Alle inzendingen over religie

Elke dag is het Pasen, de overwinning op de dood. Kijk maar om je heen... En nou geen 'ja, maar', gejammer. Wel es gehoord van het woord 'Erbarmen'?…

De zuchten aan de ziel ontschoten, De dankbede aan de borst ontstroomd, En Gode vlammend opgeschoten, Als gij zijn gunst en goedheid droomt, Staan in ’t onfaalbaar boek van ’t leven, Ginds, onuitwisbaar, opgeschreven. Door Hem, voor wie geen tijd verloopt: Gij zult ze als zielsherinneringen, Eens wedervinden, eens die zingen, Aan Hem, in wie…

Op een dag zal ik niet meer schrijven op een dag kent niemand mij meer ach, ook wie schrijft zal niet eewig blijven op een dag leg ook ik het bijltje er bij neer. Tja, de meeste aardappelen heb ik gegeten en al vind ik het leven nog maar kort voor tachtig jaar is 't al begonnen moet je weten en ik geloof beslist niet dat ik honderd word.…

De ernstig strevende christen drijft op een boomstam voort over de woeste wereldzee omringd door dreigend duister torenhoge golven vol Satanswoede tillen het hout hoog op smakken het weer neer in het brullende schuim van kwaad en verderf de gewezen boom wordt steeds door het tierende water verzwolgen ondergeduwd maar komt weer koppig…

Bij binnenkomst vandaag in Mechelen, Zuid-Limburg in de Sint-Jan de Doperkerk wordt mijn beeld direct gevangen door het beeld van de 'Maagd der Armen', zal Maria wel wezen met 'bidt voor ons' als ondertitel ik sta er bijna perplex bij en kijk en kijk ernaar en denk: "Godvormeme' kan het nog erger armoediger, akeliger, goedkoper…

Al ruisen al de wouden, Al bruist het wilde meer, Al beeft het al van donder, Al straalt de bliksem neer: Mijn hart blijft zonder vrezen In zijn wezen. Het kan ons niet verschrikken, Al wat van buiten woelt; Wanneer men maar van binnen De schoonste ruste voelt: Die schoonste rust van binnen Kan 't verwinnen. Als Jezus zich in 't herte…

Dank aan Hem die heel dit grote wonder schiep het grote wonder waar wij op mogen leven het wonder waar Hij alles tot leven riep het wonder ons in bruikleen gegeven. Als rentmeesters heeft Hij de mens aangesteld te verzogen Zijn paradijs, Zijn aarde maar helaas was de mens daar niet op gesteld hij was te dom en kende niet de waarde.…

Gij houdt u groot in ’t moeilijkst lot – De vraag is: houdt ge u goed voor God? ------------------------------------- uit: Leekedichtjens (1861)…

Wat heerlijk zal het zijn te drinken uit die heldere waterstromen die beken zo schoon en rein die vanuit de Tuin van Eden komen. Zo zuiver en helder als glas zo vredig tussen hun oevers zoals het in het paradijs ook was reinheid uit de bron zo vers. Daar is verkoeling voor mens en dier daar heersen vriendschap vree en rust daar is geen…

Draag je water naar de put Voor de volgende generatie Tot aan je allerlaatste fut En hij zal je prijzen Wankelend in de hemel Huilend van geluk Zo'n beeld krijg je moeilijk stuk Maar aan spijt en schaamte geen gebrek Want is het niet makkelijker Om te doen volgens plan Je fouten van tevoren Behoren te vangen Aan de juiste meningen gehangen…

‘k Zat bij 'nen boom te lezen, al in mijnen brevier, de zunne kwam gerezen, gelijk een kole vier, de blijde vogels dronken de dreupels van de Mei, de morgenperelen blonken en brandden in de wei lijk vier: 'k Zat bij 'nen boom te lezen al in mijnen brevier. -------------------------------------- uit: Kleengedichtjes (1860)…

Wanneer ik, Priesters als eersten het grootste deel van een hostie zie nuttigen... In de begijnhofkerk een kleine jongen de aangeboden beker, de hostie het grootse deel zag nemen, schoot ik in de lach, dat waarop ik wacht…

Zie hoe ze stijgt naar hemelwaartse rangen de dartel fladderende dagpauwoog haar stippen vurig brandend van verlangen met rode tinten in de hemelboog om dan te dalen en zacht neer te strijken op hoofd en huid van vreemde kostgangers van onze lieve heer die pelgrimerend de torens van de kathedraal beklimmen waar ooit kapittels en kanunniken…

Jezus, de laatste der nachten, Ging naar de hof der olijven, Liet zijn discipelen blijven Buiten de duistere gaard; Toen koos Hij drie uit hun midden, Met Hem te waken, te bidden, Maar door het bidden en wachten Werden hun ogen bezwaard. Kon dan niet één met Hem waken? Eén in die smartelijke uren Met Hem de droefheid verduren Van Zijn verwerping…

Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft! Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken. Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken Die kwijnen, als een roos die dauw en warmte derft. Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft; Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken; Bewoonderen der Aarde, ei! toeft gij te…

Gods boodschap zweeft op Aarde neer: een zegenrijk geschenk aan de mensheid, dat een ieder mag houden voor altijd. Klare uitleg of samengestelde leer? Voor velen is het een geweldige eer met sleutels, schroeven en priemen vol vlijt te kunnen werken aan het Woord, diep en wijd. Menige overdenking stelt zich te weer. Het Hemelse Koninkrijk…

Geestelijk leven is leeg, je zult niets vinden -- Alles is er al!…

Onder het gevoel van zwaar lijden, En grote kwellingen kom ik tot U. En ik schaam mij niet te belijden, Dat ik in mijn eenzaamheid ween, En mijn handen wring, en tot U Smeek om mij te helpen, want alleen Gij mijn Almachtige kunt mijn strijd, Mijn leed en mijn smarten verlichten; En mij weer moed en sterkte geven, Om dan weer te wandelen in…

Religie gaat om meer dan God: om het geheel -- van wat er bestaat.…

Koning Nebukadnezar kent slechts de god van zijn volk, meent diens bijstand te krijgen, terwijl hij buurlanden gaat bedreigen, tenslotte verwinnen met wrede spot. En de Heer van het Heelal gunt hem het lot dat alle volken voor Babel neigen. eigen trots en eer mogen almaar stijgen. Menig vreemd paleis wordt een bouwvallig krot. Het sterke…

Het spreken tot God uit zich zeer verschillend in smeekbeden lofprijzing en wijze vragen welke niettemin gearmd voortgaan gezamenlijk omhoog zweven zonder enig onderscheid de Hemelpoort bereiken daarachter met brandend antwoord worden aangestoken wellicht als uitgestrooid zaad stil hun tijd afwachten zich in welke gedaante ook…

Wanneer de ruige sneeuw de Alpen niet zal dekken, Wanneer de zomer heet zal ijzelen van kou, Wanneer de lucht het land zal weigeren de douw, Wanneer 't gedierte zal de Oceaan uitlekken, Wanneer de noorder-pool de zeil-steen niet zal trekken, Wanneer de grijze wolf het schaap zal wezen trouw, Wanneer de vrouw een man, de man zal zijn een vrouw…

Ben op weg naar waar hemel en aarde tezamen komen naar die plek waar enkel vrede heerst waar geen mens dood zal vrezen slechts rust bestaat aan gouden stranden in schaduw onder palmen aan de blinkend glazen zee. Daar komen wij dan samen daar roept ons de toekomst heen daar is geen haat of afgunst daar bestaat slechts vriendschap, liefde…

In de kamer ruist stilte, alsof de schepping -- hier gaat beginnen.…

Paulus verstond blijmoedig zijn roeping steeds te reizen enige tijd in een stad toeven voor geestelijk werk daarna verder trekken voor onnoemelijk veel medewerkers gold de boodschap op de plaats blijven waar je woont en arbeidt sterk de samenkomst waar Jezus' wil wordt uitgelegd en ernstig nagestreefd men elkaar bijstaat vol liefde…

toeterend en schreeuwend rijden ze door de straten ontregelen pleinen en doorgaande wegen in onze grote steden de gekleurde idioten in aanbidding van de bont gekleurde lederen zon toeterende malloten alleen zolang hun eigen team een wedstrijd won zo niet dan wordt de devotie snel vergeten zoals vele geloven overkwam en verwerd van vurig…

Geloof is buigbaar, maar bijgeloof is zelden -- te beïnvloeden.…

De zonne is weg, en 't daglicht heengevaren; het duistert al, de dood heeft de overhand gewonnen over ons, die eer zo luide waren aan 't leven, heden, vrij en onvermand. De zonne is weg, die liên en land verblijdt, en 't vlugge volk van 's hemels harpenaren. Ze zwijgen al nu, tonge- en taalberoofden; ze treuren: 't zonnelicht is uitgedaan…

Het zou een blijde tijding zijn, indien God heden tot mij sprak: "De dag is om, Waarop gij werken mocht, nù laat mij zien Het werk uws levens." Dan sprak ik: "Ik kom Met lege handen, meester, ik verdien Uw ongenoegen en uw straf, want dom En slecht heb ik gearbeid." Dan misschien Sprak God: "Ofschoon met lege handen, kom!" 'k Erken…

God, hoe kan de mens toch boos zijn, die maar U tot steun en heeft, en in ander goed getroost zijn als dat goed dat Gij hem geeft? o 't Mysterie zonder weerga, dat ik overal het goed, in mijn eigen als ik neerga, dat ik daar het kwaad ontmoet! ----------------------------------------- uit: Kleengedichtjes (1860)…