Alle inzendingen over humor

Nu Berlusconi weer is opgedoken, lijkt hij bijlange na niet uitgeteld. Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken. De jaren hebben hem nog niet geveld, al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken. Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken, en zijn geweten licht en ongekweld. Maar of de Italianen…

De wereld van de wielen is ontwaakt. De knapperds met de goed gespierde kuiten, die kunnen nu weer ongeremd naar buiten en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt. Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten, en zie hoezeer de fans worden geraakt wanneer er eentje noodgedwongen staakt en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten. Niet dat ik…

De winter geeft zich niet zomaar gewonnen, want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat is hij nog aan een offensief begonnen. Hij weet zich met zijn ongemak geen raad, dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen; hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen want binnenkort is ’t immers weer te laat…

Ik heb nog nooit op ski’s gestaan, ik heb nog nooit tien mille bezeten, ik heb nog nooit konijn gegeten ik heb nog nooit mahjong gedaan. Ik heb geen theekist-bas bespeeld, ik heb nog nimmer Vlaams gesproken, ik heb geen rijstwijn ooit geroken, ik heb geen kropje slaegels geteeld. Als ik die dingen zo eens tel, heb ik meer niet gedaan…

een hongerige honingbij vloog zoekend in het rond en zag toen in een groene wei een dampende hoop stront van afschuw kromp zij haast ineen en dacht: dat is toch wel heel vies ik ga hier met een boog omheen voordat ik zo mijn trek verlies maar toen klonk er opeens een stem een vlieg die zat te smullen zei: trap eens even op de rem kom…

En dan begint het ijs te kraken. Licht heeft zich voorzichtig ontwikkeld... Water en Catastrofe lijken het eens te worden. Pas op: reken niet buiten de wind. Klokjes en krokussen zijn er zómaar, zorgen alvast voor een glimlach. Een handreiking aan wie het ziet. Tijd om dingen bij hun naam te noemen. Overtolligheid in de ban te doen. Volop…

filosoferend over extremen in het goochelen vatte hij het konijn in de hoge hoed bij de horens en wist terstond dat er iets was misgegaan…

De wind ruist langs smetteloze muren. De palmen zwaaien met hun tooi. Om toch nog iets om handen te hebben wiegt het volk extra met de heupen. De vrouwen geven knikjes met hun borst. Het leven in Quasi-land is onalledaags. Er zijn dagen dat er geen leven is: roerloos ligt de middag in de zon. De bezoekers komen niet met bussen tegelijk.…

Natuurlijk liggen er droge handdoeken klaar. Natuurlijk krijg je zoveel warme chocomelk als je wilt. Een mobiele sauna, allemaal allang geregeld. Kom op zeg, even niet janken en gewoon de Beringzee over zwemmen.…

Ik stond daar in het licht der spot En voelde de spot op me stralen Eenzaam overgelaten aan ’t lot Kon ik nog amper ademhalen Zwijgend en de mond vol tanden Bezag ik die grote zaal vol stoelen Aan iedere kant die lege wanden Begon mij zeer eenzaam te voelen Daar in ’t felle licht open en bloot Stond ik met een kleur als een tomaat En ik…

Na het weiden van de lammeren en het werken op het land, na het tellen van de centen en het spellen van de krant….. ligt hij beurs en uitgeteld de benen morsig op de bank, vergeet hij even vee en veld, het mesten en de boerenstank. Den Haag Vandaag haalt hij niet meer zijn lijf is gauw aan sterven toe en na het rochelen ziet hij weer…

Ik leid een morsend leven met als hoogtepunten mijn levensvocht ter aarde vallend tot niets of iemand ontkiemend Maar ook bij het eten veel te veel pratend te weinig kauwend soms proestend van de lach het eten natte vleugels gevend Maar mijn levenspartner onderkennend en invoelend geeft mij het grootste servet een theedoek uit de…

Op het kerkhof de kroeg present. Gepaste kleding past niet meer. Toch aangedaan, deze ene keer. Aangedaan staan rond het graf. Vaker zakte Nel in de bodem af om een volle fust aan te sluiten. Nu komt ze nooit meer boven, laat daarmee mooi een lege na. Was tóch moeder der verdrukten, herdenkt Kees, uit respect zijn stuk in de kraag gesteven…

In een homocafé in Amersfoort zei een stamgast dat ik op Willem-Alexander leek, waarna ik ineens begreep waar ik was, zodat ik snel mijn biertje leegde en er zo ongemerkt mogelijk als een haas vandoor ging.…

Mijn grootmoeder is zwaar dement en houdt geen broekje droog. Ook is zij de tel reeds kwijt hoe vaak ze haar man bedroog. Grootvader was een sportieve kerel, God hebbe reeds zijn ziel. Maar oma’s wilde SM-verlangens, waren niet bepaald zijn stiel. Inmiddels zit zij al vele jaren in een sjiek verzorgingshuis. Men is daar ziek en straf…

lompe Jan uit Waasland Beveren onhandig en zo nerveus hij had een grote wipneus waar alles bleef aan kleven hij was ook zo erg nieuwsgierig stak die neus in alle zaken wou de mensen goed vermaken want dat vond hij echt plezierig bloemen met bruine meeldraden geurden als chocolademelk dus wou hij ruiken diep in de kelk wel ja, de rest…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Ik zag twee bevers de snorren gestrekt over de revers de krul er in zoals in een kindervers ze lepelden door het grote water keuvelend over de grote meersen waar je vroeger over kon heersen maar ze waren nu drooggeperst met gigantische dieselpompen het ligt er nu vol consumptie-ijs en bijbehorend kindergekrijs het heeft te lijden onder…

Behangen, dat doe ik al twintig jaar Ik knip en plak en maak met veel plezier Uw muren mooi met elke rol papier Geen klus is mij te gek ofwel te zwaar Maar als ik thuisgekomen ben in Vlijmen Dan zakt mijn goede luim ver onder nul Ik ben alleen en voel me steeds een lul Er is geen vrouw die zich door mij laat lijmen…

De sneeuw heeft m'n automobiel die nacht verborgen Kleur,vorm die galante lijn 't zou zo 'mijn blik' kunnen zijn Die ik... elke nacht op straat -moederziel- alleen achterlaat.…

Nooit gedacht over de liefde In termen van competitie Maar, nu je er toch over begint Heb jij ooit kaarsen samen de ring in zien gaan? Twee boksende lichtjes, stel je voor.…

Mijn inspiratie heeft me net verlaten, ze heeft besloten om op reis te gaan. Heel eigenzinnig liet ze me verstaan dat ik haar af en toe met rust moet laten. Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten, ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan. Wie weet is het met 't dichten wel gedaan nu zij me geen ideeën aan kan praten. Maar…

Sinterklaas ventje toch wordt het geen tijd om dat vies baardje eens af te scheren als je de bovenlip likt kan je je een tweede keer in de soep verlustigen ik weet niet wat het is gierigheid uit pinnigheid van al dat geven of is het zuinigheid uit zedenverwildering het onbewuste verzet er zijn geen duivels meer het geloof staat op losse…

een vrouw als ik, zo kien en fijnbesnaard zal nooit een man op wrede wijze slaan met woorden, zoetgevooisd en heel bedaard krijg ik, hetgeen ik wens wel voor elkaar ik zet hem op een voetstuk, langzaamaan zijn ego groeit, een man zo trots van aard laat ik niet naar de gallemiezen gaan al staat een kind niet op zijn repertoire ik…

moeder is een man opgevoed door een huis wasmachines en kookpotten pruttelend van dweil en dadendrang ze duwt me scheef in een hoekje ik moet meer vrouw opgevoed door poëzie en straffe iconen wel van de zwier maar dan met de nonchalance erin ‘k krijg weinig bijval ook van schoonmoeder ‘k heb daarom maar een paravan gezet in het washok…

'k Heb veel intenties voor een frisse start, nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen, Wat ik in 't oude niet heb ondernomen, heeft al mijn goede wil alleen verhard. Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen, met prachtig resultaat als ik volhard, en elke knoop wordt volgend jaar ontward. Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen. 'k…

Mijn baas schrijft mij geheel niet meer. Hoewel met Kerst heeft hij mij nog geschreven. ,,Hij denkt aan mij terug,,schrijft die meneer. Het liegen als gedrukt is hem steeds bij gebleven. De laatste keer dat wij elkander zagen, voor driekwart jaar daar komt het wel op aan. Hij bond mij aan een boom,ik stond er vele dagen. Terwijl de ploert zelf…

Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden, en lonken naar al wie aan 't raam passeert, zij die door menigeen worden begeerd voor kort genot dat hevig kan verblijden. Maar nadat de genoegens zijn verteerd zijn er ook velen die hun spijt belijden, die lusten in 't vervolg maar liever mijden als zoete vruchten die men 't beste weert. Maar toch…

Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’ k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken, maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand. Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken? Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland? Bestaat er soms een bollebozenland en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…

Ik kom trouwens uit het Noorden uit het hoge Noorden uit een oud boerengeslacht. wij droegen puntmutsen rood-witte puntmutsen wij dronken karnemelk de echte uit het groene pak onze mesthoop was de hoogste uit de regio puntvormige architectuur u weet wel als er bezoek kwam maar er kwam nooit bezoek een gouden toekomst werd mij…