Alle inzendingen over overlijden

(voor C.K.) De rouwkaart kwam al een dag later. De orchidee is weggehaald, de vensterbank is leeg, als een scene in een horrortheater, efficiëntie en nergens nog een wanklank over wat er niet mocht zijn. Kijk naar de balken in jullie eigen ogen, zegt Christus Jezus terecht, kijk beter, ik zie een zwerm torenvalken een cirkel vormen rondom…

Het verzwijgen van het kriebelen in het merg, het fluisteren van goden geruststellend wreed, de toekomst wetend volmaakt als een cirkel met licht van een bloedrode maan Troost vinden in de zekerheid dat er een einde komt aan elke droom elk leven en de weg ernaar toe Het belangrijkste is, lichaam loslaten blijf bij je standpunt en zweef…

Pas weg onze wensen. Weer een kaartje. Meer tranen vloeiden dan woorden; die stokten. Pas een kind en geen leven meer. Nog geen stap of al de hoek om. Nog geen woord of al monddood. Nog geen lach of al omringd door gehuil. Ik pas … Staren in de lucht en zie: een delta van gevoelens, ertussen donkere eilanden om verlaten te stranden…

Happy B-day papa Je bent weer aan de beurt Ik heb je mooiste foto Die aan het vergelen was Vandaag weer ingekleurd Ieder jaar op deze dag Kleur ik hem wat bij Zo hou ik levend Wat er ooit was En blijf jij dicht bij mij…

Wij schetsten jouw beeld maar dit beeld kwam niet tot leven Wij keerden terug in het verleden Maar haalden jou niet naar het heden Het lukte Orfeus’ gezang evenmin In Paradisum voor jou, de hel hier voor ons Wij ervaarden de nood om bij jouw dood stil te staan, maar Het dagelijkse leven holde voort, ons voorbij en bijna omver Woorden…

Dood en begraven Onder de grond gestopt Zand erover, grond erop Om je vervolgens door de wormen Of andere op te laten eten En de resten verteren wel Tot op het bot Afstaan aan de wetenschap In zo een pot Zodat de dokter nog eens naar je kan kijken Open snijden als er tijd voor is Op sterk water gezet Cremeren Dat wordt heet onder…

Een zacht briesje veegt langs je wangen en streelt je een glimlach verschijnt. Met daadkracht en hoop ga je de wind tegemoet een zalig moment. Zeer onverwachts komt de intens duistere tijd donkere wolken. Een stevige storm starend vanuit je glazen huis naar onstuimig weer. Trillende handen tastend in de duisternis suizen van de…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

Een omgeploegde vlakte blijft een vlakte. Je kan maar beter dromen dan geloven dat de lente bloei brengt. Zijn laatste winteruren woelde hij peilend in de gelaagde vlakte. Spittend in onze gedachten rust hij nu op eeuwige velden.…

Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen grauw als de vergleden en naderende eeuwen boven nederzettingen, rechthoekig, met twee ingangen in de lange zijden; middenin die hoeven één rij dragende palen: dat is wat wij vonden en dat hun bewoners de as van hun doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…

Mijn dode moeder opgebaard Mijn ogen flitsen lijk een camera Dat beeld moet in mijn geheugen Klik, in plaats daarvan Plots, een beeld van vroeger Herinneringen haperen in baren Als brakke tranen spontaan. Snik Slik, vrees om wat komen gaat Angst voor wat nabestaat Hoe het ons zal vergaan. Schrik Schrik … slik … snik … klik Mijn dode…

Ik neem even een aanloopje om de dag te laten aanvangen. Mijn benen hebben even gebrek aan initiatief.Afwezigheid van zin zit vermoed ik mentaal gegoten. Ik daag ze wel weer uit dat komt wel weer goed. Een voet, voet voor voet tegelijk en dan zit er wel weer schot met hak en hiel voorzichtig talend beweging in. Soms willen ook…

Wanneer ik een vlinder aanschouw Die heel zachtjes neerstrijkt Uit een hemel van helder blauw Het mooiste van Gods schepping lijkt De wind teder door zijn voelsprieten aait Als een waardevolle liefkozing Terwijl de zon om Moeder Aarde draait Volgende haar vaste kring Stil kan ik daarnaar staren Naar het o zo fragiele diertje Herinnerend…

morgen ga ik verder waar je mij liet staan morgen ga ik verder met nieuwe dromen morgen ga ik verder waar jij niet kon gaan gisteren hield ik vast aan gisteren gisteren hield ik vast aan daar en toen gisteren hield ik vast luisterde niet naar jou maar nu hoor ik je helderder maar nu begrijp ik je meer jij liet mij niet los, maar…

Weer is het album met gemiste personen dikker geworden…

De eeuwige rust voorbij dat drukke leven wat was zij hier aan toe het leven met haar ziektes omgeven Als dan ook je liefste is heengegaan denk ik dat overblijft te zeggen ik wil naar hem toe dan kan ik het leven erbij neerleggen Een leven lang zorgen voor het gezin als vrouw, moeder en oma, altijd daar met haar eigen persoonlijkheid en karakter speelde…

voor Joost Zwagerman Annie M.G.Schmidt Wende Snijders en al degenen die niet meer geloven in het hiernamaals... 'uit niets ontziende angst de hand aan jezelf geslagen om een punt te zetten achter het leven' de dood is slechts een punt achter het leven dacht je wellicht om dit relaas te verwoorden ben ik midden in de nacht uit bed…

Nog steeds je verjaardag op de kalender in de wc of je nog altijd ouder wordt niet dood sinds jaar en dag hoe oud je ondertussen bent voor mij toch eeuwig jong beelden vervaagd tot foto's met steeds meer eigen leven als stoer blozend stadsmeisje spelend op het grote boerenerf bruidsmeisje werd opgebaarde dode Madame Tussauds met bloemenkrans…

Nog raarder dan dat we niet meer kunnen lachen praten elkaar aanraken is dat ik je portret heb neergezet en dat je nu al bent veranderd in verhalen. Dat je over nog wat jaren via de prullenmand bij oud papier belandt vergeeld, een beau van oma, geen één van je opeens extravagante gepassioneerde onberedeneerde jongehonderigheden heel.…

dag (o)pa nu geniet je zeker welverdiend eeuwige rust daar aan de overkant maar liever weet je hadden wij jou hier even toch nog om jou weer te horen te voelen en te spreken om dág te zeggen o wij wisten het dat dit moment dat het komen zou zekerder ook toen de jaren ons ouderen lieten en toch weet je wat ons de tijd samen bracht…

Ik wou je nog zoveel vragen je had nog zoveel te vertellen soms overkomt het mij nog dat ik denk ik ga even papa bellen Dan komt al heel snel het besef nooit meer hoor ik jouw stem of zie ik je weer en net dát gevoel is het allerergste telkens weer…

Ik heb mijn vader vaak zien sterven In donkere nachten Vanuit mijn bed Stilletjes naast hem Dromend en wakend De tijd weer even Stopgezet Zachtjes zeg ik Dat het goed is Hij niet meer moet vechten Mee mag gaan Los van dit bed Ik droom nog vaak Dat ik aanwezig ben Wanneer zijn ziel wordt uitgezet 1 keer niet Nee, toen geen dromen…

Twee jaar geleden ben je van ons heengegaan. Voor veel mensen ben en blijf je de allergrootste voetballer aller tijden. Vandaag wordt daar door veel mensen bij stilgestaan. Jouw momenten, als voetballer en als mens, zijn voor velen mooie herinneringen. Rust zacht allergrootste voetballer.…

jou missen is niet iets van voorbijgaande aard langs buiten lijkt het te gaan maar als je eens wist hier vanbinnen ben ik niets waard ik wil niet blijven hangen in het verleden maar als ik gewoonweg verder ga ben ik bang dat ik je vergeten zal in het heden deep down weet ik wel dat dit nooit zal gebeuren maar betekent…

Zij schudde de kaarten, voor het laatst ... De dood speelde zijn spel. Verdriet was troef. Echtgenoot, kinderen en kleinkinderen bleven achter, verweesd. Voor wie legde zij welke kaarten? Niemand komt het ooit te weten. Waar wij wel zeker van zijn: wij gaven haar onze harten.…

je was al weg omdat ik dat met woorden zei mijn gevoel stierf als 't ware zijn dood maar je kon niet weten wat ik bedoelde, het had het gewicht van ondraagbaar lood wat geweest is, is nooit geweest, wat leeft is nimmer vrij zolang ik zal leven; ik heb aldoor gevreesd iets koos er voor en je werd door dat onhoudbare al eerder…

Soms zwaait de zeis langs beide oren en nog kunnen wij het niet altijd horen. Soms zwaait de zeis signalen, flitsend luid maar in andere talen. Waren zij maar verstaanbaarder! Vaak blijven wij met het gevoel achter: te veel tederheid gedoseerd voor later. Antwoorden zoeken wij, bitter en wrang, tot de tijd heelt en de pijn zachter, maar dat…

BRIEF VAN EEN DODE Zijn testament moest worden open gemaakt de erfgenamen hoefden ‘t niet te vernemen Ze waren reeds uit de boze droom ontwaakt en zagen nog geen uitweg uit de problemen De dode had zijn erfgenamen zelf ingelicht; had ze een lang afgemeten brief geschreven Wat hij hen schreef, deed hen de deur dicht; dankte hen voor het…

Ik heb je goed gekend het geeft me geheel geen spijt ik mocht je graag ook ik wilde jou niet kwijt Zwaar waren de jaren voor je gezin, maar vooral voor jou je vrouw en je gezin moet je nu loslaten zij waar je zielsveel van hou Jarenlang vechten tegen een ziekte zo gemeen uiteindelijk geen kans toen de kracht uit je lijf verdween Ik ben dankbaar jou…

Ik noemde jou ooit een dichter zonder woorden door een blik een houding een kop op schoot Ik mocht ze zo graag lezen je legde ze voor me open en bloot Helaas jouw laatste heb ik niet begrepen hij was zo wazig en zo vaag de uitleg heb ik nooit gekregen het was een hele diepe laag over laag maar toen ik hem doorzag in heel z’n wezen…