Alle inzendingen over vriendschap

Het is niet minder mystiek omdat het uit het hart komt die bruisende liefde van de Wolga waar de wolven huilen in het bos en ik van mijn tranen jenever maak nu mijn boek geopend door jou ademt over het verlangen naar jouw torso het steigeren van jouw liefdeszwaard terwijl mijn weemoed snakt naar zuurstof bezweet in mijn eenzame zomerbed…

Het gehaakte sprei van grootmoeder zit onder de chocolademelkvlekken wanneer je er naar kijkt denk je aan mijn Hollandse ondeugd groots in het bluffen klein in het ontvangen het begint met projecteren je ziet in mij een nieuwe maagd het leven bestaat slechts uit proberen het is de moeder rivier die stroomt door Rusland terwijl ik droom…

Hoe zoet is 't, waar de Vriendschap woont! Zij is oprecht van aard. Zij word met mirt en palm bekroond. Haar glans is prijzenswaard'. Zij spoort het al tot blijdschap aan. Wie kan haar invloed wederstaan? Geen mens. Geen mens. Geen mens. De Vriendschap neemt de harten in: Nooit toont ze een stuurs gelaat. Zij is de Zuster van de…

Waar ik leef ben ik rijk zonder gezeik als een oude eik heb ik gezien hoe liefde een man gek heeft gemaakt ik heb gehoord hoe een gekke man door liefde werd geraakt vlinders vliegen naar zijn gelijkenis een zalm die terugkeert uit de oceaan naar de rivier die er ligt om te sterven onhoorbare zucht een opstijgende zwaan…

Roger Federer en Rafael Nadal zijn de grootste tennissers, aller tijden. Niet omdat ze geboren winnaars zijn. Omdat ze weten wat verliezen is. Omdat ze geen kleine rivalen, maar grote vrienden zijn. Omdat ze weten dat leven spelen is. Met hart en met ziel.…

Kom maar bij me als je wilt wil je huilen huil met me mee wil je lachen lach me toe wil je vrijen wees zo vrij wil je stilte ik zal het zijn denk niet na kom als jezelf…

Er was geen nood, er was geen zonde, Die ik niet aan u zeggen konde. En alle zorg en alle wee Verzonk in uwer liefde zee. Gij had geen woorden en gebaren, Het licht, dat fonkelde in uw haren, De glans die in uw ogen lag, Uw klaarheid wàs: de nieuwe dag, De milde zon, de frisse winden, 't Onwrikbaar aan elkaar verbinden Van morgenkalmte…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

Jij schonk water in een porseleinen kop het schoteltje paste er niet bij liet een barstje zien Het oor zag er breekbaar uit schulpte mijn handen om de kop heen liet de schotel staan, dronk voorzichtig, zag jouw glimlach opengaan, binnengegaan…

Er is zoveel en veel teveel wat ik wil zeggen maar.... hoe is het ooit of nooit uit te leggen?…

Ze kuieren de zondag tot leven Lente ruist in oude bomen waarachter de kerk schuilt Even houden ze stil en blikken achterom waar hun leven in de morgenzon ligt te baden laat me raden wat er in...... haar tasje zit dat slingert in z'n knuist.…

Je kunt niet altijd vertrouwen op wie je vrienden zijn. Je kunt niet altijd bouwen op de verwachting ook morgen met hun gelukkig te zijn. Je deelt met hen de momenten van plezier; als aan de oppervlakte het levenswater slechts kabbelt en weinig rimpels vertoont. Maar echte vriendschap is niet altijd vanzelfsprekend. Vooral niet als die…

Zij aait 'n paard nog niet toe aan jongens aaien Zij wil 't paard met klontjes suiker paaien Zijn hoofd met haar voelen in z'n ogen kijken Zij wil nog -geen seconde- van hek en draad wijken Waardoor zij gescheiden zijn als die de benen heeft genomen na ontelbaar rondjes draaien 'in de bak' alleen in zijn omgeving…

Stil maar vriend, het komt wel goed allemaal zijn we mensen van het mensenhart de wereld draait niet om geld het gaat om liefde, onvoorwaardelijke liefde grenzeloos begrenzend in haar zijn we kunnen liefhebben wanneer we willen in de wandelgangen en op het strand we lopen soms naar horizonnen hand in hand met ons verstand luister maar luistervriend…

wij dompelen gedachten in de kaasfondue roeren stevig rond vóor er wordt opgedist beurtelings komt hier lief en leed voorbij in het zeker weten van het veilige vertrouwd zijn verbondenheid wordt gedeeld aan een ronde tafel…

Het schijnt dat het door liefde komt wanneer dauwdruppels op lentebloemen vroeg in de ochtend het zonlicht weerkaatsen en in nachtelijke uren als oren doof zijn is het vriendschap onder maanlicht die ons laat weten dat we mensen zijn misschien heb ik een liefdesband papieren onschuld van mijn dromen kan ik niet anders dankbaar zijn omdat…

Het water kan wild en onberekenbaar zijn Het kent geen waterlijn geen eerbied voor de broze kust Het water van zee is als een wolf met 'n grote lust niet tot het breken van golven maar tot vraatzuchtig vreten.…

Vriendschap is kostbaar magnifiek en mooi gunnen en geven lachen en leven en de stap is onvoorstelbaar klein om in tijd van nood er juist ook dan te zijn.…

Als een spiegel ligt de plas in het landschap wat ik nu snap het is een oog tussen het geboomte Het kijkt mij aan ik zie m'n gezicht als in een dicht.…

Geen denken aan: hier is de rechterwang en hier de linker. Je weet hoe het om alles staat hoe of men zich gedraagt - negeer het straal. Wat dwars zit in de keel (een botje, vissengraat) zij alle eer. Wil wat niet rijmt in dit verband en maak het werkelijk nieuw. ----------------------- uit: 'Raster', 2002.…

De weidse gebaren van jouw golfstroom beademen het voorjaar met nieuwe zomer in de stilte van die heimwee ben ik het kind van de duinen te klein om de horizon te aanschouwen te groot om de zandkorrels te tellen in de verte van dat grote verlangen zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen laat het land van mijn hart jouw schip zijn de…

Een nat uur brengen we door in de omringende natuur We wandelen langs boom en struik in winterkledij Een in de rij kleurt al naar lente: de hazelaar We wijken niet teveel van pad of weg Het regenwater aan de lippen Mij dwingt 't niet langer zuur .....te kijken.…

Opgesmukte wijsheid klinkt uit zijn woorden nu weet ik waarom ze altijd stoorden "eigen"wijsheid ten top dus een plank voor zijn kop en wat het ergste is, je kan hem niet bereiken zie hoe verwaand hij kan kijken en altijd over pietluttigheden zitten zeiken ja, ik zeg het uiterst grof, geen empathie, geen adoratie, geen lof voor…

Je zegt dat ik halve zinnen zoals je zus die je nooit nee nooit meer maar ik ben je zus niet zal het nooit zijn en ik zal altijd je altijd…

pas nu ze teruggekomen is merk ik hoe ik haar heb gemist hoe het jaar is uitgedijd doordat haar blonde lach er niet op scheen het is nog steeds twee graden onder nul maar ik heb het minder koud…

wederom zijn woorden mij ontschoten, gisteren nog fietsten ze mij voorbij in grote getale nu blijft het ijzingwekkend stil daar een oprecht gesprek al langere tijd niet meer gevoerd werd was het desinteresse of bleek de winter niet koud genoeg voor een warme chocola…

(voor Roelienke) Eens verscheen jij als een prerafaëlitische prinses vanuit het verstikkende duister naar voren, waardoor ik jouw talloze geheimenissen en occulte wijsheden als de mij zo geliefde Chardonay-wijnen inhaleerde. Jouw pure schoonheid genaakte de ziel van de Godin. Je lag met mijn jongste broer te badderen op de eerste etage…

zonder één onvertogen woord ’n blik noch blozen kreeg ik een vriendschapsverzoek van iemand waarvan ik dacht hey, jij bent toch al bevriend met mij toen ik deze accepteerde bleek deze niet meer geldig zo uit 't niets was ik vriendelijk ontvriend…

In tijden van drukte geef jij me weer rust word ik boos om iets stoms ben jij ’t die me sust Soms kunnen we knallen want we zijn eigenwijs (vooral jij..) maar het komt altijd weer goed het wordt altijd weer wij M’n beste maatje met jou word ik oud weet dat ik heel veel van je houd!…

Vriendschap zo mooi zo puur zo rotsvast, gelijk een stenen muur terugvallen, jawel op jou domweg omdat het hoort, vriendschap, zo mooi zo puur als chocolade zo intens zoet toch heb ik nou nog nooit een witte- chocolade-vriend ontmoet!…