Alle inzendingen over kerstmis

Ha dennenboom groen, ha dennenboom groen Jou neem ik mee voor een kwart seizoen Ik geef je wat licht ik geef je wat glans En breng om je stam een vrolijke dans Ik geef je wat kleur, ik geef je wat geur En jij bent de boom... met wie ik wekenlang sjans Ho dennenboom groen, ho dennenboom groen Wat doe je nu, wat sta je te doen? Weg is je licht…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…

de kaarsen branden nog even op het eind van deze dag van kerst beleven liefde, warmte vriendschap volop daar, ik drink het in en met tegenzin zwaai ik het bezoek uit een tikje bedroefd afscheid nemen is een beetje sterven maar wil dàt gevoel…

de eerste had ook voldoende geweest er wordt dan overmatig gevleest de tweede een rustdag mijn idool herkauwen van gisteren nu weer aan de boerenkool liever zonder jus en worst alleen al uit medeleven vandaag wordt dorst gelest door water veel, veel water tussendoor verdwaal ik af en toe in de derde wereld waar veelal niets te…

Ik ben een oen want ik dacht eerst: die aardige man die wil me aaien hij trachtte mij te paaien O, ik ben écht een oen Gepakt heeft ie mij, eerst heeft ie me helemaal geplukt, en langs onderen flink gevuld en daarna dichtgenaaid Ik ben écht een oen! Ik wordt nu niet bepaald benijdt, want hij bleek nou nét de man te zijn die 's…

zon maan en sterren in harmonieuze balans het rondje in uurwerk is van chaos zijn hand uitdijend in groei schitteren nova’s in bloei imploderen tot dwergen die zwarte gaten verbergen het spel der limieten tussen leven en dood geboorte en sterven maakt kerst goddelijk groot een mensenleven in tijd was de schepper bereid de cirkel…

heb mijn kerstboom opgetuigd het leek een goede koop maar eenmaal thuis stond hij wat scheef op het kruis in de verlichting vielen donkere gaten die ik niet kon compenseren zonder andere plaatsen te bezeren met ballen en wat linten heb ik alles opgevuld verhuld waar ik in regisseren de fout ben in gegaan zo op het oog schittert…

'k Zou zoo graog is willen weten, Waorum toch bij nacht en kou 't Kiendje, ellendig en vergeten, Ien 'en kribke liggen wou: Beekje, gij die kabblend, hipplend Langs en deur de velden zwiert; Veugeltje, dâ fladdrend, tripplend Al oew deuntjes kwienkeliert; Wiendje, gij die 't gruune tekske As 'en snaortje trillen laot; Lemmeke, dat uut…

Kerstmisabecedarium . Koningen komen uit het oosten Engelen zingen in de nacht Refreinen nu aaneen geregen Stil het kind dat is gebracht Trotse 0uders, blij, volkomen Mooi klein wonder, reeds bepaald In de heldere nacht gekomen Ster van Bethlehem die straalt. Peterdw. En hoe ik daar stond, met die jongen die daar op de straat lag…

de duif van vrede vliegt met verschroeide vleugels over de aarde moe is zij verjaagd door het vuur van dodelijke haat deze nacht zal een Kind zijn missie hernieuwen door geboorte van Liefde de roos en de lelie zullen verenigd bloeien in een nederige stal…

Goede voornemens bij de kerstnachtdienst gezellig samenzijn bij kaarslicht en heerlijk eten deze huichelarij kan mij weleens het bloed uit de nagels halen laat die kleine nietige bescheiden sterrenvonk alle kracht in zich hebben om zonder sier door ieders ziel te waren voor alle dagen.…

Rond deze tijd van het jaar ben ik niet in de kerstsfeer meer dan anders... want ik ben iedere dag van het jaar in de kerstsfeer. Voor vrede en veiligheid liefde en warmte geborgenheid in iedere ziel!…

mag ik ontsnappen uit de opgefokte sfeer van kerst geen urenlange zitten meer onder christmas carolls van weleer het groot geworden consumentenwonder dient de mammon niet de heer laten we door schemering en nacht gaan dwalen de lege bomenvelden zien fazant en haas zijn niet meer te bekennen tamme zwijntjes heel misschien weer…

als je heel goed luistert hoor je hoe de ezel de os toefluistert over ornamenten die verhalen moelijke zinnen van de drie koningen vertalen hoor, de herdertjes blij van zin, blaten dat kreeg engel Gaybriël in de gaten en blies met al zijn kracht de loftrompet, voor allen te horen de aankondiging dat er weer een schaapje was geboren…

Hun volgepropte kasten breken open door de kracht van lekker smullen kalkoen met veel olijven gehakt vinden ze niks het komt hun strot uit precies als zuurkool waar hun gezicht naar staat eeuwig in de knoop spruiten lusten niks die kegelen naar ballen in de boom opoe schudt haar hoofd als kaviaar springt op de tong ze weten…

We kwamen hier aan om het land te zien als toeristen uit verre streken wat keken we vreemd: alle akkers geploegd een kaarsrechte lappendeken de wind krulde wit, de kleur van stilte die de inkt van mijn brief liet verbleken, maar blies warme woorden in hoofden van mensen zo regen zich dagen tot weken tot de kerst een van hier o…

Je boomt je takken breed je ballen sieren een zilver een koord, een slinger een vorm, een rondeel Je naakt en spreid je armen wijd, je benen een V-hals, een lange lengte een vorm, een verticale haal Je zwijgt onder een kus me tak je stilt in lichtjes twinkel een ruis in woord, gevangen een vorm , een samenzijn versmolten amen…

voelbaar dun speelt wind in stil verwachten dwarrelt sneeuw als schicht door lantaarnpalenlicht dempen voetstappen het naderend geluid vorst kraakt er bovenuit tot het klokje klinkt de wereld zich bezint op het goddelijk geboren kind…

voor mij was het kerstfeest een boom met echte kaarsjes het sneeuwlandschap van vaders hand breed uitgestald op het dressoir en de warmte van met z'n allen en iets van soberheid aan een tafel van fragiel geluk nu wij zoveel materiëler zijn weet ik mij een illusie armer…

De kortste dag..... het licht wint weer, wat een zegen! En als ik 's morgens na de regen opsta, hangen duizend druppeltjes te stralen aan mijn tuimelraam. In alle kleuren zie ik het gebeuren. Ook aan de pannen van de daken kan ik dan sterren zien flonkeren. Fietssporen, op modderige paden, lijken stralende kerstslingers, slordig…

ik had een vredige kerstnacht verwacht dacht mijn schaapjes op het droge maar het zwarte dat ontbrak we zijn gaan zoeken op de velden waar herders hun kudde telden klopten aan bij stallen het bleef spoorloos voor allen heb mijn kerstgroep toen eens goed bekeken maria jozef en de beesten ook daar geen taal of teken van mijn vermiste…

Gelijk, als alle jaren weer, is kerstfeest nu weer daar. We halen onder`t stof vandaan, een kaars en kandelaar. En lichtjes schijnen overal, op markten en op pleinen en voor het venster van mijn huis met open kantgordijnen. De winkels liggen barstensvol met vele kerstgeschenken, helaas weet bijna niemand meer wat wij toch wel gedenken…

Al sinds eeuwen wordt het weer Kerst In een stal te Bethlehem geschiedde toen het grote wonder Onbevlekt een Kindeke terwijl Eva reeds appel had gegeten van de Boom van de kennis van goed en kwaad Wij vieren tijd en het leven alle dagen en maanden van het lopend jaar Alles in de strijd. Koppig dus verbeten Echter volko…

Kerst zou het feest van geboorte zijn maar van nieuw leven merk je weinig met een stervend boompje in de kamer en een stuk gestorven dier op het bord liefst meer want één dier is zo alleen en het moet toch vooral gezellig zijn dus daar moet wel op gedronken worden ach, mag ik dit festijn even overslaan ik ben op zoek naar een kerstvrije plek…

Als op een dag Er het besef komt Dat doorgaan Op deze weg Niet langer kan Niet langer gaat In deze Verrotte maatschappij Dat verharding, haat Alleen tot niets leidt Is er nog hoop Word ik wat blij Als men beseft Dat verder leven Langs deze weg Met zekerheid Voor verliezen En voor leegte staat Is er weer licht Zijn er nog kansen…

Een warm hart, een beetje menselijkheid verbroedert mensen rond de Kerst zeker ook bij niet-gelovigen. Niets tegen ’t geloof, niets tegen “in excelsis deo”, is “gloria” niet de taal van ’t hart is Kerst slechts poppenkast. Wees goed voor naasten of medemensen in onze wereld; wanneer een ieder handelt in die geest: Vrolijk Kerstfeest allerwegen…

hoe wit moet het zijn om ons te behagen en hoe warm de stal waar men onderdak biedt? in glans van het kaarslicht de kunst van verdragen krijgt tijd van geluk nog twee dagen krediet... weemoed schikt aan aan de tafel van weldaad die rijk is gedekt met bestek van begeer doch alles wat blinkt verdoezelt voor even het alledaagse zeer…

Wakker word ik. Half vier is het. Buiten ruist de regen. Torenkraaien krassen in de verte. Vier uur. Gestommel op de trap. Onze kater is in aantocht. Vastbesloten om in ons bed te slapen. Hij gaat tegen me aanliggen en spint. Zijn vachtig hoofdje naast mijn kalende kop. Zijn spinnen stopt, hij sluimert. Mijn nachtwereld opent zich. Vredig…

feest twinkelt weer in zilveren schalen kristal fonkelt speels oude verhalen kaarsen branden vlammen warmen maar niet voor daklozen en armen etalages vol met kerst zijn voor hen niet weggelegd de blijde boodschap wel maar hun lach verdwijnt al snel nog is er de stal het wonder en de beesten is dat wat onze welvaartstaat hen heeft…

ik weet dat ik de kogel niet meer kan ontlopen ben gewikt en gewogen goed bevonden voor het kerstdiner heb alleen de bruine ogen van een ree ik kijk ze aan zie ze staan in twijfeling weet mezelf een dartel ding zal onschuldig naar de bosrand wijken ze lijken doelloos weg te kijken maar komen in het donker terug om niet het sterven…