vriendschap
ver in het verleden
rustig over roest en rail
zonder haast en herrie
speelden wij op het spoor
we vergaten wie we waren
in onze lokkende loco
de meester en de machinist
met een prachtig perspectief
we zwaaiden met het gras
sneden dorpen in tweeën
konden met elkaar overweg
in de gestoomde cabine
zagen door de ronde gaten
twee verschillende werelden
volgden ons eigen enkelspoor
weg van het stotend blok
we werden zwervend ijzer
langs de wissels van de tijd
versplinterde dwarsliggers
op griezelig gevaarlijk grind
afgesproken onder de klok
van het laatste station
hingen bevroren druppels
aan twee gebroken wijzers
... uit: schemeren op de schommel ...
Schrijver: willem jacobsInzender: melis van den hoek, 26 december 2017
Geplaatst in de categorie: vriendschap