Alle inzendingen over vrouwen

Vrouwen Benne om van te houwe Vrouw in de verkeringstijd: Ik hou van jou Vrouw in de verlovingstijd Ik hou super veel van jou Vrouw na het huwelijk Ik hou alles van jou Maar toch Vrouwe Benne om heel veel van te houde…

Zo onberekenbaar als het weer, onvoorspelbaar keer op keer. Links,rechts,links ,als een kip van de leg. Zo veranderlijk als een Zwitserse bergweg. Een ervaring als op de rug van een wild paard. Ieder moment, elke beweging totale vrijheid, is 't zo waard. Een dergelijk avontuur klinkt oh zo fijn. En kan alleen maar, met een vrouw zijn.…

ze komt uit ‘t niets staat plots voor me oogverblindende schoonheid ze vraagt iets ik versta het niet m’n denken is geblokkeerd ik zeg niets en ben achteraf blij ik had onzin uitgekraamd ik vergeet te ademen het bestaat echt adembenemende schoonheid…

ik wilde dat ik een vrouw was ik wilde dat ik mij glooiend en vrij bewoog spiegels heb ik al gekocht uit achterdocht een ding dat blind is heeft dit voorgoed in mij verward wanneer morgen aan de dag de beklemming is geweken wil ik een vrouw zijn op zondag de zondag is nog onbesproken ik wil dan dromen geen mannelijke geur van teer…

Daarom moet ik wel van haar houden want wie houdt er niet van een vlinder? Zelfs als ze alleen maar het woord vlinder zou zijn, dan zou dat al genoeg zijn om van haar te houden. Maar aan woorden heeft ze niet zo veel boodschap. En een vlinder is ze eigenlijk niet. Ze komt namelijk nergens vandaan. Dat is raadselachtig vind ik. Misschien…

geen lief, geen doorsnee toverfee 't is gelijk een banvloek of bananeschil het maakt niets uit gevallen, godsgeklaagd gevallen ben ik mevrouw ik moet stribbelen van uw gedichten want zij dompelen mij in een element van ginds van water ben je niet gemaakt maar het draagt en lest me ben je niet meer dan een schreeuwlelijk voor't…

als grand finale schiep de Heer zijn meesterwerk Hij noemde het vrouw…

Wil je van mij houden? Zelfs als ik niet luister. Wanneer ik je argumenten terugkaats. Wanneer elke vorm van rede mij ontgaat. Wil je mij niet veranderen? Zelfs als ik ervoor kies een ander pad te bewandelen. Wanneer ik je vergeefs vraag om het juiste. Beloof je me dat je desondanks luistert. Wil je helemaal van mij houden? Zelfs in tijden…

Wijl het zwarte koren schuurde langs haar ingevreten wonden beet Brechtje op een houtje en vloekte grommend naar de honden haar nazaat werd geboren in het wolkig water van de beek waar Brechtje lijkbleek wegtrok toen ze in lucide ogen keek waar biest vloeide uit haar borsten huilden wolven als in nood zij vreesden het wrede dorsten van…

(voor Dieuwer Verhagen) Ze heeft de schoonheid van een actrice, Soutendijk en Van Dyck ineen, maar ze wordt nergens ge-acteerd. Haar zachtaardige inborst wordt gedragen door kleurrijke kleding, met de flair van een middeleeuwse jonkvrouwe. Haar Mona Lisa-glimlach betovert iedere man die haar genaakt in haar curieuze dansfeest, haar schittering…

China, we schrijven het jaar 1920. Ze stond samen met de andere drie meesteressen op de binnenplaats. Achter hen de bedienden. Tien nachten lang was Meester Chen bij haar in huis geweest. Als een soort van huwelijksfeest. Ze was gekocht door de meester ná de dood van Vader. Ze was met haar negentien jaren de jongste hier. De eerste…

Beland op zoiets als een eiland alleen zoekt ze zich iemand. Neemt dan bijvoorbeeld de man die van zee komt, ontvangt en bedient hem en als hij dan gaat, richt ze een hier voor hem in voor als hij terugkeert, als ze weer wil. Wachten maakt deel van haar lijf uit voortaan en denken hoe was hij, wier aan zijn voeten in zijn handen een net…

Kriebelend van binnen Blijf maar kijken Glimlachend Kijk weg: schaamte drang blijft komen Weg is ze Spijt? Nee Deed wat ik doen moest Lachend de toekomst tegemoet Met of zonder Haar…

Kleren maken de man meer mans is als een koe maar wel nu los van geslacht Bij de eerste indruk wordt voor je gedacht Je krijgt gewoon geen tweede kans Zijn dames die bijstand trekken al blij er enigszins bedekt bij te lopen van eindjes die ze zelf aan elkaar knopen Ze gaan af bij gesprekken Hun lot voelt bij werkgevers gecast in hun oude…

Ik heb nooit last van lastige papparazzifotografen en heb ook geen personeel die ik telkens op laat draven Ik heb geen kast vol hoeden en ook niet zoveel kleren loop niet steeds op hoge hakken heb geen gesprek met hoge heren 'k Hoef ook nooit eens op staatsbezoek en niet op ski-vakantie naar Lech laat me aan tafel niet bedienen maar…

Brechtje’s voeten dragen water, scheuten schieten door haar buik, ze schreeuwt en beurt haar dracht in stuwend moeten de laatste krachten nog niet verbruikt haar wraak zal zwarter zijn dan de pest vanuit het koude karreveld legt ze braak een barre vloek in de mond van de mare laat teugels vieren en zal in vrijheid baren een stortvloed van…

was de glazen, verschoon het bed laat haar geur het raam uit waaien en verwijder haar haren uit het lavet probeer alles snel te wissen want m’ n vrouw komt zo terug maar hoe verklaar ik in vredesnaam al die nagels in m’ n rug…

Leonoor, mijn lieve licht, Voor uw oog de zonne zwicht Met haar blonde stralen, Die gans niet, in mijn gezicht, Bij zijn glorie halen. Vonken folie aan die git, Gitten met uw gouden pit, Bliksemt niet zo fellijk Dat het hart, dat u aanbidt, T' ene maal verwellek. Lieve Leonoor, gij moordt 't Harte dat u toebehoort Met uw lieve lonken…

Brechtje Blaasbalg slingert heen en weer tussen kwaad bloed en koudvuurspoor ze zal geraakt worden door de knoet van het luid klappend volk zij rekent niet meer in dagen of nachten tot de oogst aan haar voeten ligt zal zij wagen om dit godvergeten land van man en macht te ontschragen het vuur in haar ogen ontvlamt de gerst vogels verschrikken…

ik ben een dame fijnbesnaard ruim denkend ik ken mijn Vondel en van ‘t Reve alsmede Debussy en Davis het gedachtengoed van ene Marx is mij ook niet vreemd voorts heb ik een hond geheten Bull waarmee ik met behulp van stok en speciale schoenen beschermd miskend mijn lieve leven leef…

Als zij geen sex wil met haar man moet de vrouw maar honger lijden. Wie zal haar van dit juk bevrijden in middeleeuws Afghanistan?…

Niet langer kiezen we het ruime sop Niet langer verlaten we anker huis en haard "Het is op" zei jij voorbij het praten Ons schip heb ik eigenhandig het strand opgetrokken Het zeil gestreken in het vooronder geborgen Onttuigd ligt het te verlangen naar morgen ...misschien?…

heb ik daarvoor al die jaren geploeterd op hoger onderwijs om acceptée te zijn als one of the girls of of the boys terwijl ik nu de halve dag voor die kuttv zit en de andere helft bij C&A om koopjes te zoeken voor de beeeebie…

daar lig je dan uitgeteld naast me, slapende schoonheid, je trekken thuis, ontsnapt aan regie - ontspannen, wat spuug lekt uit je mond, zelfs pruttelt ergens onder het laken een windje dat je lippen de naam van een ander prevelen is niet leuk, dat we als je wakker wordt hartstochtelijk vrijen maakt alles goed…

Wie...zou niet naar zo'n vrouw verlangen zo'n goddelijk wezen half vrouw, half vis Wat is met zo'n verlangen mis verenigt ze niet twee elementen water en lucht en omgekeerd Misschien voelt zij zich wel vereerd doel te zijn van dit verlangen Elke zeeman kent haar zangen haar goddelijke leest en... dito profiel In volle zee…

als dikke poten op hoge hakken mij op de tenen trappen blijf ik vreugdeloos aan een straattegel plakken…

het grijze haar dat eigenwijs gekruld haar bruin gezicht omkranst, valt even op maar onopmerkelijk maakt kleding haar tot muis de vaste reiziger kijkt door haar heen, haar beeld valt weg tegen de achtergrond van het veranderend landschap het raam maakt in een flits een foto, mooi omlijst zij laat het gaan wil niet meer weten waar nog…

En daar is de engel! Juist zat ik te lezen dit schitterend boek met handmatige plaatjes die zeer mooi gelukt zijn, ik zie er mijzelf op. Het gaat over vroeger maar dat is toch altijd de waarheid van heden en ook voor de toekomst die staat al geschreven met bloed in ons lijf. 't Is jammer nu dat het zo regent en vies is de vuilnis daarbuiten…

De boerenzwaluwen teruggekomen van de donkere kant van de maan hun tri-riet, tri-riet, tri-riet, tri-riet knierpt de ochtend aan pierementen De koele wind komt door het raam vertelt van verre bliksem en regen schenk mezelf groene thee en kom mezelf weer in de spiegel tegen Een wenkbrauw trekt borstelig omhoog even later volgt de…

Is het ontastbaar is het alleen maar charme of is het wat ik zo mis wat ik zo zoek en wat ik bij je vind…