Alle inzendingen over woonoord

Drachten soest vredig bij stille dageraad. Hoge gebouwen staan dof te wachten; kleine huizen tonen eeuwige krachten: nietig leven, dat bestendig bestaat. Lome wolken, in plechtig grijs gewaad, hangen laag boven de schaduwstad, trachten haar te houden onder sluimernachten, maar zeilen weg, na wijs beraad. De bleekblauwe lucht baart van lieverlee…

Als op een dag de moord in mijn handen slaat de hond najaagt over straat worst van de slager niet meer veilig is rondkleumt de bakker zijn warme melkbrood niet meer slijten kan de straat uitgestorven raakt de bom gevallen is moord zichtbaar in scheef gezakte raamkozijnen laat ritme licht en liefde overblijven muziek weerklinkt wat vriendelijk…

ooit ben ik verwekt door een stoere godin, uit een heftige stroom, vol wind, vol water kreeg ik mijn stem, mijn lijf, mijn ziel, mijn huid rilt onder de Noordwesterstorm, zijn koude, felle razernij trekt mij los uit de vettige, blauwe klei, zilte droesem doet mij heftig trillen van verlangen naar mooi en heftig Noorderland; de blauwe zeeklei…

De parken hier zijn wonderschoon en wonderstil. Men komt er Goddank geen zingende sukkels tegen maar prachtig vleesloos gedierte in beenderbomen, skeletten van engelen bij een bloedfontein. Werkelijk niet veel dat met iets van levenswil hier ronddraaft. Alleen de Dood schoffelt wat verlegen in de schedelperken. De rest staat te bekomen van…

Je maakt je vinger nat, strijkt langs het beige raamkozijn en proeft. De winterkamer is een long met nicotine aan de wanden. De klok, de kast, het schilderij – de negatieven van hun schaduw beplak je met een bollenveld uit Stalenboekje nummer 10. April ruikt naar behangerslijm en olieverf, mei naar azijn. Op rode knieën, kokos schrobbend,…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

we kunnen van alles verzinnen om hier in de buurt iets te doen met elkaar dan wat nuttigs beginnen zo maar vrijwillig en niet voor de poen het gaat niet om feesten of fuiven maar wel om een edel gebaar en dat aan de buurt toe te schuiven vrijwillig doch vooral met elkaar zo maken we dan met z'n allen de buurt tot een klein paradijs om…

er hurken huizen langs de dijk iets verder richten spitsen torenhoog en blauw, de wolkeloze hemel een skyline tussen toen en nu daken kaatsen terug water reflecteert de grote bocht nog mooier, nu er spiegelramen zacht ontwaken in de intocht van de morgen zorgen dwalen weg wandelen vergaat met uitzicht langs de winkelstraat die noordelijk…

ik droom van appelbomen in mijn wijk of kersen, pruimen, peren in straten die zo lommerrijk oud west met ooft garneren ik droom van groentes in mijn stad in kleine pleinplantsoenen ja, kruiden ook, van alles wat voor elk van de seizoenen en de bewoners van oud west tuinieren met elkander ze harken, zaaien, strooien mest en raken zo…

Een avond in Goes Waar nuchterheid de bomen voedt De lucht de aarde geuren doet Het gras met vele kleuren zoet mijn hart een houvast geeft Een avond in Goes Waar een oude dame vol hartenpracht recht vanuit haar ogen lacht En eenzaamheid de ziel verzacht met mooie woorden zelf bedacht Maar waar ik ook deze nacht niet alleen zal zijn…

geluiden van allerlei aard gonzen door de straat ze passen bij de buurt een oude wijk met krappe tuintjes waar je voor een habbekrats een huisje huurt in de aanbouw staat je fiets naast de wasmachine en de kattenbak in de hoek een plastic gordijn waarachter je doucht ik woon hier fijn, zeg je je knikt naar de buurman die een feestje…

het stond eens als een huis 987262 ik wist je te bereiken doorgelegen stierf mijn moeder op nummer 28 en het huis was niet meer dat huis dat ooit bekend stond als thuis…

Eens als stad de vleugels uitslaan, straatwanden neerzetten in baksteenrood, bovenramen met fraai glas en lood. Mercatorplein doet een wijk ontstaan. Het noorderlicht wil je zien in de Vespuccistraat. Hoofdweg met strak gevelaanzicht als ader met bloed. Portieken met tegels in glazuur maken het zoet. Stempel van de Amsterdamse School is de…

waar is het dan, dat dorp met pleintje, omzoomd door bomen waaronder bankjes staan niet bezet door mensen waar de zon door bladeren schijnt lucht trilt van warmte luiken van omliggende huizen dicht zijn gekko's gevels bestormen krekels vleugels langs elkaar strijken daar zou ik willen wonen alleen, met boeken soms, heel soms met mensen…

Er is een leuk klein land, Ik hou er van veel! Het raakte mijn hand aan En werd al mijn deel. Ik zie ongemeten water, Natte weilanden, grachten. Hier ben je wakker. De frisse rust van nachten Is zo mals en heerlijk! Je denkt aan iets goed, Het gebeurt deerlijk, En het geeft je moed.…

Door prut naast de tramlijn door zwartgereden regen langs de stromende overgang tussen asfalt en rand van de stoep omhoog naar grijzig ruitsel tussendoor gras via muurankers naar gespleten ooit misschien wit waar het kiert en jij past diagonaal door die holte naar de schoren in dat snoeioud en krakend gebint het raam uit de dakgoot over…

Tufsteenkegels, grotwoningen en moderne Huizen, feeënschoorstenen en kerken in Midden-Turkije, wie heeft er geen zin Om deze plek te bezoeken dit enorme Stenengalerij, met als hoogtepunt de Vulkaan en attractieplek: de Erciyes Dagi…

Het prachtige land is bekoorlijk om Zijn velden en bergen en rivieren, Gastvrij en geestig zijn de mensen, Ataturk was er altijd voor zijn volk, Om ze te beschermen, en de Ottomanen Hadden bijna de wereld in hun handen…

'k Ben geboren in een dorpje, wondermooi en lieflijk klein, waar de mensen alle dagen vriendelijk en vrolijk zijn. Het wordt niet omringd door bergen en het grenst niet aan de kust. In de groene Kempen ligt het, waar het bruist van levenslust. 's Ochtends kleuren zonnestralen er de ramen van de kerk en de bloemen pronken alle…

Ik wandelde door Delfshaven met mijn ogen gericht op de schepen en met mijn hart naar de gebouwen en bruggen, mijn hart ging tekeer toen ik jou zag, mijn liefste mijn, Ik kon mijn ogen echt niet geloven zullen wij voortaan in Delfshaven wonen?…

Vogel schreeuwt tegen de lucht. Zo brons kan dood zijn. De schelpen zijn een weg naar Santiago de Compostela hier in Wierum. Onwennig liggen zij op dit eiland zonder branding, zonder zon. De gloedgele bol is een roestrood hek, tralies om het leven. Mijn liefste! Mijn medepelgrim van de Weg. Bewonder mijn vleugels. Zwever. ------…

In warmte genesteld gevangen in ijzige hand in kielzog gedooid vergaping alom schuilt als bloem geranium aan het bordelenhuis ontkwam niet aan de dood vonkenregen valt branden sporen gevaarlijk dicht bij je laatste liefdesdaad warme zondigheid rust in de koelbloedige schoot van je potentiele moordenaar gedonkerd licht streelt en…

Gegroet, schrijvers van Nederland, uitgevers in je grachtenpand. Dag dichter in je koninkrijk. Dag gek mens in je vinexwijk.…

Kijk uit het raam, terwijl de radio ´Georgia on my mind´ afspeelt, Tranen vallen één voor één, en ik denk aan een hele mooie stad, Waar ik toch zo een gelukkige tijd meemaakte en had geleefd, Buiten valt de regen en weemoedig ben ik, en ben het opeens zat, Ik ga naar buiten en loop naar Historisch Delfshaven, overal bootjes, Zie´t kanaal dat…

Het wringt zich tussen firmament en het bonte van de vroege akkers overdrijvende dreiging deert niet Het water is hier nooit ver weg het verleden sijpelt over nooit bestane dijken De wind wordt oud weet geen richting meer te vinden zwenkt tussen west en kracht acht De zeilen zoeken waterwegen laveren door winderige gewesten van dwaallicht…

waar vroege zon de daken kust vol warmte kleuren leven laat –vergaat weerom de lust in huis te blijven buiten lacht een vergezicht ik sta op en voel het meer de ritmes in mijn zucht bepalen immer schoon verlaat haar dwaallicht rond de Koepelkerk de straat watergeuren beuren goed er zitten meeuwen overdwars het Houten Hoofd bespeelt…

In de lichtblauwe lentedag met gouden sprenkeling (hamerslag van spattend zonneaambeeld) in de lege opening van de nog blinde lucht, die zich te bezinnen lag, lopen nu zuchten, een verzachting al van strengere wezens, tesamenval van wat strak uitstond en mindering van bangheid en overwintering. Onder de huizen donker en vocht, de woningen…

Vlecht Oranje om de hoed! Holland rijst met nieuwe moed Uit de schoot der waat'ren! Huppel vrolijk in het rond! Daver Hollands vruchtbre grond! Laat de vreugde schaat'ren! Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen. Holland…

ik rompel, ik strompel in rafelige lompen, ik stoot tegen stenen, muren, stenen, ik adem alcohol en bitterheid, ik schuiver en scheld, en ik roep, roep ik, ik scheld, ik schuiver, want ik ben nu al dronken, dit is mijn mijn bankje, dit mijn park, de bomen, de duiven, de parkieten, de zwervers, dit alles hier is van mij, godverdomme! natuurlijk…

Op of af in en uit het wordt hoppen of soppen. Ik ben geen landbewoner heel wat ongewoner. Ik ben min of meer een zeemeermin.…