Alle inzendingen over humor

in een kunstcafe hoorde ik haar lach mij uitzwaaien ik kuste die lach onmiddelijk glimlachend en wel die lach, volgens mij sloeg het vanuit haarzelf nadat ik over de drempel was gestapt om in eeuwigheid te kunnen glimmen…

ze was berooid ze is verstrooid ze was zo mooi zo is ze ook ze had angsten ze zijn er nog zoals velen en haarzelf samen skydiven het was gezellig zonder parachute…

Het leek een romantisch winterplaatje, ik warm gekleed met sjaal en goed gemutst, wachtende op de hoek van ons straatje, op mijn geliefde maar die had het verprutst. Na een uurtje te lopen ijsberen, ben ik behoorlijk bekoeld weggegaan. Hij hoefde nooit meer iets te proberen, want hij had me ijskoud laten staan. Hij zou geen woord meer van…

Ik ben verzot op literaire prijzen Van AKO en van Libris tot Nobel Als het aan mij ligt zit zo'n jury wel Haast elke week een winnaar aan te wijzen Steeds als ik op tv weer van die grijze Belezen heren het gezelschapsspel Der letteren zie spelen, merk ik snel Hoezeer mijn haren niet te berge rijzen Ze leggen uit hoe fraai de schrijver schrijft…

Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen… Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm! En dat nog wel op dat ellendige IJM; Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren. Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren. Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm, Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm, En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…

In een museum werd ik getroffen Door een groot schilderij Het haakje schoot uit de muur En na een kwartier kwam ik weer bij Het doek heeft een enorme indruk gemaakt Een punt van de lijst had mijn voorhoofd geraakt Blijvende impressie van het schilderij Is een bult op mijn kop zo groot als een ei.…

Vrienden, Romeinen, landgenoten, leen mij uw oor; Ik kom niet om Caesar te prijzen,  maar om hem te begraven. Brutus zei het al: Caesar had ambitie; Was hij het niet die in het barre Noorden de Stam der Belgen heeft ontdekt, wijl ieder dacht dat dit verloren volk reeds lang bezweken was aan drank? Want Caesar, al kom ik niet om hem te prijzen…

Ik heb de Nobel- prijs voor de Literatuur alvast geweigerd...…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

Een kerstkalkoen zei, een beetje boos: "Ik heb niets op mijn geweten Maar omdat Jezus is geboren Word ik straks opgegeten." Een andere kalkoen zei: "Dat is niet fraai Maar ik geef je een raad, hou je taai."…

HECTOR SPREEKT ACHILLES TOE MET ZIJN LAATSTE ADEM (naar de 'Ilias' van Homeros) Gij, bronsgehelmde vleugelvoetige hoort mij aan vóór uw langschachtige speer mijn laatste adem rooft Laat mij niet verscheuren door de rauwvretende honden noch door de leverpikkende kraaien,  Gij, een Griek, toont toch steeds eer aan uw schimmigvergleden…

De oersoep was een troebele boel met heel wat potentieel Van al dat levend gekrioel ben ik het kroonjuweel Eerst schoot de bliksem in de prut en zo ontstond het leven Wie er precies die lichtstraal smeet dat is me om het even De evolutie deed zijn werk wat blind, op het gevoel, de keuzen waren onbeperkt het spel met genen zocht een doel…

Het oor van Van Gogh Daar valt niets over te vertellen Tenzij: Er was veel wind die dag, en de schilder werd er woest van Er was ook veel waanzin die dag en een mes in handbereik en het schilderen lukte niet zo aardig, de verf klonterde en  er vloog een haar van zijn baard  in die prachtige wolkenpartij Tja, dat was voorgoed naar de kloten…

Soms is een pauze genoeg. Tel ongezien tot tien op je vingers in een gesprek voor je antwoordt; zo lang duurt de suggestie van luisteren. Blijf in de ogen van de persoon tegenover je kijken. Vermijd staren door zo nu en dan te knikken (volg de beweging van de kin). Wees vriendelijk als je aankomt. Voor je weggaat. Laat een aandenken achter…

'k Bad dikwerf om een lok van Agnes schitt'rend haar; Zij weigert. 'k Vraag 't opnieuw als blijk van wederliefde; Vergeefs. Ik neem in 't eind een gunstig kansje waar, En vat met stoute hand een sluw verborgen schaar, Die, eer zij 't merken kon, een godlijk vlechtje kliefde. Nu juich ik in mijn roof. Maar Hemel, welk een spijt! Ach! dat…

Lang geleden woonden er in de straat, een coole buurman met een ijskonijn. Hij bevond zich op elk ijsfestijn, want het was een echte schaatsfanaat. Zijn ijskonijn wilde niet ontdooien, dus toonde deze charmante vlegel, aan andere dames zijn ijspegel, om toch nog wat aan te kunnen klooien. Bij menig dame kon hij het ijs breken. Zo heeft…

Ik ontmoette je op internet je zat op een terras verdwaald Ik sprak je aan met tekens op mijn scherm Fel kraste je Fuck you, laat me alleen! Mijn cursor knipoogde verleidelijk tot je bezweek Met een beangstigende 814 bytes per second vond ik bij jou soelaas We interseksten machinaal tot jij je scherm doofde Don’t bother to come back waren…

Het was niet voor niks dat ik je die cola gaf, daar in dat café Ik had er minstens een kus of wat passie voor verwacht Misschien was hij iets sneller deed hij zijn zet terwijl ik me verbeeldde  hoe je lippen dorstig naar mij zouden smachten Hoe we mateloos en wild elkaar zouden verkennen eens je voor mijn cola uit de kleren ging, maar…

Lieve sint, dit speelt al vele jaren. Pas nu trek ik de stoute schoenen aan. Ik heb het altijd al laten varen, maar wil dolgraag mee naar Spanje gaan. Ben niet stokoud, heb toch een heel verleden. daarom schelen wij ook niet zoveel, want een paar honderd jaar geleden, had u zelfs de baard nog in de keel. Ben geen heilige, het verlangen is…

Onder het afdak van jouw borsten schuil ik fijn tegen de regen.…

Wanneer de dagen weer korter raken, en de donkerte zijn intrede doet, hoor je me een zucht van verlichting slaken, ik word betoverd door een warme gloed. Mijn ogen beginnen te twinkelen, m'n wintertenen jubelen constant, in mijn hoofd gaan belletjes rinkelen, ik bevind me in Winter Wonderland. Komende tot dat magische besef, wanneer ik…

De boer zag Bertha in 't groene gras, ze lag in alle rust en mooi voor 't oog gekleed in Hollands bont met wolk en zon, het gras wat zij genuttigd had, smaakvol te herkauwen. Dat is precies wat ik en alle dichters doen om wat je schrijft ook lekker lopen moet gelijk zijn aan wat m'n Bertha doet in plaats van gras, je strofen minstens zevenmaal…

Hij ontstak in gramschap, heftig als die van een Amsterdammer aan een autostuur, die rijdend door rood licht, komend van links, moet wijken voor een ander, die van rechts door groen licht nadert, o het schrijnened onrecht hoe een tweewerf gepriviligeerde een eerlijk man belaagt... Zo was zijn toorn. Hij weende, was vol mededogen, als een vvd…

O Piëteit! Van vroeger tijd, Hoever zijt gij te zoeken! Der vaad'ren deugd ging naar de maan, Der vaad'ren dichtkunst van de baan Voor vreemde zwadder-boeken! Ach! Helmers dood! En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf…

Daar op dat elfenbankje in het bos, kuste ik een mafkikker van heb ik jou, opdat het een sprookjesprins worden zou, en vlijde me gewillig in het mos. Maar na afloop was ik niet echt voldaan, toen uiteindelijk bleek dat ik de nacht, met Klein Duimpje had doorgebracht. Hij hield zelfs zijn zevenmijlslaarzen aan. Zijn witte paard scheet mij…

Ach zij had alles alles wat ik in een vrouw zocht ze was lief en zo mooi en wijs gaf me af en toe een knuffel en ik waande mij af en toe in het paradijs met haar ga ik later trouwen en om mijn vrouw te zijn zal haar echt niet berouwen toch af en toe kwam er iemand langs even met haar smoezelen op de gang verdorie ze heeft een vriend…

ze vinden me raar als ik tegen het bolletje zwarte veren praat dat op mijn schouder zit wij hebben het samen heel goed ook als ik groet doet zij mij altijd na het is een zij dat weten wij na heel lang leven waarin zij alles heeft begrepen mensen klagen dat zij haar niet zien als wij duidelijk communiceren verkeerd kanaal misschien…

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht maar schijn bedriegt Een flits in de leegte en je weet: weer een be- keuring aan m'n reet! ------------------------- uit: 'Tussentijds', 2008.…

Iets geniaals heeft toch Piet Prul in ’t eind bedreven, Want wat hij nooit bezat, hij heeft de geest gegeven.…

Dit stille leven ik kijk er daag'lijks naar appels, peren uit tuin bananen om hen te rijpen gember en citroen kaarten, breakfast is served nog uit hotel en daartussen een gezicht van klei van dochter ooit gemaakt mondhoeken naar beneden als ze wist hoe ze tussen die heerlijkheden mocht, het langst van allen bewaard zou ze zeker lachen…