Alle inzendingen over vrijheid

ik mat mij een houding in de schemering van mijn schaduw om te kunnen blijven bestaan dus kom en vertel mij van leugens of zwijg mij door de stilte heen maar laat mij eindelijk weer mens zijn en ontdoe mij van deze waan…

Het zou mooi zijn Mooi zijn, dat Het zou wel fijn zijn, Zo alleen En toch weg van alles En iedereen Maakt niet uit waarheen En of het een gevecht is Een droom, Of echt is Als het maar weg van hier is Van alles en iedereen…

De neus in vergeelde levensscripts, controle van boekenkaften vaak door anderen geschreven, scenario’s die misschien nooit echt hebben bestaan, ingekleurd door een onvervalst gevoel, niet gewaardeerd door de kleuren in hun onsterfelijke dynamiek waarin alle tinten inkt nog slecht willen drogen, verdriet en hoop als het wordt gedoogd…

Soms moet ik ontsnappen, Weg weg weg. Waarheen weet ik zelden. Daarna meer opgesloten. Toch de baas over eigen leven? Tollend in de rondte. Het ritme kwijt. Als een pijl uit een boog. En ineens verdampt. Niets meer, alleen De lijn gevolgd door mijn ogen.…

ik zit in een donkere kamer hoor niks het was al een poosje verlaten totdat ik verscheen er lag stof op de meubels een boek stond er in de kast met vergeelde papieren waarin ik je las ik zag je handschrift op het kiekje van de stad je bent mooier dan het schilderij waar ik Delft zag…

De wereld wordt kapotgemaakt, hoelang gaat dit nog door... Steden in het hart geraakt en wat is er de reden voor? De woede en de haat mogen het toch niet winnen? Mensen angstig over straat, blijven nog liever binnen. Maar ze verdienen het toch niet dat de wereld stil blijft staan? Ondanks de pijn en het verdriet moet het leven verder…

Als je bang bent Wees dan bang Alsjeblieft en Vrees het heus Sta ook weer op Met heel je hart En leef de dagen Als geen ander Zwart en wit, Kleurig of humeurig Broos of hard Zonnig en nat Alsjeblieft, wees bang vrees goed voel hoe het hart klopt De eerste stap in nieuwe kracht…

Licht zij uw geest, dan is u alles licht! De vreugde speelt dan op uw aangezicht, gelijk de lentewind op geur'ge bloemen; ge voelt u moedig, vrijgezind en sterk, gij onderneemt en eindigt reuzenwerk. Licht zij uw geest, dan moogt ge op wijsheid roemen. Kloek zij uw zin en immer rond en recht, dan buigt ge uw hoofd nooit als een lage knecht…

Wij doen het niet in vijftig tinten onze kleurschakering is pastel, terwijl het gebrék aan macht opvallend overheersend is Wij voelen de in jaren slechts op basis van gelijkwaar- digheid ons ooit ingegoten met de paplepel vrijheid en gelijkheid, zeker in geest helaas moeten wij dit jaarlijks quoten ooit was, is en is geweest…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

Als kind droomde ik van een eiland afgebakend en klein ooit zou dat mijn wereld zijn mijn eigen creatie warm en veilig zelf gekozen isolatie mijn eigen ik...heilig Na jaren van dwalen ben ik weer aanbeland bij mijn innerlijk kind terug op mijn eiland wetende dat ik hier mijn rust wel vind…

echo's van schreeuwende schorre stemmen ijlen na in de straten de fragiele vuist in samengebalde angst weet niet wat de andere doet neem het onbeschreven blad papier open de vuisten denk, fluister, schrijf, schrijf op een schone lei over jou en de anderen…

Haar uiterlijk was goed verzorgd, de kleding schoon geen vlekje die dat beeld verstoorde. Ze zei; "wees welkom op dit feest we zijn herenigd, zoals behoorde. "Een feest op drie oktober hoe is dat bedacht, wat ligt er aan ten grondslag?" Ze nam nog eens een flinke slok en hik, wat op een feest als dit, ook warm wordt aanbevolen. "Het gaat…

Toen zou zij een reis naar de zon niet om het één of het ander maar gewoon omdat zij het kon zij had zich vleugels aangemeten iedereen sprak tot haar dat zij het vooral zelf moest weten zij was eigenwijs en heeft de reis naar haar zon ondernomen niemand heeft ooit meer vernomen van het meisje met haar dromen.…

Hoe het ook is of wezen zal maak het verschil met een warme wil Hoe je leven verloopt laat het niet gebeuren leven zonder kleuren schenk iedereen hoop Jij kunt het verschil maken maak beslagen ramen helder op het werk of in zaken van zolder tot kelder maak het verschil…

sierlijk laveert zij als op wolken gedreven tussen donkere diepten en hemelse hoogten de tijd trotserend deint zij op golven haar ritme van leven haar eigen weg volgend…

Was ik maar de weerkaatsing Van de gloed van de maan Op het rimpelloze water Van een oceaan Dan verdween ik bij zonsopgang Slapend in de zee En kwam ik weer tevoorschijn Met de avond mee Maar vast denkt ook die weerkaatsing “Die schepen die langsgaan Als ik toch eens één van hen was Dan kon ik hiervandaan.”…

verover de leegte in een stenen woestenij treed buiten de gebaande paden van een bloeiende boomgaard poog te verdwijnen in het wiegende korenveld voer het scheermesdraad naar de bodem van je hart zie de wereld door een waas van tranen…

Zwarte Pieten, zijn allang geen slaven meer, als werknemers van Sinterklaas. Blanke slaven, die lang geleden sloofden, en nu machtige consumenten zijn. Maar opgefokte honden, in bezit van laffe meesters, lopen nog steeds geketend aan hun lijn. Beseffen wij mensen eigenlijk wel, waarom vrije wolven huilen?…

zo naakt als ik de afgelopen jaren mijn huid haren en geest maar nog het meest mijn leven ik had het bloot gegeven wanneer mij was gevraagd nu is het gestolen mijn schulp is geschonden en ik lik de wonden zonder dat ik weet…

Het geschreven woord door niet iedereen bekoord Maar geschreven uit het hart en gevoel uit vrijheid op papier gezet Iedereen kan hier schrijven of je een dichter bent of een pro iemand die er niks van bakt En daar ben ik er een van maar ik probeer het Aan te vallen op een mening of humor daar zakt mijn broek van af ik heb een mooi gezegde…

er is een rivier blijven stromen en aftakkingen gaan hun eigen weg zij sijpelen langs verboden plaatsen waar ze niet horen te zijn krijgen eindelijk klein waar ze al jarenlang op jagen het geweten van dit water heeft blijkbaar geen grens kan zoiets gemakkelijk dragen…

Op een dag komt er een ommekeer die het hart opent als een roos. Dan zullen vrede en vrijheid werkelijkheid zijn. Terwijl velen zonder ellende en pijn door het leven kunnen gaan. En onderwijl staat men voor het recht van een menswaardig bestaan.…

zij zit daar maar stilletjes op de straat temidden van vogels die zij laat eten uit de holte van haar hand onverstoorbaar zijn zij samen het middelpunt dit kind en de vogels om hen heen de wereld gehaaste voetstappen Ieder voor zich god voor ons allen fietsen wachtende kinderen rondjes auto 's in wedloop op weg naar thuis…

het was de stilte van de nacht die jou aan het dansen bracht zo uit de hangmat die een siësta lang je chaosdromen netjes heeft geordend het rugzakje heeft geschoond van alles wat jij nog had meegenomen frank en vrij beweeg je op de wind vindt balans in de open hand van het universum met sterren in je ogen geef jij je volledig…

De reden, denk ik, dat M. Nostradamus de toekomst kristalhelder voor zich zag kan zijn vanwege 't vast herhaalgedrag van 't sprekend kuddedier: de Ignoramus De mens die door 't verleden wordt bezeten en steeds weer in dezelfde vallen trapt en dan met val en al weer verder stapt die hangt hij om zijn nek als een ereketen Wellicht is het niet…

Hoezo, werveling van lucht en vrees wanneer de rode adem daalt op het weke water en verre ogen haar bewonderen met lens en spleten licht zij is de dame die buitengaats kolvend haar jongen voedt met schuim van zee en overvloedig moed, ze is het vermogen van mijn drijvend ruim ' k zou in haar willen sterven, me verdrinken in haar nood,…

Ik ben vandaag weg met de trein, zomaar ergens heen, ik zie wel wat het zal zijn, misschien Tilburg, misschien Geleen, het kan ook zomaar Nuenen worden, even kijken waar Van Gogh vertoefde, zonder overdreven veel verkeersborden, toen alles kon en weinig hoefde. Of ik stap in Utrecht al uit en ga flaneren langs de Oude Gracht, even flirten…

Ik zie een uitweg, althans dat denk ik. Een uitweg uit het alledaagse. Ik vind de moed, althans dat hoop ik. De moed die nodig is voor een nieuwe start. Ik denk dat ik, maar ik weet niet zeker, het risico zal nemen. Ik geloof dat ik, dat hoop ik echt, herboren kan worden. Nooit meer omkijken naar het verleden.…

Hij had met zijn geboorteplaats geen band Vond het milieu benauwend en bekrompen Maar ’s zomers waren er de waterpompen Een uitkomst na een dagje aan het strand Het lessen van zijn dorst, schuren van zand Het wassen van zijn kleine kindervoeten Die dingen konden al het zilt verzoeten Waardoor hij veel te vaak werd overmand Beschonken als…