Alle inzendingen over natuur

zoals van koper naar okergeel als van groen naar donkerbruin zijn verhoudingen onevenredig saffraan overhellend naar links goudbruin grofweg naar rechts en in het midden helt er één bevallig over tot die zachtjes het water kust…

Elke dag zou ik willen oppoetsen zodat hij glimmend voor mij ligt, dan draag ik hem zorgvuldig tot het weer avond wordt want mooi opgepoetste dagen zijn er te weinig in deze wereld. De nacht verlicht mijn leven want door maan en sterren kijk ik verder door het leven. Dan zie ik opeens een punt waar de wegen van mijn leven zich kruisen…

In de tempel van het woud tussen beuken bruine kathedralen doodstil mijmerend fluistert het lover onhoorbaar het geheime verhaal van regendruppels de dromen van de wind En over de wijde heuvels verborgen valleien lome rivieren zeilen zwijgend de wolkenschepen met boven hen het verre niets het lied van oneindigheid…

Ik droomde eens dat ik wandelde langs het strand samen met God. Tegen de lucht tekenden zich perioden van mijn leven af en voor iedere periode waren er twee paar voetafdrukken in het zand: een paar van mijzelf en het andere van God. Terugkijkend naar die voetstappen zag ik opeens een stuk waar maar één paar stond afgedrukt. Ik zag ook…

Op de markt bij de bieb lag een bonte blarenpracht die in de herfst toen ik daar liep speciaal voor mij leek opgetast De wind blies krachtig door mijn haren de bladerlaag was écht geschikt en toen ik danste door de blaren riepen ze: "Die is getikt!" Niets is er fijner dan te dansen zomaar op straat in weer en wind als ik ze zie…

Kleine kiezels in maagdelijk wit bedekken de smalle oevers van het klare beekje Sierlijk glijdt een oranje gevleugeld visje door het kalme water Haar schubben glanzend als zilver strelen het parelmoer van de bodemschelpen Ze voelt de stroming langs haar zijdestrepen wanneer ze tussen het watergroen verdwijnt Daar wacht een partner…

groen ben ik geboren elk jaar geschoren goed en wel verzorgd mijn baasje is bezorgd…

taaie tenge takken overluifelen de kreek zie hoe muskieten zwermen merk hoe de kaaiman kweekt van vuig slangengebroed krioelt het koortsmoeras tussen knoken en schedels bewaken zij ‘t gewas aanhoor de valse stilte waarin geen vogel zingt en voel het klamme dreigen van gif dat lucht verdringt…

Kijkend naar mijn groene tuin Zie ik blad in vele kleuren Ruik de lucht van fijne geuren En voel de zachte wind Als ik door mijn tuintje struin. Mijn oase is divers En kent allerhande planten Duizendknoop en haar verwanten Voelen zich hier zeer bemind Naast dijsel, blik en varkenskers. Slingerroos bedekt de aarde Spreidt zich alle kanten…

statig zijn de stappen die zij zet, één voor één waant zij zich in een arcadisch paleis alwaar duizend handen reiken naar elkaar het klatergoud verlicht haar pad oogverblindend dwarrelen er enige dukaten sierlijk neer zij danst in hun schoonheid…

zij staan daar soms geknot zij bestaan daar bomen over de slootkant waaieren uit want de wind waait verliezen blad in een herfst die niet te winnen valt maar wel vrij…

treurig word ik bruin koude velt mijn bladeren sterk blijf ik staan wachten op de winter groen keer ik terug warmte doet mij leven…

Akker gerooid kraaien in de weer kribbig gekrijs ze trekken van leer gekras en krakeel…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

de dagen weer korter, binnen rekken de kaarsen hun vlam naar de sterren buiten scharrelt een vogel als teken van leven. als wanhoop gelijk loopt met het donker zie ik, bij toeval, aan de voet van de wilg groen sprieten van bollen.…

Ik reis in koude streken waar 't leven onder sneeuwwit dek overwintert in de aarde Tegelijk met nieuw leven dat zich uit Siberische aarde wringt verdwijnt sneeuw voor de lentezon Zwarte sneeuw verdwijnt te snel nog te koud voor jong leven wit zorgt er voor overleving Onder het maagdelijk wit handhaaft zich 't leven op de Taïga zonder…

een late hond sterft blaffend weg in de aanhef van de zomernacht langsheen de bogaard lijnt de heg de manden waarin ’t plukfruit wacht wielen knarsend in het grind wekken zongebruinde krachten eens de knecht de paarden bindt verlaadt men stil de zomervrachten het duister valt als kar en ruinen tot stilstand komen bij de poort swijlst dansen…

vette vink zat op het geplaveide paadje vlakbij een laat uitgebloeide zonnebloem at vraatzuchtig een pas gevallen zaadje…

De peppels Ze omzoomden al herfstpad en weg En lager het stil en troebel water Ze staan zo voor 't vierde jaargetij Worden dromer van 'n onvervulde realiteit Op afscheid zijn ze toegesneden Wie maken ze met hun diepe geuren blij? Ik ben ze voorbij gereden Heimwee naar zomer op m'n bagagedrager.…

de ondergang van ‘t licht verlengt de schaduwen van de sombere sparren projectie in zwart en grijs bevroren en verstijfd blad de avond in kille kleuren de nacht lijkt zonder einde in grauwdoodse nevelflarden berusting in ‘t onvermijdelijke er is elke dag een wonder als ’t opkomend licht ontwaakt de schaduwen korter worden…

De boom in mijn achtertuin krijgt een kleurige kruin. Door de stralen van de zon wordt hij net een kameleon. Een kraai strijkt er op neer zit daar als een echte heer. Kleurig met dit mooie zwart maakt mijn boom heel apart. Ik hoor geritsel in de boom door het kijken word ik loom. Dan vliegt een vogel mij voorbij verschrikt doe ik een…

de zon naakt een einder tegemoet onwaarschijnlijk roze wolkend goudbrokaat sissend onderuit in een zee van waaierend uiteen gaan eens houdt het op oplichtend een laatste kreet de nacht wenkt…

rust en vrede vind ik bij jou mijn geliefde donker blauwe zee is in de kalmte van jouw golven drijft de tijd aan mij voorbij het zijn voor mij ogenblikken van stilte en vrede ik voel mij niet alleen voel de kracht van gedragenheid en laat mij meevoeren in jouw stroming…

Genieten van de opkomende herfst is een streling voor het oog. Wandelen tussen ritselende bladeren klinkt als zachte muziek. Opsnuiven van houterige geuren en bruin-oranje kleuren. Wind die giert tussen kaal wordende bomen. Uitgewaaid, met rode wangen huiswaarts keren om dan weg te dromen bij een knetterend haardvuur verstrengeld bij elkaar…

Kleurenpallet van bladeren, met wat zon geëmailleerd. Prachtig glinsterend, als parels vereerd. Oogverblindend en aangenaam kuierend in de wind. Tegen elkaar gevleid, teder bemind. Kortstondig maar mooi, de herfst vandaag. Koud voor mij, maar de kleuren zie ik graag.…

het lage licht boven de horizon strijkt met ver reikende vingers van zilver en schaduw langs de felwitte berken tegen de vriesheld’re herfstlucht over de giftig rode geheimzinnigheid van vliegenzwammen daaronder het glinsterend lover van felrode vossenbessen aan de bosranden juichen de bomen ruisend in een stemmig herfstkleed slechts de wind…

over het heuvelende zand groeide weidse geurigheid zacht paars uit dorre grond ingetogen veluws zomerfeest onder de verre schapenwolken de herfst regeert nu in buiigheid van regen en van uitbundige kleuren bedekt de grond met ritselgoud ademt een nevelse vergankelijkheid tot de stille inkeer van de winter…

Uitgemergeld schonkig vee vindt slechts gebarsten aarde waar zich de bron bevond Donkere dorstende ogen zien de geblakerde leegte op de plek waar zij zich laafden Gelaten door stofnevels omgeven treuren ze bij elkaar Het zwakste dier zakt door zijn hoeven zijgt snuivend neer Gekrijs vult de stilte in de dorre lucht Gieren…

vandaag vond ik een appelpitje in mijn navel en dacht aan de schepping…

Hoe deernis wekkend schouwt ons Schoklands' noordpunt tal van iepen in karkas voor eeuwig verloren op een rij het kimportret schaduwt takken bladerloos en vogelvrij tijd dat-ie eens gumt zo de Heer hier heeft gestunt Schokkers korenwijn staat om klaar te schenken eenmaal droog kwam ziekte via stadsbomen binnen reden wellicht te overwegen weer…