Alle inzendingen over biologie

de dikke eik aan de Dikke Eikweg Ellersinghuizen is weg in de 17de eeuw gepoot werd hij zo groot dat 4 man armen gespreid hem konden omvatten zo wijd maar hij ging dood is in 1975 gekapt dan toch maar de grens over in Heede, daar aan de Hauptstrasse staat een linde van 1000 jaar die je met 4 man lang niet omvatten kan die fier overeind…

bij Blijham zag ik ze staan toen ik langskwam Lutjeloosterweg hoek Nummerlaan die boer heeft er aardigheid aan akker en bermen vol zonnebloemen en een overvloed aan wilde bloemen, planten een paradijs dat het goed doet bij de vlinders, insecten die stierven, verrekten door bestrijdingsmiddel dat menige andere boer zo nodig gebruiken…

is een microscopisch ééncellig dier in zout en zoet water leeft het hier als een heel klein mosseltje doet het dier zijn schelp op een kier om voedsel uit het water te filteren diatomie is een andere naam voor kiezelwier is het water schoon zoals de Beetserplas dan vermeerderen kiezelwieren zich ras tot zulke aantallen dat wij ze zien…

Hoe gedachten gedichten worden, weet uw slaperige dichter niet. Dat gedachten dichters wakker maken, in het midden van de nacht, is erg. Dichters hebben nachtrust nodig. Dichters mogen pas weer slapen gaan nadat ze stof tot denken kregen. Van wie? Nadat die stof werd opgeschreven. Nadat het gedicht is klaargekomen en de ontwaakte dichter…

Hoe ouder ik mag worden. Hoe meer ik twijfel. Hoe meer ik weet. Hoe meer ik hoor. Hoe meer ik zie. Uilen weten wat vliegen is. Ze vliegen. Uilen weten wat horen is. Uilen weten wat zien is. Ze horen en zien. Uilen zijn wijs. Mensen die weten wat denken is weten niet hoe ze leven moeten. Twijfelen kunnen mensen wel. Wijzer zijn wij…

Het is als het mooiste pianospel Waarin je gemoedelijkheid mag beleven Door kleuren gegeven Het voelt wonderwel Zachte kleuren geven In het gedachtegoed geweven Kelken in overvloed Het beïnvloed je gemoed Bloemen spelen kleuren Het verspreiden van geuren De rust die het geeft En het innerlijk zeeft Roel van Ekeris©…

in haar vakanntie deed ze Sellingerbeetse aan niets te beleven waar ze om kon geven maar ze zag wel zonnedauw zeldzaam plantje vond in arme heidegrond weinig te eten verricht mirakels met kleverige tentakels insecten plakken die ze kan pakken en verteren zonnedauw verraderlijk kom maar gauw verleidelijk die mooie naam dadelijk…

zou je denken dat het veenmos met het hoogveen verdwenen was ? niks hoor in mijn tuin verdringt het soms het gras een hechte kluwen verend grijsgroen de maaimachine loopt erin vast die taaie rakker meters hoog opgetast hield het water vast en ook de mensen die erin wegzonken verdronken in het veenmoeras veenlijken die we bekijken…

Vervallen Afgetakeld Aan het lot overgelaten Er vallen gaten Boomwortels kruipen Kakkerlakken sluipen Een vervallen schilderij aan de wand Verlaten land Natuur omhult het beton Stenen muren waar het afbrokkelen begon De tijden kennen het verval In muurgaten vind je vleermuizen, overal De tijd gaat Het menselijke verlaat De natuur…

Van alle dieren de gelede, de potige, de insecten, de mieren - heb ik het liefst de vormeloze de weke - eencellig, oneindig, veelvormig. Eenvoud in hun liefde die wiskunde lijkt: delen door twee is gelijk aan voortplanten, is vermenigvuldigen. Zo wil ik ook wel wiskunde. Zo wil ik ook de liefde. -----------------------------…

Een verzameling bomen Waar dendrologen tezamen komen Het bestuderen van houtige gewassen Functies die bij soorten passen Bosecosystemen als systematiek Gevormde collectie uniek Variëteiten in cultuur veelzijdig Beplante lanen oneindig Welstand hout Aan de bosbodem toevertrouwd Wetenschap met symboliek Menig exemplaar fotogeniek Botanische…

Hoofdhaar is een knolgewas. Jij hebt knolletjes in je huid, Taai en herfstachtig gras komt daar geregeld uit. En ieder knolletje is een knoest van o wel duizend cellen. Studeerde je histologie dan moest je die allemaal tellen. Ik echter zeg alleen maar dit: dat onder haar en schedelbeen een buidel hersencellen zit, en dat daarvan één cel…

Toen je dreigde weg te gaan maakte ik foto's van blaad'ren die geel, rood verkleurd, dreigden te vallen en zoals jij nog telkens een laatste wandeling wou zo nam ik het blad nog één laatste keer, voordat het afvallen zou En nu dat je lichaam verteert, zoals ook het blad is verdwenen er nieuwe lentes en zomers verschenen zo dienden zich…

Vogels zijn prachtig mooi, om te zien en om te horen. Luister goed wanneer ze liedjes zingen, zonder te hoeven componeren. Zonder perfekt te moeten zijn. Het liefst zie ik vrije vogels vliegen. Zonder zenders. Zonder ringen. Goddelijk prachtig zijn vogels. Je mag van ganser harte van ze houden, zonder etiketten te hoeven plakken. Zonder…

De kostelijke spijzen die u verteert, veranderen in drollen. Verteerd worden en verteren. Uw lijf en leden zullen eens vergaan. Stof tot stof. As tot as. Als mest zult u wederkeren. Uit mest bent u ontstaan. Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

Achteraf was het waanzin Of wijsheid Alleen dit bestaan en de zin Ben je bereid Om net zoals Jim De realiteit te verleggen De zin Om de waarheid te verkennen Er zijn geen complottheorieën Eerlijke verkiezingen Afgeleid door simpele fouten Niet iedere schilder kan houten Valt het publiek wat tegen En de elite blinkt er vooral…

In het boek Exodus staat beschreven, hoe sprinkhanen de zon verduisteren. Alleen superieure dieren kunnen dat. Toen veranderde de dag in nacht. Ooievaars overwinteren ook in de Sahel. Sprinkhaan is voor hen een delicatesse. De mensen die er wonen verhongeren, wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan. Toen en nog steeds.…

Zoals een hagedis die tergend kruipt. Zoals een gier die op karkassen aast. Zoals een mol in het duister graaft. Zoals een walvis naar de diepte duikt. Zo beschrijft een biograaf zijn leven. Zo dicht een dichter zijn gedicht.…

als ik dood ga zal de wind de bladeren van de bomen het elkaar al ritselend laten weten zullen vogels het elkaar al kwetterend vertellen dat ze mij nooit mogen vergeten zullen zeeën woelig baren zullen rivieren tranen stromen en kunnen het verdriet niet langer voor zichzelf bewaren ben ik dan zo bijzonder nee want voor ieder mens…

Op een van de tafels In de transparante kantine Ligt een appel zonder thuis. Op een van de tafels In de kantine van de verte Ligt een appel zonder bewustzijn, Zonder de wens om te worden gegeven. Kek-kek-kek! Kek-kek-kek! Vie-bie! Kauw-kauw-kauw! Kek-kek-kek! Kittiweek! Kie-urr! Kie-urr! Kauw-kauw-kauw! Tsju-ik! De appel spreekt met…

Topzieke rups, in 't stijgen Van blad tot blad, van steel op stam, Denkt ge eindlijk te verkrijgen Het veld van blauw, de witte vlam? Te hoog! Ge kunt niet keren! Hangende aan hoogste top, Geeft ge, in een verdwaasd begeren, Nog eens u op.…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder? de herfst de ovulatie is van een periodiek verschijnsel met geuren…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

zwerven door het weiland of het onbewerkte veld op zoek naar paardenbloemen want daar kosten ze geen geld velen zien dit als onkruid maar niets is minder waar want hun helende krachten zijn voor mens en dier kostbaar door stress en te goed leven ligt uw maag of lever in een knoop hou dan de dokter weg van huis en maak van paardenbloemen…

Als nog iedereen z'n mond houdt, neem jij het initiatief. Je lacht de wintersluimer weg, een opkomend plezier maakt zich van je meester: ginnegappend, clownesk bespeel je de wakker geworden elementen waaronder de mens. 'Wat we kúnnen doen, is...' wordt een teken dat we moeten letten op de nieuwe rillingen in ons lijf. Leven is niet gebaat…

Ontworteld ben ik lig er voor het oprapen Nou..... oprapen? er zal heel wat PK voor aangewend Mijn stam aan mootjes mijn takken tot snippers Ja, ik was 'n ouwe vent met het uitzicht op natuur gewend Nu lig ik languit.... op m'n eigen kluit te wachten..... op 'de slachter'.…

och, wat een helse pijn ik dronk wat glazen rode wijn wist niet dat dit schade zou verrichten in mijn botten en gewrichten mijn knieën en mijn voeten zijn gezwollen en moeten boeten want door kristallen groot en klein gaan gewrichten zwellen, wat een pijn mijn dikke teen blinkt als een spiegel hij begroet mij met een giechel, sprak tot…

'Kort gezegd omdat ik sinds Jules de Corte nog maar nauwelijks genees van mijn verontwaardiging: wasmachine voor de expansie van de mens...'…

Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar. Het was zo subtiel dat ik moest knielen, zo vond ik de stoel en ik raakte het hout zoals je een tong raakt, ik legde mijn vinger in een nerf, het begon onmiddellijk te schemeren en dieren stonden…

In de meeste gevallen Zijn het stoere kerels Mannen met ballen Onverschrokken Ongeschoren Schier met durf Die weerwoord geven Risicovol corrigeren Vrouwen trekken Aan hun lurf Echte mannen Sterk welriekend Goedgemutst En vol met haar Niks geen gladgeschoren ballen Zacht gekookt en halfgaar Echte mannen Zeldzaam mooi Uitstervend…