Alle inzendingen over maatschappij

De poetsvrouw poetst met smartlappen al het verdriet uit haar bestaan. Over het leven dat haar een poets heeft gebakken bezingt zij ontroerend over die glimlach met vaker nog die traan. Die glimlach door de tranen heen. Het verdriet rust niet onder de zwaarste steen. Drukkend op het hartgrondig gemoed dat de tranen bezingen moet. Van een poetsvrouw…

Regenmensen van de regen in de drup. het sijpelt stromen gebundeld in een waterig geluk. Een waterballet van neervallende doorzichtige elementen. Een parelende eenheid dat stof wegspoelt als in een aardse lente. Regenmensen willen vernieuwend zijn. Het sijpelt in bundels en maakt verdriet heel klein. Regenmensen maken massa's van waterig geluk.…

De dorpeling Is met zijn hart verpand Aan daar waar hij geboren is Hij kent De weilanden De vergezichten De boerderijen De kerk De oude school Hij is getrouwd Met zijn vroegere lief Dat is zijn hartendief Zijn maat Die dezelfde taal spreekt De kern van het dorp kent Niet gauw met Nieuwe ontwikkelingen meerent Ontzag Heeft Voor dat…

Mannen in een vrouwenberoep; brigadegeneraals in de keuken. Die met hun handen aan het bed in het ziekenhuis de verpleging mogen opleuken. Huismannen in de morgen die modern part-time hun gezin verzorgen. Die trots hun kinderen afhalen van de creche. Voor de klok van s'avonds half zes. Eigenzinnig moderne mannen die trots roeren in de vroeger zo…

Een restmens is een mens te veel. Een mens buiten het grote geheel. Die andere blikken steelt zinloos onnodig; zich een buitenbeentje voelt, zo onnodig. Een restmens trekt aan het spel buiten de grenzen. Apart in het zwart tussen de mensen. Een restmens huilt met de wolven in het stille bos. Niet welkom is hij de nummer vijftien buiten het gros…

Als je in bent vaar je wel je bent je bewust van het te spelen spel Je dirigeert aan een tafel het gesprek jouw woordenvloed heeft geen gebrek Snelle woorden duidelijke taal weinig haperingen je bent geniaal Je bent in je bent populair je hebt flair je staat aan de top jouw aanwezigheid is geen flop Je hebt je bewezen je…

Opnieuw laten we de weg bepalen door vreeskwezels en aartsverraders Het zijn de zotte botte bijltjesdagen waarvoor wij de straat opgaan om ons uit te leven in hoe stadgenoten onder onze neuzen doodgaan Als wij er aar voor mogen betalen Terreur door onze voorouders bedreven die iets schoons iets smerigs maakten, onderdanig zich an hol vertoon…

ook in de lente van de ouderdom, vol met babyboomers uit de vorige eeuw, rijpen nog zoete druiven al dragen ze gerimpeld vlies en lijken stram om nog tegen vele winden in te wuiven ze hebben vaak twinkelende ogen en worden harten goudgerand door zorg voor hun nageslacht; de kinderen van de kinderen, die nog niet in het moeten van…

Een nieuw soort democratie is geboren De democratie der blinden In een wereld waar eenoog koning is Het andere oog knijpen we dicht Als onrecht geschiedt Of in Brussel een bom ontploft De schaamte ver voorbij De graaicultuur Men weigert het boetekleed aan te trekken Terwijl de bedelaar buiten sterft van armoede Over alle partijgrenzen…

De deur van verandering Draait op schurende scharnieren. Het heden barst uit zijn voegen, De toekomst op losse schroeven Pijn in mijn krakende gewrichten: Touwtrekkerij tussen ledematen Die verschillende richtingen uitgaan. Marionetten zonder leidraad Geraken in de knoop, vroeg of laat ……

De zotte morgen is op gang getrokken Mensen spurten naar de laatste wagon In de hoop een zitje te bemachtigen Op hetzelfde moment sterft een kind van de honger De tijd gaat onverbiddelijk door In het verre land sneuvelt een soldaat Zijn laatste glimlach Hij hoefde nooit meer te doden De vreugde van de oorlog De vreugde van een rebel Het…

We proeven het leven Eten het brood En drinken de wijn Het is om het even Goud of lood Of hoe ‘t na ons zal zijn We vieren het feest ’t leven duurt kort Zijn niet bevreesd Hoe ’t morgen wordt…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

Wij vragen om genezing en vertrouwen voor een van onze reisgenoten. Hij werd door de bliksem getroffen. Wij waren doofblind. De reisleidster was flitsmoe en had ook nooit van ehbo begrepen.…

de passen waren afgemeten alsof het gaan structureel verbonden was met ons bestaan voor zwierigheid kul en vreemde strapatzen bleek er geen ruimte te zijn hun vertoon schermde schimmig en incidenteel ontsproten aan losbandige geesten die keten belangrijker vonden dan orde en rust in ons al zo saaie burgermansleven het was niet…

Avondval.... Het is den Haag bij avondval... de kooplust niet te temmen Het gaat er goed niets nieuws in het westen Alleen fietsers hoor je remmen wandelaars vogelvrij Dolblij met verkeersarme wegen de Haagse trams ondergronds Licht is het daar snelheid paart ....met spoed Dit is ook den Haag de rails, de trams…

In de jeugd ontstaat al verloren strijd Als de daden van de jongen die wat anders wil indruisen tegen wat de ander belijdt De jongen houdt zijn wens stil De druk van de groep is groot Maar bijbehorende vernedering slaat de creativiteit werkelijk dood Het heeft dan geen enkele zin Waarom is de mens zo gebouwd? Of is mens zijn louter chaos?…

Of het God is of de mens die oorlog en geweld heeft uitgevonden laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar oorlog is vallen er onschuldige slachtoffers vrouwen en mannen, kinderen en ouderen dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest dat moorden, verkrachten, vernietigen de laatste onschuld wordt vermoord…

ik open deuren maar wind breekt uit jaagt schaduwen na door het gebarsten licht wankelend scherft realiteit uit eigen spiegelbeeld het is weer mooi geweest in vervlakking eist de top beloning hun zwepen hebben lang genoeg geslagen striemen tekenen de huid als aanklacht in de kleine letters van het leven zij zijn volledig uitgebuit…

met zwarte lagen dekten wij ons toe behalve zij die dat door branden nog even wilden vertragen een lach van het is mooi geweest was niet altijd feest maar wij hebben voor ons werk gestaan de plicht gedaan het gaf rust aan nabestaanden te weten dat zij die gingen nog altijd deelden in het fysiek en geestelijk aanwezig zijn in…

Balen als een stekker! Ik baal vaak als een stekker van al die bekende mannen en vrouwen doorgaans op middelbare leeftijd die hun jeugdverslaving hebben overwonnen hun verslaving van seks, drugs en rock en rol Ik baal zeker als een stekker van al die vrome christelijken veelal al op jongere leeftijd hun zonden te hebben overwonnen en nu…

een schrijfster vertelt misbruik is wat de klok slaat men vindt er iets van men vindt er altijd iets van de voors en tegens spreken uiten zich middels social media in Amerika staan vrouwen op bekende koppen rollen gaan door het slijk hier gaat ook de beerput open in de schrijverswereld, toneelwereld sportwereld, en de modellenwereld…

Het zal nog jaren duren voor straten, pleinen, boulevards weer geplaveid zijn. En wij, in licht katoen en zijden kleren, weet je nog zeg ik steeds vergeefs weet je nog? Flirtend flanerend glanzend bloot onder licht wapperende kimono's gebloemd camparirood? ------------------------------- uit: 'Klaagliedjes', 2011.…

de stad was allang ontwaakt mensen waren aan de wandel. oorlogsresten lagen nog in de straten in het park werd een eerste voetbalwedstrijd gespeeld, vogels zongen de lente tegemoet een eerste botsing was een feit bij eerste ontmoetingen werden de beste wensen gewenst eerste boodschappen waren al gedaan zo werd de eerste dag in het nieuwe…

ik zag ze lopen miste in alle ogen een lach hun trekken proportioneel gericht op het begin van de dag gestuurd door een innerlijke kracht stemmen zij op elkaar af alleen buitenbeentje terug van een woeste nacht detoneert het gezag geeft de lach weer wat ruimte ja hij was het ook zat maar wordt genegeerd door de kudde met haast…

Met kinderdromen die ruimte krijgen voor doen gaan we ver komen. Stimuleer de jeugd in verwezenlijking en zie hun wil als deugd. Reik ze kansen aan en ja, dan verbetert ook het ouderbestaan. Wij deden verkeerd, zij zullen dat allicht doen, maar hebben geleerd? Straffen helpt even? Dat bepaalt geen koers voor een waardevol leven…

beginnerstijd trekt trage uren langs nog niet gevulde structuren van het nieuwe jaar onwennig is de nieuwe sleet van oude patronen die wij als dagelijkse zekerheden ooit hebben gedragen daar vallen nu gaten met hilariteit bijdehandjes waren er al aan gewend in minder dan een mum van tijd de nieuwe modus is het zelfsturend team…

Mijn voornemen voor dit nieuwe jaar is dat ik mij nog veel meer schrap zal zetten tegen alle dwang die enkel in het belang is van de hebzucht van de toch al rijken. Zij kunnen het bekijken want ik ga voor de goedwillende enkeling waarvan het hebben en houden zichtbaar slijt door overgave aan gemeenschapszin tegen alle druk van verplichtingen…

de laatste avond van ’t jaar regen slaat met kracht tegen de ruiten jochies van veertien met zakken vol vuurwerk buiten mijn echtgenote zet de oliebollen en appelflappen klaar de laatste avond van 't jaar een droge periode was door de meteo niet voorzien regent nog steeds, klok slaat bij ons juist halftien over twee en een half uur zijn…

Onbegrensd komen van gaan, op de weg van oneindig reiken. Kracht van kunnen van bestaan, die toch niemand kan bereiken. Neerkijkend op opkijkend oog, wachtend op het klimmend oor, dat niet weet door te breken, alsof zijn kunnen is bezweken. Zwemmend in de simpelheid der dingen, lijkt het te verdrinken in zijn gaan. Het brein staat erboven…