Hartenkreten

hartenkreet (nr. 29.684):

Een dag als moeder

Ik sta op, Vrouw of Moeder.
Nog wazig is de zachte dwang,
het hoofd in dromen,
één voet in de stroom des tijds.
Geen tijd om te kneden,
bedden opmaken, tafel dekken, afruimen,
snel, efficient, soms smakeloos,
afwas, zoemende disputen, kinderen,
dieren voederen, winkelvlugte,
één vrolijke noot,
werken,
koken, strijken, was, altijd maar was
en kuis... ook kuis steeds weer
als seizoenen in ijltempo,
adem, geef me adem,
geef mij rust en moed in zon,
volle lippen, een gestolen knuffel...
werk in de tuin: gazon afmaaien, hagen scheren,
verven en cementeren,
de ruiten, de gordijnen
en luisteren, vlug, heel even
tussen 't labeur wat ontroering laten zweven,
rap, vlugger, dat aan 't einde der dag
voldoening komen mag.

Als dan onwetend één der jongeren zegt:
"Mams, wat hebt ge dan gedaan vandaag,
dat ge zo moe zijt in lijf en leden?",
word ik een schelp
en trek langs vage oevers,
naar daar waar boom en bloem
tussen weelderig vochtig gras
in schoonheid bloeien
en de scherven der dag
uit mijn herinneringen snoeien...
Morgen...
Nieuwe dag, nieuw begin, nieuw leven...