sterrenhemel

Ik lig te luieren in de zon,
die behoedzaam op mijn huid
haar warmte brandt in kleine kringen
die aaneen smelten tot een blaar
ik heb het niet in de gaten,
en zo zijn straks de rapen gaar.

maar dat mag nu de pret niet drukken
en ik glimlach naar de zon
voel me gelukkig en bijzonder
en geniet van de natuur,
die ontpopt zich tot een theater
het voelt allemaal zo puur.

ik luister naar de stilte
in al haar facetten van de dag
een vlinder die neerstrijkt op een bloem
het gras wat wiegt gelijk een lach
een vogel zingt het hoogste lied
een krekel die hardop bemint.

de wolken drijven langzaam over
ik zie figuurtjes in mijn hoofd.
net als vroeger toen ik klein was
starend naar de lucht
fantaseren over mooie dingen
af en toe een echte klucht.

zo vergeet je de ellende
van haat en nijd en van macht
van honger , dorst en een oorlog
en verkeersdoden langs de kant
zo ben je even in je eigen wereld
en speel je zachtjes met het zand.

ik tel de sterren aan de hemel,
en raak de tel gelijk weer kwijt,
ze flonkeren in een zwarte nacht
luiden de dag van morgen in
maar dat duurt nog wel eeuwig
terwijl ik de nacht voor mezelf win.

stilte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 4 stemmen 747