Alle inzendingen over taal

Over geluidloze paden van klankloze akkoorden liepen wij zonder woorden over akkers van het stille zwijgen de hoge bomen van het onbegrip de diepe sloten vol diepgang gegoten konden ons niet raken om verbinding te maken wij distantieerden ons van ons verhaal zo gingen we de treden af ieder in zijn eigen Babylonische taal gd…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen, waar elke fantasie haar voeding vindt, waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen en waar de mythe aan haar tocht begint. Een reis doorheen een wereld vol verhalen, op zoek naar dramatiek en avontuur, waar passies en emoties nooit verschralen maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur. Een taal die…

Dichten is niet iedereen gegeven, maar schrijven leer je wel zoals je ook hebt leren praten. Soms heb je lieve vrienden die wel tussen lijnen lezen wat er echt niet staat, maar anderen kunnen dit helaas nog niet en die moet je verwennen met zinnen die een diepe zin verbergen maar toch doorzichtig zijn als glas. Ik weet nog hoe het verzen…

Ze spelen muziek muziek met hart en ziel Mijn oor open en mijn hart Voor mijn part spelen ze de hele dag door Het is hun "stiel" zo muziek te spelen dat het mijn hart treft.…

Ik hou van metrum, rijm en harmonie Sonnet, retour, octaaf of een kwatrijn Ik voer ze linea recta aan mijn brein Maar geef me nooit verbloemde poëzie Ik word niet goed van vage woordenprak En kwak die onzin in de vuilnisbak.…

De woorden werden veel te goedkoop zelfs op een maandagmorgen. Velen kopen ze zonder nadenken en verhandelen ze voor nog minder. Toch blijft de taal onbetaalbaar en moeten we er mee verder. Zwijgen is ooit wel beter maar niet voor altijd.…

Wanneer ogen de taal van de mond spreken zal het vloeken verdwijnen!…

Volgens Vandaag de NRC RIJKT het menswaardige HV* een prijs uit aan iemand die zich voor een menswaardi- gere samenleving dus inzet Humanis- me van de ... werkelijk bovenste plank Idealisme waarvan men zonder enige twij- fel beslist niet REIK hoeft te worden *Humanistisch Verbond…

Langzaam komen de nieuwe woorden ze klinken hol in deze tijd steeds sneller beelden razen voorbij langs de chaos van vandaag oude boeken verzamelen stof maar in de luwte van de nacht laat hervonden rust de gepelde woorden leven daar tussen gekrulde ezelsoren bloeit de poëzie…

De mens te kennen, is des mensen wetenschap; Maar nimmer kent men hem uit klaatrend schoolgeklap, Door meesters 't ekstrenbroed in 't kooitje voorgebrabbeld, Terwijl 't, ontroofd aan 't nest, op de ijzren tralie knabbelt. Neen, toon hem in de Taal, die uit zijn boezem breekt, Door de oudren in hun kroost met d' adem opgekweekt, 't Ontvloeisel…

het paardenvijgenparadijs het paardevijgenparadijs het paardenvijge paradijs het gepaarde vijgenparadijs de behaarde paradijsvijgen de paardenvijg, sec (m/v) het vuige paardenparadijs het paardenvijgen para-ijs een aan ijs gerelateerde paardenvijg een aan paarden gerelateerd vijgenijs -paardenijs ligt maatschappelijk lastig het paard, de…

puik panklaar pasteitje praat me niet van plomp pedant protserig pompoenen eten pinda's achterover gooien pepsels knauwen omdat uien prat gaan op pruttelend vlees protesteer, mijn lieve profileer je ongenoegen potentie in overvloed punt is hoe plezier je die pleit voor fijngevoeligheid per pc of per se bij precaire, culinaire…

En in dit verliefde brein Lijkt het nu opeens complete chaos te zijn Er komen wel woorden in mij op Maar ze vormen geen zinnen Geen staart, geen kop Ik kan er niks mee beginnen En met stoffer en blik Veeg ik de letters bij elkaar Het is beter dan niks Een restje nietszeggende barbarentaal…

Een mooi sonnet gaat zeker altijd over iets en als je dichter bent zal dat geen zorgen baren. Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk…

Een cirkel, een kringetje in het rond. Een redenering in argumenten lijkt even ver en nergens het hart te raken. Argumenten vinden nergens grond. Zij blijken op de aangesprokene geen enkele indruk te maken. Woorden, argumenten vanuit het hart suizen driehonderdvijfenzestig graden in het rond. Nimmer kunnen zij ergens aan een waarheid raken…

Een verdediging met woorden communiceert als een advocaat. Wil je bijstaan bij jouw problemen als het in het leven even niet gaat. Een spel dat in letters en klanken betekenis prononceert. Waarin men op iedere slak zout kan leggen zodat de waarheid wordt geëerd. Het is het woord dat over daadkracht spreekt. Weliswaar niet altijd waar.…

hij vond 't zeker het proberen waard ook al las hij zijn eigen boeken nooit met schrijven vond hij z'n ware aard het moest een keer lukken toch, ooit van dierbaar leven tot vergeten dood woorden staan op zich, substantieel van koren tot een maagdelijk brood nooit werd een gedicht zijn deel…

in de droomzee valt de korstigheid van de woorden ze snorkelen vervormen worden nieuw ze weten niet minder ze weten op een andere manier in de droomzee een leven van licht in vloeiende verbeelding uit as herrezen…

Tegenwoordig sturen we sms’jes om te melden dat we een mail hebben gestuurd. Sms’jes, bovendien, waarin we de taal dingen aandoen die ons voor het internationaal Strafhof in Den Haag horen te brengen. Zorgvuldigheid is vet noch cool. Door de mooie Nederlandse taal geweld aan te doen is de totale verdwijning van het woord gedoemd tot waanzinnig…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt.…

Je zou het wel kunnen denken. Maar wat moet ik erop zeggen. Het verschil tussen waarop een ander kijkt kan ik niet altijd als de waarheid toezeggen. Een tweegesprek op het kruispunt om overeenkomsten in elkaar te ontdekken. Een vissen in troebel water soms. Heel moeilijk soms om de fundamentele waarheid uit de ander te trekken. De vrije…

Zeggen wij woorden, gedichten. bedoelen wij: mensen, gezichten. Wij spreken een dubbelel taal: iedereen, allemaal, eeuwigheid, overal, betekenen: jij en ik, ademval, ogenblik. ----------------------------------------- uit: 'Warmte een woonplaats', 1961.…

Cijfers en letters een uitdrukkelijk gebaar. Om in woordelijke berekening iets af te spreken met elkaar. Letters vormen woorden. Smeden zinnen aan elkaar. Schriftelijk gesproken ontmoeten onze universele beelden elkaar. Becijferd en geletterd drukken wij op schrift gemeenschap uit aan elkaar. Worden onze dromen in woordbeeld en verrekening…

En dan...... openen zich de bloemen van de magnolia Ze zijn door zon van hun bolster ........ontdaan Het zegel van lente als door een hand -onzichtbaar-verbroken Witte sterren tegen 'n schuchter blauwe lucht ....zonder maan.…

vele keren ga ik vroeg uit de veren om te wandelen langs weelderige bospaden daar ben ik kind met een verborgen spel ik leef dan in fantasie ongelofelijk wat ik zie een boom wordt mens met ogen, neus en haren in dit sprookjesparadijs met zijn hemelse geuren een specht oefent subiet op een kloppend lied het mos sprankelt sterretjes…

U minne ik teer, o taal van lust en weelde, Die 't stug Latijn in dartele ontucht teelde; Die als de kus op malse lippen smelt, En 't hart doorstroomt met Liefdes algeweld. Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht…

Hij tilde zijn hoed op en schudde zijn lokken toch kwam er geen roos van zijn hoofd. Wat viel waren enkel wat scherven en brokken, daarmee moest de liefde geloofd. Met stoffer en blik ging hij aan het werk, zijn liefje keek nurks naar een soap De merel verscheen al aan't ochtendzwerk toen hij eindelijk z'n muze bekroop.…

het was begonnen met kleine nuanceverschillen vreemde accenten kleurden de taal wat vroeger normaal was is nu niet meer het leidend verhaal het gesprek blijft verstoken van expressief sturende ogen lichaamstaal is al tijden geminiseerd onderwijs heeft het hoofd gebogen achterstand wordt niet gecorrigeerd nog resten er wat platitudes allen…

zo'n allereerste zin van wat nog moet komen daar hangt veel van af je maakt een start hoopt dat 't loopt want dat maakt het gedicht lezenswaardig veel is poëzie zegt men maar ware woorden zorgen ervoor dat 't gedicht mogelijk zal overleven…