Alle inzendingen over overig

wat ik zou willen... stilletjes met je aan het strand, zitten op een heuveltje zand, niets hoeven te zeggen, alleen als er behoefte is om iets uit te leggen. wel een gebogen arm om me heen en dan staren in de verte van de zee. aan elkaar leunen waar het moet elkaar steunen lief zijn zonder dwang ik was lang genoeg bang nu wil ik…

Het vierkante beeld als onverstopt in de benedenkamer van ons huis heeft menige opera van zeep doen leven in de kleuren van de Amerikaanse vlag. Mocht daar de indruk zijn van een gladde vloer, pas op dat u niet valt met alwel de tiende poppenkast van deze dag.…

raak de spaken in het wiel niet met vlakke hand ook al lijken ze, op snelheid, de snaren van een harp soms hoort men het ruisen als de wind hen vangt zie naar het draaien van een cirkel met rubber omrand en weet dat ze voorwaarts rechtsom zullen draaien evenwel lijkt het onbegrijpelijk voor het verstand dat de steunende sprieten achterwaarts…

Hoelang is ’t geleën da’k hier nog te schrijven zat? Met de kat op m’n been en onder m’n neus ’n wit blad? Hoeveel woorden zijn ‘r gegaan Door m’n oren, langs m’n lippen, zonder d’r bij stil te staan da’k ze nimmer zal bezitten? Want die pen bleef droog en ‘t blad bleef wit. De kat ligt aan de stoof Wijl ik voor den tv zit……

Zijn we niet engelen in vermomming? Doch zonder onze vleugels en mantel voelen we ons onbewust van onze engelennatuur. Maar herwin je vleugels en mantel om te stralen zoals je nog nooit gestraald hebt Strek je vleugels uit en vlieg vrijelijk door de hemelen Zie en voel het innerlijk licht wanneer het je vreugde en voorspoed brengt Wees…

Mijn leven is gebaseerd op een waargebeurd verhaal Een verhaal dat ergens ligt te wachten, ver weg en haast onvindbaar Het wacht tot het wordt gelezen Mijn weg is gebaseerd op een zelfgemaakt pad Een pad in het nergens Langs weilanden, door zijstraten en haast niet zichtbaar Het wacht tot het wordt belopen…

Heeft de hoogleraar u verzocht in stijl van wetenschap een aanbeveling te verdienen zoals een doctor toch betaamt, geeft u het antwoord met de vorm zoals u schrijft. Met als devies Verkrijg De Titel deed u vergeten dat het studiewater meest uit bier bestond, de studentenhaver was een sterke dronk. Voor koning en voor vaderland loopt…

d'Agressie, stekend onvermogen van haat, nijd en de nieuwe ruimte geschapen volgens onze aards gevormde normen, werd era's lang reeds het verwijt aan ons, doet zuinig aan met goed en kwaad Zal ieder die het glas steeds heft het medicijn als hoofdpijn steeds negeren, een Ander stond toen op het punt om in zijn plaats zowel de mens…

geestelijk uitgeput een zoveelste aderlating uw vinger drukt mijn gezicht bijna stuk omringd door ziekelijk wit uw handelingen uit angst egocentrisch vernietigingsdrang ik ben u bang u smeekt ik fluister en blijf een door ademhalen wachtend u zult bedaren bloedvriend dag en nacht jackhals van het duister…

de stad legt op het plein haar arm in een gebaar van verpozen de banken hangen leeg er blaast een regenwind door de kastanjes de boekhandel wenkt mij aan de overkant met versierde ramen het aanbod nieuw kleurrijk de uitdaging vele letters ogen groot ik koop een boekrug om te stelen een cover met belofte mij op mijn bestemming nu ik…

het licht keert zich naar binnen waar het ei ligt op het witstenen bord in de afwezige kamer is enkel schemer niet te luid ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1958-1978', 1978.…

middag in het dorp kortstondig klokgeluid dakpannen glimmen loodrecht mikt de toren naar de zoele zon stokoud zucht een linde op het pleintje het is alsof de stilte zijn stam afkluift over de kasseien kruipt niet een gerucht binnenshuis schudden stemmen het overschot aan woorden uit…

ik fiets een dijk aan weerszijden de zee waarvan de golven hoorbaar beiden kanten de helling aan slaan zijwaarts duwt mij de wind de handen stevig aan het stuur trap ik de pedalen die niet vloeiend draaien vanwege een knik ik druk zwaarder door mijn voet en schiet dan even in het luchtledige enzovoort en telkens waait mij een harde wind…

Ik kleur de hemel kakelbont gewoon zoals ’t mij zint geel blauw en rood wat zwart een bloem misschien een mond Uit velden maak ik bossen met bomen aller soort sterke zwakke levende dode alsof mij dat ooit stoort En in verlaten duistere steden doe ‘k alle lichten aan grote kleine heldere donkere zoveel als er bestaan De (wereld)pijn…

zoveel is al geschreven over regen die valt of die niet komt maar mij maakt regen soms wat korenstil ik zie de halmen stilaan herboren onder druppels die niet weten waarom na al die droogte bijna om regen wordt gebeden…

zelfs in de schaduw van mijn woorden tastte ik naar de zon zoals een spin in haar web zilver door haar draden spon…

Ik ruim mijn leven op Zoekend naar verloren herinneringen, kapotte gedachten Pluis ik de kasten uit. Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat…

een linde legt bevallig bladgroen in een plooi een blauwe regen hangt te bloeien bewogener dan ooit een kleine wei een ganzerik vier hennen een lammetje een ooi vanouds een slaapziek dorp een café een ruif en altijd hooi…

aardbeien om te stelen lopen rood op van het wachten om geplukt te worden…

Ik wil geen zozocamera compleet met ziezomuziekspeler rot maar snel op oh zozoheler uit ziezozomersankara Ik mot geen ziezo-p-d-a en ook geen zozo-u-p-s die gij zo zonder scrupules gratis uitdeelt aan minima Gaat hene met uw ziezoles dat al een ieder zozo heeft u mag die ziezozakzooi houden ga er maar vliegtuigjes van vouwen ik wil…

Het gras is dood. De vogels verdwenen. De lucht is rood. Nooit meer regen. De ramen zien grijs. De deuren verrot. Uit de gang komt gekrijs. Het plafond kapot. Alles verdrongen. Rotzooi in huis. Voel je niet gedwongen, maar welkom thuis.…

Een gedicht knaagt aan mij als een onbevredigende honger. Tot de keuze komen waarover te schrijven is als lopen in een supermarkt. Ik kies een product ik leg het terug en zo menigmaal: de keuze is mislukt. Onbevredigd ga ik weg. Bij de bakker hebben ze tenminste brood. Ik bestel het laatste avondmaal, de ultieme bevrediging.…

Al het groene verdwijnt in het grijs Mijn bewustzijn valt uiteen in een innerlijke krijs: Hoe bedacht men gedachten die wijzen op nut en streven Nu ik veracht al de rationelen en volgens wijsheid dien te leven Wat is het meer dan hoop verpakt in alles van het heden Vroeger staat nu voor dat wat we zo fout en slechter deden Ons nu is…

De dode boom werpt zijn vruchten af en hij lokt kleine meisjes om hun darmen te spoelen in zijn ongenadige bijzijn, opdat zijn wortels zouden struiken in weeë grond. Ze kokhalzen de ondode afscheidingen naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen. Het meisje was allang afgestorven, maar ze baarde een vers nageboorte. En hij; het levende…

De bus rijdt nog; eindbestemming onbekend. Ergens in het midden zit ik. Aan het raam Kan er onderweg niet uit. Dienstregeling doemt tot de remise. En donker is het. Alleen binnen neemt het de tijd mee. Neemt het de tijd. Het buiten spiegelt slechts en de voerman laat ons raden. Waarom het daar doorgronden? Het donker duiden.? De klokken…

hoe kom ik ertoe je zo charmant te modelleren hoe kom ik ertoe je in alle lichtheid voor dag en dauw te zien flaneren zonder dat je het weet ontsteekt die tred dat luchtig kleed in mij die vlam die lust je te begeren kan al dat groot begeren eens gekust eensklaps ook geblust…

  Ik kijk in de lucht, de wolken samengedreven door de koude strakke wind vinden hun weg naar gebieden meer landinwaarts gelegen. De vogels die zijn gebleven waaien wapperend met hun vleugels alle kanten op. De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de…

dat hij een plek had waar hij heel kwetsbaar was wisten buiten hem alleen de goden maar dat hij ook nog een kant had die heel teder was dat wisten zij slechts die hem ooit behoorden…

tijd tikt heel gestaag bladstil rusten haar ogen op het vensterblad tussen cactussen tast zij in haar gedachten…

Ik voel mij authentiek Als geen ander in staat om slechte gedichten te bedenken Ik ben poëtisch ziek Maar benieuwd hoe lang ik dit nog volhou Tot ik bezwijk…