Alle inzendingen over ex-liefde

Zo keek jij eens naar mij Alsof je bloemen zag bloeien Het water voelde stromen En de zon als zacht licht Over jouw huid liet komen Duizenden rozen met doornen Prikken nu op mijn huid Wanneer jouw blik de mijne aanwendt En jij mij kil toespreekt Over dat jij het niet meer bent Als níets is nu die mooie kalverliefde Niet eens meer een…

Jouw beeltenis staat hoog op de schap ik kan je niet meer zien je bent er wel zoals je er altijd bent geweest ik probeer me te verschuilen zodat jij me niet kunt zien van daarboven en je ogen mij niet zullen volgen maar je bent er toch.…

Soms voel ik me alleen En dan kijk ik naar de maan En heel stilletjes fluister ik jouw naam Omdat ik je heel erg mis Mijn liefste waar ging het mis Waarom is het mis gegaan We hadden toch niets misdaan Dus mij liefste, als ik je mis Dan kijk ik naar de maan En fluister stilletjes jouw naam…

De aarde, blauw aangezicht,ik wreef je warm op je vlucht in kosmisch licht tussen de planeten, waarvan we vandaag de namen zijn vergeten. ik dichtte een wereld om je heen je kwam liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw werd grijs, daarna grauw niet in staat innerlijk te bloeien, in de winterkou wordt alles ontkend.…

laatst zag ik een vriendin van vroeger maar zoveel ouder dat ik even dacht het is haar moeder later toen ik thuiskwam en in de spiegel keek herkende ik mijn vader…

Mij versieren heeft geen nut Zodra je met me klaar bent eindig ik zo in een put Van binnen ben ik zacht Ben ik niets meer dan dat ieder van mij verwacht Je bent me nodig als iets of iemand jou pijn heeft gedaan Dit is de reden van mijn bestaan Mijn bestaan is om het jouwe te verlengen Meer dan dat zal ik jou nooit kunnen brengen Mijn…

Stilte valt als regen tegen de ramen eens waren wij samen nu zijn er alleen nog de tranen stilte bloeit als onkruid in een slecht onderhouden tuin mijn leven ligt in puin ik moet mijn weg daarin weten te banen alles wat blijft is de stilte de oude stad draagt de regen en jouw kilte.…

Muziek Een waterval van klanken Ogen Fonkelend als sterren Gevoelens Wortelend in een diep verlangen; Verlangen Naar jou...…

Terwijl ik me vorm tot leven en armen sla in de warmte die me koestert en omringt, voel ik de last van de leegte het drieste stulpen in het niets van het bulkende bloed dat bloeit, gutst, geeft en overstromend, stof inbedt, verteert wat aan leed was maar geen weg weet met zin. Het verlangen naar jou kan zonder grenzen verder, er is geen…

De verloren tijd is kwijt en niet meer in te halen Terugkerende flashbacks lijken gevonden voorwerpen in lang vergeten dozen die de zolderkasten vullen Ze had hem willen schrijven over het hoe en waarom maar alles werd onleesbaar want de inkt mengde zich met immer zoute druppels bij het verlaten van de pen…

‘Nooit meer dezelfde’ in gedachten, fantastische en verrijkende wilde populaties in de natuur als Vergeet- mijn - nietje, heb je licht door mijn ogen gezien bepaald vergeten, deelde het oneindige helderblauw de rand van het bos, met een gevoel van opluchting het standbeeld van verbondenheid veranderde ons groeiconcept heeft door…

Zwijgen legt het middel van het leven bloot onder de zon die jij hebt aangeboord. daarin te krimpen te of worden uitvergroot weerspiegeld in de schaduw van de vragen een woord in oude teksten waarvoor we tol betalen. Bestudeer de tranen waarin het antwoord drijft het ooit en ginder was de middenweg naar een veiliger oord. We zijn de prooi…

Je kijkt me vuil aan als een tegoedbon die een dag over tijd is. Te laat om te vergelden gisteren nog iets waard nu slechts een vodje. Het is je te veel moeite om me weg te gooien en te veel eer voor mij. Dus leg je mij weer terug in de la waarin je alles om het even wil vergeten.…

Woorden breken waar ogen spreken de taal was niet meer te verstaan waar onze liefde ophield te bestaan.…

nu zoveel jaren later is er steeds meer wat jij niet weet van mij steeds meer wat ik vergeet van toen wij samen gingen kwamen je stem trilt haast niet meer in mij je gezicht wordt zacht en vader je glimlach wint het van de ruzies die we deelden overschaduwt het venijn van toen we samen speelden wat ik je vertellen moet wordt groter…

Al mijn exen zijn van oneven data. Ik zoek al jaren een even wicht.…

Als je eens wist Als je eens dacht Als je eens wilde De wilskracht mist Onwetendheid door macht De "wijzen" die jouw gedachten stilden De energie in mij gaat verloren In wanhoop vindt dat zijn kracht Mijn laatste hoop gezonken Enige redding is het gevoel te smoren Ook al wordt de pijn niet verzacht Bitterzoet is wat wordt gedronken…

vanavond hoorde ik op de tv mensen die een engel hebben gezien dat waren idioten zegt U misschien maar onder hen dus een dominee – “engelen hebben geen vleugels nee” sprak hij olijk onvervaard en clean “maar warmte stralen ze uit voor tien en ze geven je hun zegen mee” – “de mooiste ervaring” uit zijn leven klonk welgemeend integer en…

Het pad in de heemtuin liep dood, eindeloze rondes die ik heb gekozen, om uit alle omwegen niets te verliezen, geen voldoende tijd meer om te belopen. zeker ergens komen we elkaar wel tegen, een kringloop niet van herhaald gevaar ontbloot, het torst het kruid van marmeren zerken, deemoed vermorst de levenstekens waar een wegbewijzering…

missen had ik je maar nooit ontmoet het was te mooi om waar te zijn had ik je maar nooit leren kennen het was te mooi meer dan een jaar geleden dit nare gevoel lijkt niet weg te gaan pijn omdat ik weet dat je bestaat dit nare gevoel om je te moeten missen pijn omdat ik weet dat je me haat deze emoties zitten in mijn gedachte elke dag…

We hebben een verleden, wij Mijn eerste liefde versierde jij Toen mijn charmes haar niet bekoorden leende ik schaamteloos uit jouw woorden "Klein gedichtje, klein gedichtje, klein gedichtje voor jou klein gedichtje,klein gedichtje, omdat ik van je hou" en, niet veel later, weer alleen begreep ik pas de stilte van Marleen negen…

Haar gezicht, het lachte opgetogen haar stem kweelde ‘t vrolijkst lied De enkeling tuurde haar in de ogen en ontdekte daar het groot verdriet Haar aanblik, ‘t leek zo onbewogen het zei niets van wat was geschied Van gedroogde tranen in haar ogen nadat hij haar om een ander verliet Haar oor,'t was zolang voorgelogen al wat het vernam, geloofde…

Jouw aanraking beklemt me, jouw kus doet me verstijven, jouw geur blijft hangen als van iemands parfum die in de gang blijft rondzweven, Maar dan in m'n hoofd. In mijn gedachten spookt hij rond, net als de herinnering van wisselende seizoenen en hun graspollen, dorre bladeren, knispering van de witte deken. Echter zij zijn vluchtig waar…

ik wil je geest verleiden uit mijn hart te verdwijnen je stem dwingt mijn oren om te blijven luisteren mijn mond proeft de leegte als verzengende droogte na een warme wervelwind ik struikel telkens over je naam in een vervagende herinnering minne strelingen plagen mijn rubberen lichaam mijn lach is verloren in onbegrepen verdriet…

Aan de oppervlakte van mijn gedachten bevindt zich een verheimelijking die jij uiteindelijk prijsgaf. Gevleugelde mooie woorden als stemmingsbeeld een herinnering die ik onbewust levend wil houden. Misschien nog als pijn om jou te voelen.…

Mijn vulpen schrijft de blues Over het beeld in de schemering Diepe donkere ogen vertel mij niet dat Het nooit heeft bestaan Dat ademloze tederheid Slechts een illusie is Vertel mij niet Dat ik moet ontwaken uit de illusie van mijn gedachten verder dan dromen kom ik niet Zeg me niets onbevlogen Over het beeld in de schemering Duistere…

Op jouw blauwe wolken drijf je langzaam weg en voordat ik wat zeg ben je al uit mijn zicht verdwenen aan de horizon schijnt een flauwe zon.…

Nachtverpozing door weemoed eenzaam in echo van stilte bijna aanraakbaar door uitzichtloze horizon die in het duister metaforen zoekt voor het alleen zijn in de nacht op het palet van jouw dromen.…

Lopend langs droeve velden waar in plaats van wuivend graan nu slechts kale stoppels staan laat de herfstwind zich gelden Te veel vragen zijn gesteld twijfel al volop gezaaid een zomerliefde verwaait daar langs dat droevere veld…

Ik wilde u zien: ik zag u weer, En kwam u om genade smeken. Maar, wat ik poogde, ik kon niet spreken, En gij, ge sloeg uwe ogen neer. Geen blik, geen blos op uwe wangen, Geen woord: uw hart was koud en stom. Ik trilde en beefde van verlangen, Ge ging voorbij en zag niet om.   Ik min u nog, al schondet gij De eed, mij eens vol vuur gezworen…