3692 resultaten.
Bij dag slaagt men erin om te vergeten
gedicht
5.0 met 2 stemmen
5.914 Bij dag slaagt men erin om te vergeten
hoe diep zich de verraderlijke pijn
sluw als een slang in ’t hart heeft vastgebeten.
Bij dag slaagt men erin gewoon te zijn
tevreden en zelfs opgewekt te heten.
Gewillig drinkt men de goedkope wijn
der alledaagsheid, tegen beter weten,
en laat zich troosten door de zonneschijn.
Alleen de nacht, genadeloos…
Moest je
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
287 Ooit een glimlach verliezen
met je ronde, zachte en intelligente ogen
Lippen gelijk de golven van woeste manen
net een stuurloos ruiter
de nachtelijke ster die de weg baant
door je lange zijdeachtige vacht
je postuur die me vertederd
moest je..
dan steun ik mijn hoofd tegen je hals
Verloren in de warmte van jou lijf
kijkend naar de horizon…
woede
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
278 Als haar vader haar nadert
om haar daar zogezegd te plagen
laat ze hem maar stil begaan
tot hij op de rand staat
van haar veilige kring, ze blaast
hij wankelt op z'n benen
draait om zijn smalle as, en valt
hij rolt naar binnen, raakt haar benen aan
een moment is heel het huis en heel de aarde
vol van haar boze adem vol adrenaline stampend…
Een paarse bloemenkrans
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
428 Zij droeg een krans van paarse bloemen
met namen die smartelijk te noemen
waarom had men haar die zware last gegeven
werd zij door een gang van duisternis gedreven.
Paarse bloemen die zonder zonlicht bloeien
maar in onmacht en verdriet gaan groeien
paarse bloemen zijn wanhoop en geen zegen
ze groeien alleen langs passiewegen.
Paarse bloemen…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
329 Ze is wanhopig, vaak meer dan dat,
voelt zich overbodig, nutteloos.
Ze is verdrietig, soms zoveel
dat het schreien begint, vanuit d'r keel,
ze is bedroefd.
Ze is zo vrees'lijk overstuur, loopt
met d'r hoofd nog net niet-
tegen de muur, maar de wanhoop
overspoeld haar met grote golven,
ze huilt.
Met vrees'lijk lange uithalen, gooit
ze…
glazen bed
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
367 ze graaft door
lagen behang
verf en gips
uit het plafond
snijdt ze een
halve maan een
kijkdoos voor de
heldere hemel
sterren manen en
planeten scheren
langs elkaar heen in
het grote universum waar
kleurlawines uiteen
spatten terwijl zij de
oversteek maakt in
een gammel linnen
bootje naar het
kleine universum waar
niets…
Verbijsterd
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
376 Niet te geloven, dat je zonder dat ik het wist
zo nabij was en toch niet de moeite hebt genomen
om mij op enigerlei wijze gerust te stellen.
Ik dacht, misschien zit er nog een kaartje van
jou in mijn postbox, maar nee, de leegte staarde
mij aan, zoals de leegte mij iedere seconde aan
blijft staren alsof ik er niet meer toe doe.
Je denkt misschien…
Kleine lieve levenslijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
303 het was voor
het eerst dat ik een
schaduw zag op je gezicht
er donkerde iets
op je huid waar de tijd
nog geen vat op had gekregen
jij die altijd voor alles
en iedereen moeiteloos
overeind was gebleven
je ogen in tegenlicht
ietwat geloken misten
net dat alerte stukje ik
alsof zij wisten dat
de kleine lieve levenslijnen
zich…
Vogels
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
373 Kijkend naar de grijze lucht,
Zag ik de wolken huilen
En in de toppen van de bomen,
Zag ik de vogels schuilen.
Gedachten door mijn hoofd,
Nooit zal ik ze vangen,
Terwijl ze steeds harder razen,
Loopt er water over mijn wangen.
Daar bij die boom stopte het,
Langzaam ging het weg,
Eén keer zag ik mijzelf nog,
Kijkend over de heg.
En…
Opsomming
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
809 De buurman woont al jaren
Met zijn oude vrouw in hetzelfde huis
Wat zeur ik dan dat ik van het dak wil springen.
Ze praten het broodnodige en kijken uit het raam
Komt er nog leven naar hen toe?
Als je ``het was goed`` mag zeggen
kun je van mazzel spreken.
Het komt voor dat mensen opeens
Ontploffen met ziekte of worden
Gedwarsboomd…
het vallen zit ons in "t bloed
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
351 het vallen zit ons in het bloed
of je nu loopt of fietst
of klimt of klapt of zomaar lieft
zo dikwijls ook al lijkt het goed
ben je die je niet zijn wou
verdrietige gevallen vrouw…
Córdoba
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
317 Onverdroten droeg je somberte
als uitgangspunt, een gerieflijke jas
voor een eeuwige herfst, een tuin vol bladeren,
de kat wezenloos turend op het muurtje.
Maar kom, laten we reizen
naar Córdoba en vlinders vangen
in de vallei van de Guadalquivir
en drinken van de vino fino
tot uiteindelijk alles gaat wankelen
en de alcohol ons met haar…
Tranen
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
545 Liefdevol omarm ik
de gebroken stukken
van mijn hele bestaan
Even voel ik helemaal niets
Of juist teveel van iets
En op dat moment
In dat ogenblik
accepteer ik mijn verdriet
en laat het weer vergaan tot niks
Laat het haar gang maar gaan…
HET GRAF
poëzie
4.5 met 2 stemmen
977 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!
't Is hier, dat hij de dag, die duizend andren vrezen,
De grote dag des oogsts, reikhalzend verbeidt;
Dan zal zijn smarte zaligheid,
En elke…
Vele lagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
398 Het leven heeft vele lagen
Met weinig antwoorden
en zoveel vragen
Je kunt je natuurlijk blind staren
en met elke nutteloze gedachte meevaren
Maar ik besluit om verder te gaan
En niet te lang stil te staan
Bij elk moment
Of ogenblik
Elke traan
Elke snik
Ik ga verder, elke dag
onbewust bewust
met een gebroken,
maar kloppend hart…
Zijn stukje wereld ben ik
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
412 in deze wereld
waar de merel huilt
schuilt een man
onder mijn vleugels
hij verbergt zijn lijf
en zijn gezicht
het gewicht van leven
is te zwaar
ik laat hem daar
soms til ik mijn vleugels op
en laat de zon hem
zachtjes raken
zo lijkt het eventjes wat lichter
ookal weten wij wel beter…
Jouw spoken
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
261 ik zag je
verder lopen dan
je passen in het zand
hoofd gebogen
schouders hangend
in een diep verdriet
armen zwaaiend
in een traag bewegen
golven zongen droef hun lied
het koude water deed
je schrikken jij keek op
en zag me bij je staan
met tranen in
de ogen fluisterde je
nee ik zou niet verder gaan
hand in hand zijn
wij…
gevangen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
326 gevangen zat ik,
mijn eigen persoonlijkheid verloren,
na lang vechten eindelijk vrij,
maar mijn emoties zijn alles behalve blij....
nu voel ik mij weer verloren de paniek slaat toe
verlang terug na het vertrouwde, wat niet eens te vertouwen was,
maar het gevoel van thuis, en mezelf kunnen zijn ook in de slechtere dagen dat hou ik liever vast…
Hart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
327 Zoals de stilte schreeuwt
de wind raast
de regen valt
zo huilt m'n hart om jou.…
Zonder jou
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
363 1095 dagen en nachten
blijft het muis en muisstil
geluidloos huilen onzer harten
daar wij nog altijd
op jou wachten
op een bericht
of een kreet
roepen wij met klem
iedereen op
die een hart heeft
naar voren komt
daar iemand hier
toch iets van af weet
waar onze lief is gebleven
wat is er met Rebecca gebeurt
het niet weten is onmenselijk…
depressie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
358 Depressie
Los je niet op door je eroverheen te zetten
Door je niet aan te stellen
Voor depressie hoeft geen reden te zijn
Je kan je er niet altijd tegen verzetten....
Soms heb je niets
Soms heb je alles
Maar geluk is niet te koop
Geluk kun je niet maken
Depressie is niet iets waarvoor je kiest....
Het is dat ene gevoel dat je iets…
Leeuwerik
poëzie
4.2 met 4 stemmen
1.034 Blijft gij nooit één blanke uchtend,
Leeuwrik, zingen hier beneên,
Die uw nachtlijk nest ontvluchtend
Door de zilvren neevlen heen
Vleuglings vindt de gouden wegen
Waar uw aadmen juichen wordt,
Tot uw zang in vuren regen
Naar de koele vore stort;
Zingt gij nooit de rode smarten
Van de duistre aardenacht,
Wordt het bloeden…
Terneergeslagen
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen
377 (voor Karin de Bok)
Ik had je een vriendschapsverzoek op
Facebook gestuurd. Gewoon, je leek me
namelijk hartstikke tof.
Kijkend naar een aflevering van Jinek
memoreerde Arjen Lubach, een Groninger
net als ik, naar jou, omdat je door
een zware depressie zelfdoding hebt
gepleegd en je levensklok stil bleef
staan. De grote wijzer haperde…
Opeens valt keihard de hamer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
400 de mokerslag
We kunnen het leven niet overwinnen
niemand
nóóit
Kom ga je mee.
Samen wandelen naar het verre
kijken naar de sterren
schreeuwen naar de golven
"we komen eraan
...
Ja maan
we komen"
Omstrengeld liggen op het strand.
steeds dichter komt de rand
laat ze maar komen
de golven
Laat ze ons overspoelen
laat het toe…
mijn vader ik mis hem steeds meer
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen
440 Ik sta hier aan het graf een graf zonder naam,
het is het graf van mijn vader,
mijn vader waar ik nooit heb naast mogen staan.
U heeft uw eigen keus gemaakt, alleen en doelbewust,
van een oneindig gevecht naar oneindige rust.
Maar er zijn nog zoveel vragen waarom heeft u dit gedaan,
waarom maakte u er twee maanden voordat ik geboren ben er…
Aan de maan
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.204 Hoe straalt gij zo, met heldre gloed,
Door 't loof dier appelbomen,
Waar eens uw vriend zo welgemoed,
Zich droomde zoete dromen?
Omsluier uwe zilverglans,
En blik gelijk gij blikkert,
Wanneer gij op de dodenkrans,
Van 't jeugdig meisje flikkert!
Vergeefs ziet gij zo rein en klaar,
In dit priëeltje neder;
Ach! nimmer…
Moeder (3)
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
404 De nachten dat wij waakten
en je angst in tederheid
probeerden te verjagen,
zijn lang voorbij, mijn moeder.
De uren die wij telden
en telkens weer je hijgend vragen:
'Hoe laat is 't kinderen?',
helaas, het komt niet weer.
Nu ben jij tijdeloos geworden,
en wij, verbijsterd, niet begrijpend,
staren naar de klok.
En in ons hoofd de…
Innerlijke rijkdom
hartenkreet
2.7 met 6 stemmen
377 Na het overlijden van onze mama haar gelden - gedeblokkeerd -
Vreemd ik kon ook aan mijn luttele geld niet meer aan.
Zelfs niet aan twintig euro zakgeld meer kunnen happen
Bovenop de heftige sentimentele harde klappen.
Geleerd harde noten te kraken
Dat zo doorzichtige banksysteem zal me wat maken.
Geld nodig om gelukkig te zijn
Schone schijn…
Oude belofte
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
342 de stilte heeft mij toen
geroepen
een vinger op mijn lippen
gelegd
ach had ik alles beter
begrepen
ik had een laatste woord
gezegd
na jaren van dit dwingend
zwijgen
ontsnapt aan mij een luid
verweer
schreeuwt mijn mond
van oude wonden
en werp de last ver van
mij neer…
Ach! welk diep lijden
poëzie
4.0 met 2 stemmen
628 Ach! welk diep lijden
om te moeten zwijgen.
Maar het verbrijzelde
maakt het gevoel stijgende.
Daarom stil hoog zweven
en in zich gekeerd leven.…