Alle inzendingen over maatschappij

ik heb vergeleken mierenhopen bekeken de stukken land die zij bestreken voor een krioelend bestaan mensen als olievlek de grond wordt omgezet in een productieproces dat honger moet stillen variatie door mechanisatie de logistiek raakt in paniek door de snelle vlucht naar de stad waar alles zich samenpakt zonder privacy en cultuur…

De brug vertelt zich in spiegelbeeld Het water waarover de turf ......verscheept Er wordt niet verheeld dat armoede is als turf het hoofd... nauwelijks boven water.…

Achter de coulissen werkt een wereld die men niet kent. Die schuift met de panelen; de decorstukken voor de hoofdrolspelers bestemd. De souffleurs die zorgen dat anderen niet vergeten; zonder dat wij immer hun namen ooit zullen weten. De ballenjongens langs de kant wanneer de bal buiten het spel is beland. De matig gewaardeerde hoeders…

zeven magere meisjes zaten bij elkaar, ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar.. Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep. Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven.. Ze hadden ook een leider, al was die informeel…

heb de boeken opgeslagen gezichten bekeken en bij vlagen wist ik een naam daarna begon ik de ogen te lezen en hun gelaatslijnen contour te geven hoorde in het prononceren van lippen de volheid van tonen tot aan het zacht slissen zij openden hun hart in partieel onverwachte momenten zonder maskering van anders denken deze mensen maakten…

Wie niet gemiddeld is mag zich gelukkig prijzen. Normale mensen voldoen aan normen. Zo iemand noemen we conformist. Conformisme is een dodelijke afwijking. Conformisten sterven in de massa. Ik hoop dat u zich dat realiseert. Of altijd al onzeker wist.…

voor D. Was je niet liever thuisgebleven? Had je de oceaan niet moeten laten, breed als hij is, en heb je onze kou dan nooit gehaat? Dichtbij de evenaar is de maan een boot, een hand, een kom. Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet. Hier wast de maan als een doof oor. Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man die jong maar moe was niet gekend…

Waar moet dat heen? De zomerzon. De vlucht uit de stad. Waar ligt de zin? Het verlangen om in de zomer de teugels eens te laten vieren. Waar ligt het hart, dat dan in zijn verlangen de vrijheid tart? Iets van zijn emotie met de massa deelt. Een tijdelijke verandering zoekt als het weer tijd is dat het zich verveelt, in een uitzwermende…

Smartphones snelle communicanten Vrienden voor een digitale vlucht. Een zucht voor heel even in ons leven. Niet te hoeven wachten voor een boodschap door de vrije lucht. Apples, Samsungs, Nokia's geven mogelijkheden voor de vrije vlucht. Giga bites worden met een macht aaneen geregen. Spraakkunst krijgt zo een eigentijdse communicatieve…

zit in ons streven het echte leven of doen wij maar alsof zijn de doelen al gesteld voordat wij medisch zijn besteld de maatschappij maakt mij niet blij door zo in te stappen er is helaas geen andere keus voor mij tenzij we alles negeren ballast loslaten opnieuw gaan leren met kracht uit eigen bron geen voorgekauwd perspectief…

Rivierenland Maas-Waal Kroegen, veel nat Gerstenat en anders In de week van de dorpen één vrije vijf werkdagen één zondag Met voor laatste dag, drie kerken en zeker de kroeg voor vijf volle dagen in een week gelegd Die vijf van zeven die vijf dus en één plus één Twee vrij en drie kerken en zingen Zeer zeker en beslist met dus…

Doofstommen spreken niet. Doofstommen horen niet. Toch luistert diep in hen een lied, dat alleen de ware vriendschap ziet. De stom geslagen momenten van dat prentenkabinet van isolementen. Een stuurloos wiel in de maatschappij, die geen luisterend oor heeft tussen de burgerij. De onbegrepen mimieken uitgesloten van te duiden replieken…

Er zullen altijd lieden zijn die zichzelf belangrijker vinden dan vrede. Dat zit mensen in het bloed. Het ego primeert. Ze willen koste wat kost in de geschiedboeken belanden, ook al hebben ze er zelf nooit één gelezen.…

Mijn pen brandt op het papier Ik zie de woorden, één voor één Gaan zij in vlammen op Het vurige verlangen Verdween En steen voor steen Bouw ik de wereld op zijn kop Maakte ik zoete zinnen Was mijn hoofd volkomen leeg Om jouw antwoord te bevragen Ben jij krom of ben ik scheef Mijn tranen vallen eenmaal Om te doven wat ik schreef Vullen…

zijn ogen waren echt verblind van mooie vrouwen, sportwagens en zo zijn geest was nog zoals van een kind hij dacht ook nog aan drie bungalows zo wou hij op een korte tijd illegaal veel geld verdienen startte een handeltje zonder spijt in het dealen van bruine cocaïne de gevolgen lieten hem vooral koud want een geweten had hij niet hij…

Wat niet te koop is, dat is echte vriendschap. Vriendschap dat spel van overleg met zachte emotionele waarden. Zonder verzuring blijft er ruimte voor begrip. Elk stap is nimmer één te veel. Ziet niet neer op de levenspech. Kijkt bij voorkeur terug op de goede dingen die zich in herinneringen bewaarden. Wat is geld waar het hart klopt…

Een pettendrager is een aandachtvrager voor een heel gevoelsleven onder de last van een pet dragend beleven. Over wat valt verbergen soms te tergen, maar soms ook vreugde om de arbeid doet geven. Die vreugde om de arbeid wordt beleefd en wordt benijd. Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij…

Een blauwe vogel vliegt niet meer. Het ontbeert daarvoor de kracht telkens weer. Van tijd tot tijd heft het op zijn vleugels om op te stijgen naar de blauwe lucht. De aanzet daartoe verlaat soms de beugels, maar verliest al spoedig zijn verlangen voor een vlucht. Een kwijnend verlangen plaagt het telkens weer, als het kijkt naar de lucht…

Studentensteden bruisen veelal van het leven. Studenten zoeken een onderdak dat voor hen doorgaans niet direct bestaat. Op kamers gaan is voor hen een opstapje naar het volwassen leven. Is het zich overgeven aan een universele kennisbron; terwijl er ook nog zoiets als een sociaal leven met alcohol bestaat. Studentenwijsheid vormt zich bij…

als een orkaan giert de koude wind verwoestend een dolgedraaid systeem de teloorgang van een cultuur dat het naakte leven van mensen uitschakelt ik zag zwanen afgetekend tegen de blauwe hemel in de aardse woonsteden opgetild boven het grauwe water met warm kloppend hart vechtend tegen dat wrede ik zal zwijgen over dit thema…

Als je praten gaat met mensen over 't leven dat ze wensen, over angsten, over dromen, over al wat nog zal komen, laat hen vrij en open spreken zonder hen te onderbreken, luister dan naar wat ze zeggen, vraag hen om het uit te leggen. Ben je bang om het te horen, zijn er woorden die je storen? Heb je zin om 'stop!' te zeggen, om hen 't zwijgen…

Een recentelijk verleden verdeelde de aardse weelde al wat zij opbracht langs duidelijke lijnen op de wereld- kaart; werd de taart van de welvaart in drieën gesneden; Tussen Noord en Zuid bestond een onevenwichtige grens met een hypotheek bezwaard; werd wat in het Noorden niet kritisch kon worden vermeden in het Zuiden met veel rampspoed uit…

Een openbaar kunstbezit kent bij voorkeur een erkenning in erbarmen. Verlangt naar die vriendelijke ochtendgroet om zich met iets positiefs uit de algemene oordeelsvorming te omarmen. Die oordeelsvorming kan soms onverbiddelijk zijn. Trapt vaak op het hart van die mensen die tot openbaarheid genoodzaakt; niet langer kunnen beheren wat…

Tegen de achtergrond van het alledaagse leven luistert gezet discipline heel nauw. Kleurt en kriebelt soms heel verlegen een ander verlangen dan het doorgaans neutrale grauw. Is de verwachting het gewone eendachtig; niet bij machte te houden van wat zo schoon is en prachtig; dat wat naar buiten lonkt op zoek naar het vrije leven. Dat…

ik wil het spel niet meer spelen van alles nemen en heel weinig geven ken de decors met hebzucht belicht applaudisserend publiek naamloos uit de kudde gevist bekende gezichten uit het glamour en societygebeuren liegen hun lach in valse kleuren ik zonder me af kan met de manipulaties in opvoeding en werken niet leven voel me outcast…

beroofd ben ik van het geloof van goedheid in iedereen beroofd ben ik van dromen over wereld vrede voor iedereen machteloos staand aan de zijlijn en lees woorden die ik niet begrijp machteloos kijkend naar de dag die vanzelf weer nacht wordt en de mensheid die nog altijd niets geleerd heeft van het leven…

Blauwe Harry de man. De man die weet hoe je iets moet maken. Maar komt zelf bij voorkeur liever nergens aan, dat hij niet zonder schade aan kan raken. Blauwe Harry de man. Bekend van de grote lijnen. Heeft op anderen graag kritiek, maar ziet zijn eigen tekortkomingen niet graag voor het voetlicht verschijnen. Blauwe Harry de man…

Laat je baard twee weken staan Trek een ruime pofbroek aan Draai een doek om je hoofd Mompel Allah zij geloofd Tors een rugzak ruim formaat Schuifel door een winkelstraat en…… 112 wordt platgebeld De ME komt aangesneld De heli hangt al in de lucht voor een bom-alarm vlucht Angst werkt voortreffelijk, angst regeert De A-I-V-D hallucineert…

Haal alles uit de kast, Ik heb mijn trui goed gestreken, Net genoeg, het valt niet op, Trainingsbroek, mutsje op, Nooit gedacht dat we op elkaar leken, Bijna de hele week familie.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…