Alle inzendingen over vrijheid

O die voortvluchtige mens je groene kant is je beschermer de synthese van een vergezicht tot het blad zich keert, maakt het je slachtoffer, je betaalt voor wat je schatplichtig bent met vernietiging terug. het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, dat het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg als je het licht kwam zoeken…

Lopen door de bezonde velden, drinken in de gloeiende lucht, dromen, — en het geluks-ontstelde zingende hoofd in vreugd gevlucht, en het gemoed voor alles open, alles in de stralende kring, — o, door het bloeiende leven te lopen, dankbaar om ieder ding... En dan door die paleizen van kleuren wijd en zijd rustig 't gebaar zien rijzen der…

We zijn hier om te vieren Dat vrijheid ons omringt Maar ik kan u zeggen Dat de boodschap stinkt Want vrijheid bestaat niet Vrijheid is een leugen Vrijheid is aangepraat Om je te verheugen Het begint al vroeg Je moet van de borst Moeder heeft genoeg En jij nog steeds dorst Moeder moet gaan werken Jij krijgt een fles Ouderschapsverlof…

m'n woonkamerdeur stond open en ik keek zag een muis door de gang lopen keek niet eens m'n ogen reageerden op beweging een wat gehaaste muis niet echt op het gemak doe maar rustig dacht ik en ook of het en mannetje of een vrouwtje zou zijn terwijl opeens de regen tegen het raam kletterde schuilde een muis in mijn huis…

Het is stil vannacht. Alleen mijn oren suizen. Angstig ben ik voor vrijheden, die me beperken kunnen. Moedig ga ik om, met beperkingen, die me bevrijden zullen. Een merel begint te zingen. De krant valt op de mat.…

Tenslotte is de teerling geworpen en is hij er overheen gesprongen om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf de schepen nu echt te verbranden te wentelen in de resten puin en as de restanten van zijn wereld ziet hij in de spiegel achter zich geen kleur dan zwart en wit en grijs een keuze voor jezelf is nog maar het begin jezelf terug te…

Zinnengeprikkeld nu vliegen wij als vlinders op noten van de accordeon subliem door de Papillon bespeeld Montmartre als hoge heuvel en wijk trekt al heel lang veel kunstenaars en vooral schilders Als ooit Van Gogh en Picasso hebben zij zich hier gevestigd. Met er bovenop de Sacré- Coeur Noten begeleiden de gezongen woorden Een mix…

Met open vizier zeg ik: "Laat alle angsten dan maar, uitkomen!" Ik ga en ging ervoor, tot op het bot, vanuit iedere lichaamscel in de allerlaatste seconde.. zonder énige angst!…

Fietsen door het zand: twee losse vlechten dansen als dolle vlinders. Op het landgoed hoor je die verre auto's als zacht muggenlied. Zwanen vluchten weg: over heel de wei galmen zingende vleugels.…

Dichten is...wat ongerijmd is, rijmend maken. Dichten is...wat gerijmd is, ontregelen en ontrijmen. Dichten is...onzinnen ontbinden, en naar nieuwe zin laten zoeken. Dichten is...als vuurvliegjes vangen, die weer loslaten en nastaren. Dichten is bevrijden...…

men zei mij dat het wolken zijn achteloos, in het voorbijgaan zomaar flarden van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld…

zware zwarte nachten ingekort door schuifelend avondgloed mossen zwellen met insectenvloed waarom leven nog langer wachten als voorjaarszon ons strelen wil reeuws geluid achter heesters levensdrift en soortbehoud: nieuwe meesters waarom mijn lief dit verschil met het koude verlaten ijs tussen naakte waaibomen velden eentonig, verlaten…

Dacht alleen te zijn hoog in een boom met slechts de wind rond mijn volle hoofd maar op een tak vlakbij streek een vogel neer zij zei: wat doe jij hier zo ver van de grond onder je voeten? ik wil alleen nog maar de wind voelen de vrijheid wil ik vliegen net als jij o, ik zou juist zo graag eens willen rondlopen rustig op mijn…

Zij dansen om de oude zerken van gemarteld marmer, waar geaderd bloed moest stromen en te spitten naar vloeibaar goud uit de schoot van het ongedeelde. gefolterd…

Het lezen van diepte In dit heelal Zit niet in de top Noch die in het dal De diepte zit in je val Daarna krabbel je op Met opgeheven hoofd vertel je Dat vuur in je ogen Nog niet is uitgedoofd…

Zwart Stijgende verdieping Loop naar boven Naar de witte wolken Hemel…

Wederom sta ik in deze gedaante Gegraven door de zeven dwergen ooit zal ik de heks verjagen die de boom tutoyeerde. Meter voor meter sla ik de klabanus met een stok die me alles waard is. Doe dit niet geef me een rookmelder pak mijn blocnote maar laat me geef me eeuwige rust.…

De vage grens is hier even breed als de tijd breekbare lijnen hullen zich in dekmantels uit zuivere nevels gevlochten de wind die naakt maakt slaapt achter weggedoken dijken het gewas wacht met wuiven totdat de vroege voorbijganger sporen trekt door de ontzegelde dageraad de stilte smoort elk gegeven commando gericht op weg naar deze…

het hermetische van gesloten deuren die zwaar in scharnieren hangen zo kan je je innerlijk verwoorden maar doe het niet want er is nog zoveel light-verse soms is er die onverwachte glimlach die mondhoeken doen krullen dus waarom het hermetische van het ontoegankelijke schrijf gewoon op waar het om draait en wat je hart je zoal ingeeft…

hoe zou het zijn als je de last loslaat die je meedraagt over zwarte bergen? niet ontsteekt in redeloze razernij niet meer zint op vergelding en de furie achter je laat? hoe zou een mens kunnen zijn als hij vergeeft en zich onvoorwaardelijk verzoent?…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…

De kater kijkt en luistert. Van geen mens is hij bezit! Vriend wil hij wel zijn, zonder dure plicht, en zonder schone schijn. Hij heeft zin om te gaan slapen. Vrienden zijn we voor het leven. Grijze muizen willen we niet zijn. Geen meesters en geen slaven.…

Zomaar gaan zitten. Concentreren zonder concentratie. Voelen zonder emoties. Zien zonder kijken. Verstaan zonder horen. Gedenken zonder gedachten. Kennen zonder kennis. Begrijpen zonder begrip. Doen zonder daden. Vinden zonder zoeken. Dit gewaar zijn komt en gaat. Zoals de wind. Zoals ook de wind bestaat.…

blootsvoets heel zijn leven hij heeft zich in de stad vrij kunnen kopen. was eindelijk eigendom af het eerste wat hij kocht waren schoenen mooie glimmende schoenen voor op straat zo dat iedereen begrijpt dat hij niet meer hoeft te buigen voor de masra hij kan zijn hoofd heffen daarna kocht hij een hoed daar tikte hij tegen als teken…

als de tekst niet klopt klopt het hart wel op de juiste plek voorbij gaat zon en maan dagen komen en gaan tot de laatste dans arriveert tekst klopt een gek aan het ei en de hen verbaast een hen sla me om en wakker slaat slaap dieptebom…

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, de dag is doormidden gebroken…

gekooid en gekluisterd lamgeslagen vlagen van gedachten serviel en murw die geen uitweg weten gebeten honden vleugellammen die zich minzaam lieten knechten en nu vechten voor hun vrijheid en niet weten hoe zichzelf te ontsluiten buiten in de strakke lucht kijkt een koppel vogels licht meewarig met gespreide vleugels…

gewoontes verbreken op zoek naar leven je zoekt naar woorden maar hebt er geen de rivier die zwelt roept om nieuwe diepte onderbroken stroom versnelt zijn tocht vruchtbaar landschap de zon als zegen een vrije geest mijn levensboom…

... Vervolgens dook ik terug in mijn bed met rillingen geen verspillingen vandaag geen drukte voor de maag. ... Nu niet misschien morgen maar alleen als ik daar zin in heb.…

Als de regen en storm komt dan gooi ik alle ramen open Er blijft niks meer liggen geen herinneringen meer Zelfs mijn laptop gaat naar buiten om te luchten Zal ze niet blij mee zijn is een koukleum Er gaan ook personen mee daar heb ik het ook mee gehad Maar het maakt mijn leven opgelucht blij vrolijk Dus storm wind en regen kom maar op wind…