Alle inzendingen over literatuur

Dichten is even stilstaan bij wat er echt toe doet je terugtrekken van de waan dat alles alleen maar moet en met een opgeruimde lach bemerken dat het ook anders mag elk moment heeft genoeg aan een traan een overstromend gemoed dat zwijgen doet of de opfleurende warmte van een glimlach. Dichten is de kloof verkleinen die ons scheidt van…

Waar zal ik vluchten voor het Leven? Waar zal ik vluchten voor de Dood? O, Lied, wat kunt gij machtger geven Dan een rozenhut voor stormende nood.…

Wie kent ze nog; Italianisanten Díe eeuwen terug een reisje ondernamen Om zich als landschapsschilder te bekwamen Rond Rome van het licht te watertanden Zich sterkend door een broederschap te vormen Die haaks stond op het oude Lucasgilde Dat enkel ouderwetse leden wilde De Bentvuegels hadden hun eigen normen Indien een kunstenaar zich…

Kon ik maar elke dag lezen wat jij schreef op papier. Dat heb je meermaals bewezen, met je mooie zinnen hier. Je bent beter dan literatuur, jouw pleonasme is mijn tautologie. Ik voel je passie en je vuur, wanneer ik je schrijversnaam zie. Betekenisvoller kan een vrouw niet zijn. Vanaf gisterenavond weet ik dat. Heerlijk wanneer ik in je…

(voor Jules Deelder) Tijdens een tv-programma zag ik hoe de roots van Jules Deelder werden blootgelegd en ik verbaasde me aangenaam over het zeer heugelijke feit dat de meestal in het zwart geklede Jules, de nachtburgemeester van Rotjeknor, tenslotte zijn stoere masker afzette en ons getuige liet zijn van het fantastische feit dat hij als…

in het onzichtbare valies draagt hij gehavend mens geheimen mee een masker bedekt in het licht van de dagen de ruïnes de duisternis vindt in het verborgene de doos van Pandora hermetisch gesloten in de doorwaakte nacht reist hij naar Emily vandaag las hij haar: 'Hoop' is het gevederd iets- Dat neerstrijkt in de ziel-…

een gedicht hoeft niet altijd te rijmen maar het maakt het wel veel beter wie slechts woorden aan elkaar kan lijmen loopt op schoenen zonder veter loze vormen zonder inhoud zijn vandaag de dag de norm maar wie met een moker beeldhouwt levert inhoud zonder vorm…

Ik probeer een gedicht te schrijven, dat nooit eerder werd geschreven. Ik zoek woorden die zelfsprekend zijn. Ik tracht verzen te schrijven, die alle misverstanden verstaan. Ik wil zinnen maken die uitzinnig zijn. Ik wil uitdrukken dat niets alles is. Dood de moeder van het leven. Dat onmogelijk mogelijk is. Tijd tijdloos. Stilte vader…

Poëzie, wrede machine Stem zonder stem, boom Zonder schaduw: gigantische Tor, schorpioen poëzie Gepantserde robot van taal— Leer ons met schavende woorden Het woekerend vlees van de botten schillen Leer ons met nijpende woorden De vingers van ’t blatend gevoel afknellen Leer ons met strakke suizende woorden De stemmige zielsbarrière doorbreken…

Spreek vrijwillig over God, maar misbruik nooit zijn naam, Nog zie 'k in gedachten die spreuk overal staan! Echter de knapen van vandaag hebben die spreuk nooit gezien want nog niet eerder kwam zijn naam voorbij op oneerbare wijze. Wanneer 't nieuws laat weten dat: 15 jarigen 't lezen slecht behappen begin ik al dat vloeken ineens: Veel…

hoe vaak heb ik vergeefs getracht mijn denken te verwoorden met lege zinnen zonder kracht die in hun kiem versmoorden hoe zeldzaam is een goed gedicht dat helder aan de hemel staat zoals een ster die door haar licht het duister met gemak verslaat ik blijf op zoek naar het geheim dat mij voorgoed zal tonen hoe ik het huis van mijn gerijm…

Mijn brein leest boeken Mijn lichaam eet koeken Twee gescheiden werelden Komen zich niet bij elkaar melden Deze Windows kraakt mijn hersenpan Literatuur is iets wat ik niet aan kan Deze lerares is des duivels over mij Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij Engels is een geweldige taal Maar literatuur is echt een kwaal Deze toets kan…

Ze vallen meestal tegen als je ze herleest, de boeken, die je ooit (figuurlijk) hebt verslonden, want wat je daar ook vroeger mooi aan hebt gevonden, dat blijkt dan op zijn hoogst inmiddels mooi gewéést. En toch... Je pakt wel eens een bandje uit een kast, blaast er het stof af en al bij de eerste zinnen wandel je lang vergeten paradijzen…

Poëzie is als je het hart opent met een zilveren sleuteltje dat ook op een fietsslot past Het doet er niet toe wat de dichter beweren wil als het maar waar is voor tachtig of honderd procent Soms worden de woorden zwaar als van goud, en blijven niet drijven En soms is een zeepbel genoeg om het barsten der aarde te zien We moeten…

Als Kopland zingt van het trage land en lieflijk dicht van bomen en dieren, dan voel ik me vaak met hem verwant wanneer ik slenter langs droeve rivieren. Of neem dan verlaten huizen, een oog dat valt op behangpapier, gekruld door tijd en tochtige kieren een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom, hoogzomer nu…

Mens, bewoner van het laagland Strikt zich houdend aan de klok Geldwolf, sporter, beeldbuiskok Kaars ben je die te snel opbrandt Arm, je spreek- en redeneertrant Oppervlakkig of vol wrok Mens, bewoner van het laagland Die zich onnadenkend voortplant Nooit naar Toverbergen trok Kerven telde in zijn stok Niet kwam tot tijdloze stilstand Mens…

Letters zijn eenzaam. Woorden symbolen. Dode talen dood. Taal is een uitgestoken hand. De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

Zij schreed dubbelzinnig rondborstig door de flink bezochte kroeg, waar ik na jaren weer eens binnenwandelde. De kroegbaas van jaren her was vervangen door een jonger exemplaar, die overigens net zo lodderig uit zijn whisky-ogen keek. Ik bestelde de ene bier na de andere en uit nostalgische gevoelens wist ik zonder ophef te veroorzaken…

Soms denk ik wel eens dat mijn liefde voor woordgetover voortkomt uit de angst voor de snel naderende dementie. Ik wil coûte que coûte nog zoveel mogelijk mooie woordcombinaties verzinnen en publiceren voordat het licht definitief uit gaat. Zo van, dát pak je niet meer van mij af! En ook voordat ik mij geheel op klankpoëzie ga richten,…

Tot in het diepste rilt Mijn merg, mijn gebeente, als Gij u Als stip vertoont slechts, Poëzie. En bleek verwacht ik u in stilt.…

Ik was als Gregor, daar ik transformeerde Ik werd geen kever, maar een lieve hond Ik twijfelde, het leek me niet gezond Tot ik besefte dat dit mij iets leerde We waren één, hoe ik me ook verweerde Met alles één, met alles wat bestond Mijn rouwen om zijn dood was ongegrond De tijd stond stil, toen Kairos mij dicteerde Zoek niet zo driftig…

de muze is meedogenloos wil het bij de ene dichter niet lukken dan flirt ze met de ander…

Ik wou dat ik het kon. Gewonde letters oogsten. Reddeloze woorden redden. Mooie gedichten schrijven, die niet verloren gaan. Ik wou dat ik het waar kon maken, wat geslaagde dichters durven doen. Kreupel rijm bevrijden, uit onzinnig zinsverband. Ik wil wat geslaagde dichters durven. Turing smeken om erkenning. En daarna? Verschijnen in…

In donzen dromen zonk de blonde knaap. D'arm boven 't hoofd, glimlachende in zijn slaap, Lag in zijn lokken 't blanke godenkind. Door 't open venster woei de lentewind, Vol zoele geur van bloemen en van gras. De lucht was licht, of ze àl van zilver was. Toen zweefde een engel door 't omloverd raam En vouwde op 't blanke bed de vleugels…

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak hemelbodem ook wel genoemd. Daar staan mijn handen nu eenmaal naar. Dus wandelaar en zwartziener, geen delver maar werper van stenen, laatste en eerste. Scherend over aarde, daar nesten mij bouwend als zwaluw. gedicht…

Waarom ik dichten wil, weet ik niet. Zinnen zoeken, die ik niet vinden kan. Woorden ontdekken, die ik nog niet ken. In het duister zie ik licht. In de stilte van de nacht, ontstaat een onbekend gedicht. Waarom ik wakker word. Waarom ik dichten wil. Heeft met willen niets te maken.…

Deelder is een voorbeeldige dichter. Jules stond vanmorgen in Trouw. Hij sprak daar over de Tien Geboden. 40 jaar al is hij met zijn eigen vrouw. Dat is de reden dat ik zo van Jules. En van het werk van Deelder hou.…

Mijn poëzie is beïnvloed door het marktwezen, door de krant :papieren vrede, oorlogen van telex en annex— uw taal is mijn konkrete muziek is mijn spraak. Geen openbaringen bezit ik anders dan die van de toekomstroman; uw wetenschappelijke dromen zijn mijn geloof, en mijn lachend ongeloof. Hoewel ik in kontakt sta met het water mijd ik…

Was Bukowski Brits geweest dan had hij hier gezworven. Bij Funny Girls het allermeest, in Bingohal was hij gestorven. De paardenracen waren voornamer, zijn praat was vuiler dan in LA, het in stank beffen ging moeizamer tussen gebroken benen van prostituee. Toch zou ook hier, tussen fluim en rochel, de vogel in zijn hart hebben gezongen…

Elk leven kent een eigen nerf, soms kleurt die blauw, soms naturel. Levens lopen altijd anders, niets verloopt zoals men wil maar waar een spil is afgebroken raken klossen uit balans tot ze rollen waar ze vallen, draden spannen, trekken aan tot de spanningsbogen knappen, losse einden zijn ontstaan. Twijnend gaan de levens verder langs…