Alle inzendingen over drank

net als liefde moet je er steeds weer naar grijpen lopen de trillingen langs je broekspijpen ik wil het pakken net als liefde ik wil steeds meer elke keer ik wil het pakken net als liefde zo voelt het aan ik laat me volledig gaan ik wil het pakken net als liefde die mooie vormen die mijn hoofd bestormen ik wil het pakken net…

Het is al een ervaren ideaal, dat een naam diepzinnige sporen laat Ook lijkt het dieper dan normaal, dat ik de wenken prees van het gelaat In eenzame uren zonder aanduiding van tijd vanuit de stilte gluren en door iedere klank bevrijd Nu galmt het laatste lied en dooft de laatste vlam wetend dat jij hierheen ziet verlaat ik de drukte…

Ik schenk mijn glas nog en keer vol En laat me lekker zweven Denk hierbij even,lang leve de lol Wat ben ik blij met dit leven Even alle zorgen en leed vergeten Bij een lekker glaasje rode wijn Niet te denken,wat zullen we eten Dat zal een zorg van later zijn Gewoon lekker een keer doorzakken Zingen aan de toog van de kroeg Daarna een lekker…

zal ik u vertellen over lief en leed en borrelpraat? de duivelse demonen? de donkerste beslommeringen? de helse pijnen? de zwarte pagina? zal ik u vertellen over haat en spijt en borreltijd? Goed, het is nu tijd twee voor de prijs van een doe mij maar vier van hetzelfde dat praat wat makkelijker u begrijpt het is borreltijd…

Vroeger liep ik met mijn blote hoofd als een ballon in kruidige wolken rookgerij waar met het leven in de brouwerij `t heerlijk helder nog sneller werd verdoofd Vliegen van kroeg naar kroeg of uren hangen aan een bar steeds iets meer in de war pas bij `t vallen vroeg genoeg om het bed eens op te zoeken want de centjes raakten op en alleen…

Er ligt een kater op mijn lever, het is dat men mij een mens noemt, anders was ik toch meer een bever die tot verdrinkingsdood is gedoemd. Elke dag tril ik van het delier, rusteloos malen mijn gedachten maar het interesseert niemand een zier want er valt niks van te verwachten. Mijn zeer hoofd is een pijnfontein van knallende champagnekurken…

Wie zit daar op die vieze bank In het hoekje van die vunze kroeg En drinkt er zijn borrels uit en de na En drinkt er toch - lijkt het wel - nooit genoeg? Zijn hoed ziet rood - maar roder nog ziet De punt van zijn neus, de kraag van zijn rok Glimt smerig, - doch smeriger glans nog glimt Zijn ogen uit bij iedere slok. Niet altijd zag die hoed…

ons voetbalspel bezorgde geen extase bij kleumenden die spraken van een klucht de regen viel met bakken uit de lucht het herfstweer riep om goed gevulde glazen het najaar schenkt geen vreugde aan dit land en als het weer de vreugde niet wil schenken dan schenken wij die vreugd met eigen hand alzo begon het rituele tanken de vale regen kreeg…

Al in de Plantage daar is er een kroeg Wel onder de groene bomen, Daar drinken ze laat en daar drinken ze vroeg, Daar drinken ze nooit haast jenever genoeg; - Mijn Lief zeit: ik mag er niet komen. Ik ben er te voren zo dikwijls gegaan Bij zonneschijn en bij regen; Ik dronk er bij zitten, ik dronk er bij staan, Ik kwam er wel somtijds wat buisjes…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

Druk verkeer, Alweer een slachtoffer meer. Wat borrels en bier, En daarbij plezier. Je goede voornemen vergeten, Een lichaam, door jou schuld, in stukken gereten. Nu zit je stil in je cel, Verdien je zo"n korte straf eigenlijk wel? Je geweten gaat knagen, En steeds blijf je vragen, Wat heb ik gedaan, Kun je met je schuld, gelukkig verder…

Je zei eens "In moeilijke tijden leer je iemand kennen" ik had nooit gedacht dat je gelijk zou krijgen En besef steeds meer daardoor dat ik in jou mijn beste vriend verloor Pa, ik mis je...elke dag…

Waarom drink je?- Om te vergeten.- Om wát te vergeten?- Om te vergeten dat ik me schaam. Waarvoor schaam je je dan?- Omdat ik drink.…

Liederlijk vloekend baande de dronkaard zich een weg, door de aanwezigen. De enige manier om aandacht te krijgen, die kreeg hij niet, dus beter gezwegen, vervolgde hij, zwalkend en in zichzelf mompelend, zijn weg. Z'n geweten vertroebeld door de alcohol, had hij alleen verdriet en meelij met zichzelf en mijn gemoed schoot vol!…

Als ik drink dan ben ik beestig feest ik door de ganse nacht alles vind ik dan erg geestig ben de laatste die nog lacht Lig ik 's morgens in de kreukels kraak ik als een oude schuur braak de stoep vol frit-met-pickles toch nog vind ik de prijs niet duur Nuchter ben ik erg verlegen ben ik stuurs een stroeve vent en ik kan ook nergens tegen weet…

Een grote warme traan Ik kan er niets aan doen Als ik mij weer even kind waan Als ik denk aan toen Rolt over mijn wang Het kost moeite terug te kijken Voor de herinneringen ben ik bang Maar weet dat zij mij kunnen verrijken Heb moeite met het verleden Heb het heel diep weggestopt Gelukkig leef ik in het heden Emoties niet langer opgekropt…

Waw, die schoolreis, er was sterke drank. Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan. Onze verloving, wijn in overvloed Vraag mij de namen van de genodigden niet... Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan Mijn bruidegom was... helaas de fles. De pijnloze bevalling van ons kindje In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld. Miserie troef…

Op een dag zal ik gaan treed ik buiten mijn afgesloten gewelf in het door mij nog onbetreden leven als een blad; nuchter, clean en onbeschreven bewandel ik de weg op zoek naar mijzelf Op een dag zal ik blijven op het juiste pad dat ik tussen struiken vond waar ik mijn stap van angst kan gaan bevrijden en leer de valkuilen weer te vermijden…

Wat is het leven zonder wijn niet meer dan een kleurloos refrein verstoken van avontuur en gein poezie en wijn zijn vrienden voor het leven een liefde onlosmakelijk met elkaar verweven De kuise wijn, een streling voor de tong een hemels visioen, als de klanken van een love-song Wat een genot in extase weg te dromen naar onbekende verten, een…

Sluipend laat hij je verlangen Naar nog een glaasje iedere keer Totdat je bent gevangen in zijn klauwen en hij je niet meer loslaat, want iedere keer moet je méér! Kon jij je probleem maar onderkennen Dan zit je op de goede weg maar nee, je zult het afwimpelen en niet erkennen Dat je een alcoholist bent, onderweg naar de ondergang... Wat…

kijk daar vliegt hij eenzaam door de nacht vroeger vloog ik mee genietend van de vrijheid geen grens te bekennen de wereld was van mij nu sta ik hier met beide voeten op de grond te dromen achter de tralies regendruppels op mijn raam…

GRAFSCHRIFT VAN EEN DRONKAARD T’AMSTERDAM IN EEN BURGWAL VERZOPEN Daar leit een vuile vent in deze put gezonken: Hij stierf in ’t water; maar hij was op ’t land verdronken. 5 oktober 1653…

Wat langzaam opgebouwd is Vermorzel je. Wat geluk en liefde is Vernietig je. Schoonheid en welzijn Vertrap je. Tergend, sluipend, giftig... doe je je werk Bedankt, Koning Alcohol!…

Bloed kleurt het hart scharlaken rood gerijpt om zichzelf te verschenken traag ademend haar ziel te drenken in de leegte die zijn blik haar bood. Kristallen flonkering flitst het oog als zij haar hals teder over buigt vochtig en krachtig voor hem juicht in een bedwelmende liefdesboog Maar als hij haar lichaam walsen laat in samen…

(Bewust Beschonken Bestuurder) Het molentje draait nog steeds ...al waait er een andere wind. Koud, hard snijdend in mijn ziel ...alsof die moeiteloos zijn weg vindt Dag,...lief kind Ik hoop niet, dat hij ooit vergeving vindt... Het molentje blijft draaien ...al zijn de kleuren verbleekt Gebroken vanen....bleke tranen ...alsof het verleden…

De kroeg in, zoveel mogelijk zuipen, imponeren bij de vrouwen, die dubbel worden gezien. Zo is het leven, als student of gewoon maar een jongere niet weten dat je er langzaam aan kapot gaat, of er onderdoor verdwijnt. De drank is niet meer te missen, de vrouwen blijf je missen. Minder drank, wat meer vrouwen, ach, het maakt geen donder…

Sacha, Oleg en ik een heldere klaterlach vult vragende glazen waarin de kaarsvlam versnippert tot dwaallichtjes zo vernevelt mijn werkelijkheid zich tot vage lijnen de kosmos balt zich tot hier en nu aan deze tafel lichtend in het donker zijn de ogen niets ontziend ik proef hoe zij hun zinnen zingen in zacht gebrom tandengoud beantwoordt…

Vrolijk kets je over het oppervlak cirkels vormen waar jij net nog was als kringen van het vochtig glas dat je zwier santé de lucht in stak Omdat je het lustig oog ontbrak liet je frivool de rokken hogen lonkte me blozend, opgetogen met blikken waaruit smeken sprak Dan fluweel jij je dronken hoofd getemd en zwak in schrijnend…

de simpele val van het geheven glas is niet onderstreept onderschat maar het is klaar dat de comedie stokt wanneer ik op maat de dans die ik helaas niet in me heb ten uitvoer breng wordt zielig doordat mijn inspanning oprecht en eerlijk is en belachelijk.…

Ik zag je aan die godvergeten toog. Weer zo'n klant die maar blijft vertellen. Ik luisterde terwijl je bleef bestellen naar heel je leven en wat je bewoog. Ik doe zoiets vaak 't is tenslotte mijn vak. Wat was je uitbundig je ging alsmaar door. Ik veinsde vakkundig een luisterend oor en kreeg tenslotte… … die lekkere cognac.…