Netgedichten

netgedicht (nr. 19.258):

De natuur eender

De zee overwint de zee
wanneer de golf het hoogste punt bereikt
De golf slaat om, altijd
tot de branding bruisend gesmoord
waar zij zich strekt en terugtrekt
falend in het moment
haar eeuwigheid viert

Wind en water
waar de zee in het gruis van machtige bergen woelt

De berg overwint de berg
wanneer het puin zich met de pieken voedt
Het massief breekt, altijd
tot grind in stilte vermalen
waar het zijn graf dolf aan de voet en
zijn eeuwigheid vierend
faalt in het moment

Wind en water
de verstoven bodem laat zich niet peilen