Rustiek bladeren

ik kon ze niet zo snel tellen
maar hoorde er minstens vier

ze kwaakten een symfonie
gedragen over de zeven sloten
die ze net hadden besprongen

pauzeerden in mijn zicht
zodat ik de overige stilte
in alle rust kon proeven

mijn blik gleed over het water
waar een paar witte waterlelies hun
lichtrode zusjes tegemoet dreven
om samen verder te bladeren

een glimlach beklom mijn gezicht
en ik sloot mijn tijdelijke schrift
om met hen mee te kunnen lezen

Schrijver: Nina Laverona, 29 januari 2008

ninalaveronahotmail.com

rust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 19 stemmen 413