Alle inzendingen over overig

Ik wil geen zozocamera compleet met ziezomuziekspeler rot maar snel op oh zozoheler uit ziezozomersankara Ik mot geen ziezo-p-d-a en ook geen zozo-u-p-s die gij zo zonder scrupules gratis uitdeelt aan minima Gaat hene met uw ziezoles dat al een ieder zozo heeft u mag die ziezozakzooi houden ga er maar vliegtuigjes van vouwen ik wil…

Het gras is dood. De vogels verdwenen. De lucht is rood. Nooit meer regen. De ramen zien grijs. De deuren verrot. Uit de gang komt gekrijs. Het plafond kapot. Alles verdrongen. Rotzooi in huis. Voel je niet gedwongen, maar welkom thuis.…

Een gedicht knaagt aan mij als een onbevredigende honger. Tot de keuze komen waarover te schrijven is als lopen in een supermarkt. Ik kies een product ik leg het terug en zo menigmaal: de keuze is mislukt. Onbevredigd ga ik weg. Bij de bakker hebben ze tenminste brood. Ik bestel het laatste avondmaal, de ultieme bevrediging.…

Al het groene verdwijnt in het grijs Mijn bewustzijn valt uiteen in een innerlijke krijs: Hoe bedacht men gedachten die wijzen op nut en streven Nu ik veracht al de rationelen en volgens wijsheid dien te leven Wat is het meer dan hoop verpakt in alles van het heden Vroeger staat nu voor dat wat we zo fout en slechter deden Ons nu is…

De dode boom werpt zijn vruchten af en hij lokt kleine meisjes om hun darmen te spoelen in zijn ongenadige bijzijn, opdat zijn wortels zouden struiken in weeë grond. Ze kokhalzen de ondode afscheidingen naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen. Het meisje was allang afgestorven, maar ze baarde een vers nageboorte. En hij; het levende…

De bus rijdt nog; eindbestemming onbekend. Ergens in het midden zit ik. Aan het raam Kan er onderweg niet uit. Dienstregeling doemt tot de remise. En donker is het. Alleen binnen neemt het de tijd mee. Neemt het de tijd. Het buiten spiegelt slechts en de voerman laat ons raden. Waarom het daar doorgronden? Het donker duiden.? De klokken…

hoe kom ik ertoe je zo charmant te modelleren hoe kom ik ertoe je in alle lichtheid voor dag en dauw te zien flaneren zonder dat je het weet ontsteekt die tred dat luchtig kleed in mij die vlam die lust je te begeren kan al dat groot begeren eens gekust eensklaps ook geblust…

  Ik kijk in de lucht, de wolken samengedreven door de koude strakke wind vinden hun weg naar gebieden meer landinwaarts gelegen. De vogels die zijn gebleven waaien wapperend met hun vleugels alle kanten op. De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de…

dat hij een plek had waar hij heel kwetsbaar was wisten buiten hem alleen de goden maar dat hij ook nog een kant had die heel teder was dat wisten zij slechts die hem ooit behoorden…

tijd tikt heel gestaag bladstil rusten haar ogen op het vensterblad tussen cactussen tast zij in haar gedachten…

Ik voel mij authentiek Als geen ander in staat om slechte gedichten te bedenken Ik ben poëtisch ziek Maar benieuwd hoe lang ik dit nog volhou Tot ik bezwijk…

Sui ci Ling heeft het geweldig naar haar zin gevangen in de klauwen van haar ‘leuzenspin’ op het pretparkplein van je win win win Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui ci Ling klim klim in het touw van je wirwar en spring spring spring uit de tralielilaklauwen van je ‘leuzenspin’ op het pretparkplein met je kin kin kin Sui ci zweef Sui ci vlieg Sui…

levend is alles wat je nog weet van wat er destijds is geschreven en dood dat wat je niet meer weet bijvoorbeeld de verzen van vergeten dichters... zelf herlees ik het werk van mijn favoriete doch ook al bijna vergeten dichter Buddingh'regelmatig misschien wel als een vorm van reanimatie van zijn gedichten want waarachtig sommige van zijn…

Zo kreupel als hout zwoeg ik door het bos de boomkronen kreunen dissonant mijn gezucht. Dennennaalden prikken mijn zenuwen door verbijt zure lippen wansmaak kin op borst. Oefening staalt spieren schuurt erosie weg ik zweet stofwolken korrels zout in zand. En zie een reebok spichtig wegschieten een onbewaakt moment valt op slag dood…

Vertel ons nog eens Watervlak van dansend licht Van de Waterspreeuw ...…

Dit gedicht is lang genoeg om te laten zien dat woorden soms minder zeggen dan waar de lezer om vroeg Vandaar dat ik alvast schrijf van wel Lezer, verwacht geen korte zit Geen openbaring, spektakel of kippenvel Maar een gedichtje zoals dit…

Aanwezigheid is af en toe bijna aromatisch. Tastbaar is het niet. Zoals een hond de etensgeur uit de lucht tracht te happen. Zo vluchtig kan het zijn…

meisje met je rode haren ik zag je in een andere tijd de eerste helft van onze wedstrijd won ik de tweede won niemand…

De roker heeft het koud onrust stookt hij niet kranten leest hij niet lachen doet hij alleen als niemand hem ziet. De koffie is op tijd en de trein vertraagd. De zuil brandt offers slierten rooksignalen zwalmen zwijgzaam. Er is iemand per fiets banden hard opgepompt, harder dan de longen aan nicotine zuigen, zuurstof er gratis bij…

het stel schoenen staat klaar voor het boenen een veter achteloos los denkt toevallig andersom de kamer vol met specerij speelt het kale kader voor een drama zonder weerga als de veter start met domineren treft hem de gladheid bij languit de zwoele omhelzing korstig bruin gevlekte getuige als een eiland in de ruimte die nog geurt naar…

onzeker, beperkt door metrum en ritme begeef ik mij op het ijs, met als enige steun de stoel van mijn gevoel laveer ik, intuïtief en handig rakelings langs jambe en trachee, dactylus en anapest, doe ik wanhopig steeds mijn best; omzeil, al doende, hexameter - om amfibrachus niet te raken mis ik zo ook alexandrijn - waarom moet…

ik groeide uit m’n lijf ze gaven me gratis verblijf in een vel met te wijde bekleding leven is blijven stilstaan omkijken en vooruit turen een, twee, drie, vier mijn even duurt altijd aan te doen was er niets ik hield mijn armen wel op met mijn mouwen verjaren zonder tussenstations is immers nooit te vertrouwen…

ik zie je in de HEMA het is net half tien lig nog steeds op schema jij hebt me niet gezien ik zoek er naar een broek drie kaarsen en een pop neem snel wat boterkoek want zuurtjes die zijn op jij staat bij kassa vier voel me volstrekt verloren het duurt wel een kwartier voor ik je stem kan horen wil niet dat jij mij spot ik volg je…

ik treed in het heden waar gister nog voortleeft zag daar metselaars die met woorden spraken bouwend en rijgend aan beelden in verzen en ons al dan niet met gesloten ogen de stem in onze richting lieten horen op de melodie afgestemd op de zielenfibratie van de gedichtenarbeider ik hoorde de stilte van alle medewerkers met letters vol gevulde…

Ik lees altijd gretig netgedichten; heb zelf géén dichterlijke ader geërfd van moeder of van vader die mij dit werk zouden verlichten. Zend ik iets in dan moet ik vrezen dat ik ’t niveau weer niet bereik, zodat het dan uiteindelijk redactioneel wordt afgewezen. Terecht, want dit hier wordt gevuld door échte dichters met talenten - dus,…

dit was een dag van groot begeren die verzoop in ononderbroken regen zelfs de wind kon er zich niet tegen weren…

ik leun tegen het potlood krijt mijn ogen met het stof dat mijn gedachten verlaat zie kleuren langzaam vervagen achter mijn luikende wimpers ik vernevel de contouren strijk het haar uit mijn gezicht en vertrouw de zachtheid toe aan het gehavende vel…

dit is regen zonder omwegen gestaag het is beter binnen beelden te rijgen vandaag…

ooit hebt u er al van gehoord: opgewekt gemaakte stemmen die als lichte champagne bruisen lege aanval op de stilte, als verdediging van hun keel dat immer de weg naar het hart verstopt ooit hebt u er al van gehoord: het afgesloten hart in schimmelachtig donker, achter gecamoufleerde namen, gemaquilleerde koppen ooit hebt u het al gehoord…

de zon jaagt de nevel uit de bomen mosgroen lachen zij hun takken bloot…