mateloos…

het is best wel zielig hoor ik van een dame die aan de grote tafel zit in afwachting van de broodmaaltijd ik kijk rond en zie dat de tafel al bijna vol zit met andere bewoners nou voor haar wijst ze met haar hoofd ze heeft kinderen maar er komt nooit iemand zielig he zegt ze terwijl ze mij aankijkt een onaangenaam gevoel bekruipt mij…

we wisten dat het water zou komen maar niet met deze extreme snelheid en zo gigantisch massaal dat wij ons zouden verbinden in gedachten woord en beeld met alle leven dat verstaan meteen begrijpen zou worden met inzicht in de samenhang en wij die uiteindelijk zouden delen in het partner zijn van het ectoplasma met onze menselijke…

Voor amazones, jonkvrouwen en koene zwarte ridders voor wintertijd- en maanaanbidders in 't holst der nacht getrouwen We schrijven zeven en twintig oktober in duisternis, drie uur na middernacht geen vampier te bekennen op z'n graf het uur van make believe is aangebroken in 't niemandsland waarop ik heb gewacht Dan doemen donkre…

nog is het gezicht niet volmaakt er komen steeds meer maskers naarmate de transformatie verder gaat het volmaakte gelaat met fillers botox en make up godzijdank gooit haloween dat ideaal volledig stuk uitvergroot komen eindelijk de karakteristieken uit het naturel waarbij emoties kleuren schreeuwen in kleding uit vroegere…

nog is het gezicht niet volmaakt er komen steeds meer maskers naarmate de transformatie verder gaat het volmaakte gelaat met fillers botox en make up godzijdank gooit haloween dat ideaal volledig stuk uitvergroot komen eindelijk de karakteristieken uit het naturel waarbij emoties kleuren schreeuwen in kleding uit vroegere…

Het is een verrel jaors nog pas, Dâ 't brulloft bij Geert Harmsen was, En nou al het ie raozend spiet: Went - om wâ rejen weet ie niet - Zien vrouw wordt kwaoier alle daogen En duut hum niks as sarren, plaogen. En wâ ie ook met haor prebiert, En of ie gek zich prakkeziert, of ie hê? zeit of wablief? Zij is een kruus, dâ lillik wief…

Bij de bakker staat een wachtrij - Even wat geduld aub, u wordt zo dadelijk geholpen - klinkt me nu écht als een brombij. Daar gaan ze dan, gedachten gaan zweven. Appelcake, fruittaart, bessentaart, slagroomtaart, tompoes en chocolataart. De bakker schildert, hoe! - en met veel smaak. Oh ja, ook marmercake! Wist je dat katten? Staar ze…

Aan de voet van de kraan, waar de dijk zijn rug kromt naar de Schelde, zie ik verweerde bossen schemeren over het water, in het kille ochtendlicht. Hier sta ik, stille getuige van tijd en tij. De dijk, wachter tussen water en land, draagt de last van eeuwen; verstilde marsen, sporen van nooit vergeten strijd. Hier stond ik aan het roer, hier,…

zelfs in de micro en macro kosmos heeft zijn hand de schepping toegedekt met aarde waar de zomer gaat tot in de superlatieven van geur en kleur dekt aarde in de winter zijn schatten toe beschermt ze tegen kou en snijdende wind in de lange donkere nacht waar soms een sneeuwdek wacht dat oplichtend mens en dier isoleert…

VAARWEL BOEKET BLOEMEN Kopt het Algemeen Dagblad van woensdag 23 oktober 2024 want het fleurig ruikertje moet gifvrij worden geteeld Dat is terecht en dan goed voor het composteren, meer dan goed En dan ook vandaag hetzelfde onderwerp in het Christelijk Nederlands Dagblad 'Ook het boeket in de kerk staat onder vuur want een bloemengroet…

de kleine lieve zachte dekentjes in donskleur al warmend zij hebben onze coronadagen met hun intiemheid gekoesterd juist daar waar tocht het heeft gewonnen van isolatiedwang waait kou de bloemen al vriezend van het behang het wit van winters helderheid met franjes dagelijks leven siert het landschap met zijn gekleurde aanwezigheid…

Bedankt voor je glimlach, Bedankt dat jij er was. Die kleine aanraking op mijn schouder, Die spontane, blije lach. Even vergat ik zorgen, Voelde ik verbondenheid, Kon mijn hart weer helen, Kreeg mijn hoofd weer ademtijd. Dus gewoon bedankt Omdat jij simpelweg jij bent Om bij jou me goed te kunnen voelen En dat je mij ok vindt zoals je…

Herfst in Hamburg kille stenen en koude gezichten in een warre wilde wind zwarte snelle jassen bruisende bladeren vliegend op de vlucht striemend snijdt gure regen & goude golven dansen met stille, zilte mist…

er werden kleurige noten gekraakt op een pittig rap ritme waarbij handen het vuur dat van binnen loeide ruimte gaf aan een verschroeiend dwaze fan gekte uit de tijd dat deze alles opving van de peuter en kleuter affiniteit tot de opkomende generatie zichzelf en hun schaduwen in de spiegel konden feliciteren met wat er zoal…

daar waar de ster verschoot de hemel even open flitste was de ziel op weg naar een mensenkind in geboortenood de bezieling van het babylijf uit de wereld van prematuren zal altijd even duren waarbij het leven op weg gaat uit mystieke verbintenissen naar het delen van wereld en maatschappij ieder op eigen magische wijze…

Gisteren  Ging jij aan mij voorbij Morgen Kom jij alleen voor mij…

Als bij een bloedstollende winnend voetbaldoelpunt gingen wij onderuit gezeten TV-kijkend uit onze plaat ons gejuich oversteeg het geluid van een voetbalstadion tranen van verbijstering en vreugde hinderde ons zicht maar ons gevoel, ons geluk sprak boekdelen wij zijn gek op de Belgen en op buurland België de Nederlandse Televisiering ging…