Alle inzendingen over * te * helen *

even heel even leefde ik weer het leven even heel even leek ik op mezelf die ik ooit was even heel even verliefd op 't gevoel even heel even…

Dan wordt alles weer heel, want alles is er al.…

Ze niest en proest en huilt het hele nest bevuild bij elke stoot ziet ze rood haar statigheid verdwenen. De maatklap zit er nu goed in vinnig haalt de beuker uit de laatste pijler wordt geramd het statige station zakt langzaam in zijn stoffig graf.…

Zo zoet is het als ik over jou droom Je was eerst niet meer in mijn hart, Maar je bent nu terug terug uit de hel En waar beland ik...…

voetstappen in de nacht heel ver weg heel dicht bij voetstappen horen wij verder op weg heel dicht bij voetstappen in de nacht lopen wij voorbij hoor jij mij?…

Heel veel regen Heel veel 'Plas'…

vlinder oh vlinder laat me je toch vangen vele uren heb ik je geschaduwd vol verlangen naar het schone naar het fijne uren liggend in het gras wilde voor heel even dat jij de mijne was vlinder oh vlinder vlij nou even zachtjes neer om je heel erg goed te bekijken en verlaat me weer…

HEEL EVEN Ik zit op een bankje Op een duin op Ameland Ik voel de wind En vooral de zon Ik zie de zee Het strand, het zand stralen Ik hoor het helmgras wapperen Als een kuif op ‘n jongens-kruin Ik ervaar het zoet en zout Maar ook het zilt Ik besef hoe mild Ook de mens mag zijn Ik ben nu die mens Die dit beleeft Heel even…

Twee paarden stonden onbewogen 't was hun manier van doen het waren boerenpaarden heel potig in het groen…

Een heel klein beetje lente komt langzaam aangetreden, met storm en regen, hagel en soms nog even sneeuw, maar onweerstaanbaar breekt door- heen de zwarte aarde het jonge groen dat heel voorzichtig alles groet,...ons ook opnieuw heel blij doet leven.…

op zijn Baan (zijn gekoesterde Werk) te verliezen En kom ik sluipender Wijs terug naar waar Ik twee en twintig Jaar geleden gebleven Was - terug naar Tegendraadse pubers Die erg van mij Houden, zeggen ze, En naar een Collega die weliswaar Later binnen kwam Dan ik maar wel Mijn nek Gebroken heeft - Terug naar de hel…

Hele zinnen? Mijn hele leven in 5 zinnen? Echt mijn hele leven? Ik denk dat ik er niet eens aan ga beginnen.…

Hij werd gek van z'n vrouw d'r gezemel en ervoer d'r geklaag als een hel. Toen ontwaarde hij Bistro 'De Hemel'. De man kreeg een prima idee en hij zei haar: 'Hier gaan we naar binnen.' Wat mokkend ging zij met 'm mee. 'Och, misschien', dacht-ie, 'komt ze bij zinnen.' Het einde zou dit van z'n hel zijn.…

Deel zijn kan niet zonder heel. Planeten niet zonder zonnestelsels. Zonnestelsels niet zonder melkweg. Kinderen niet zonder moedermelk. Moeder is kosmos voor een kind. Cellen, met elke cel verbonden. Schrijvers die heel en al voelen, struikelen over woorden omdat. Omdat ze al die verbondenheden, in woorden niet bevatten kunnen.…

Heel vlug nog dit, heel vlug nog dat, 'k heb haast, een ander mag me wat maar ik ga voor, ik heb geen tijd... Hoe lang nog kan dit verder gaan en leef ik in het land van waan of sta ik even stil en kijk, bemerk dan: we zijn al gelijk?…

Met heel mijn hart Maak ik een nieuwe start Ik heel mijn hart Ben niet meer verward Bevrijd me van verdriet en pijn Mag nu voor altijd mezelf zijn Koester mijn lieve kleine ik Ook al ben ik nog wat dik Ik vergeef Ben blij dat ik leef Een ontvankelijk hart altijd Bevrijd me van gevoelens van spijt Laat schuldgevoelens en schaamte los Geef…

Heel hard lach ik om de mensen op deze wereld. Heel hard lach ik om hun liefde, hartstocht en haat. Heel hard lachen, om wat ze niet kunnen laten... Heel hard lachen om hun gebruiken, gewoonten, feesten. Heel hard lachen om verslavingsgedrag... om 'fouten', om menselijk onvermogen.…

Verloren heel veel dit jaar Verdrietig heel lang dit jaar Hopeloos heel vaak dit jaar Missen heel erg dit jaar Onzekerheid ook volgend jaar Vrolijk heel weinig dit jaar Optimistisch heel moeilijk dit jaar Blij nauwelijks dit jaar Vriendschap sterker dit jaar Verdrietig of blij het hoort bij dit jaar het hoort bij dit leven Maar…

toen de wereld jong was was hij heel oud toen vond je goud op de aarde mensen zochten een weg uit de hel van het niets maar in de hel zat een wonder en daar had je het gedonder…

Een hemel op aarde, voor velen een hel. Door pijnen getergd, geluiden te fel. De weg terug is als lood, zij misten de boot. de enige kans op rust, is enkel de dood.…

Hele nachten vechten Hele nachten rennen Hele nachten in het geweer Doodmoe word ik wakker Doodop en versleten Het wil niet meer Men zegt: het is verwerking Men zegt: het is verdriet Wat het is, het zal me jeuken Wat het is, vind ik niet spannend Het moet stoppen Dit mijn hele leven Trek ik niet…

Er was eens, ja een sprookje realiteit haalde echter snel in wat er in zat het verleden te aanwezig en heden zijn er blikken zonder blozen veel te leeg, steeds riep hij heel mijn hart zal ik je geven gekregen mooie woorden, en zij brak 't verstand ten einde leven hopeloos ongewild. haar gevoel weer zuiver voeden en te kleuren wit gevuld…

noem me vuur en noem me fleur en heel secuur je lentekleur noem me wens en noem me fee en heel intens je rozenzee noem me ziel en noem me bloed en heel stabiel je zonnegloed noem me lust en noem me lied en heel bewust je stroomgebied noem me zee en noem me kust en heel tevree je levenslust…

En met een hele grote zwaai Schept hij de hele strook Het schepje graaft zijn kuiltje En vindt het nog wel fijn Maar naast die grote graafmachien Voelt hij zich wel heel klein…

Mijn schaduw heel klein De zon staat heel hoog Een geurende jasmijn Achter mij een rozenboog Fleurend in de zonneschijn Ik sta tussen madeliefjes En voel me heel blij Zelfs gele trompetjes Lachen naar mij Ik geniet heel stilletjes Heel die bloemenpracht Die mijn ogen streelt Volbracht in 'n zomernacht Bloemen, een zinnebeeld Van mijn…

zoek mij niet voel mij zo maar heel even raak mij aan beweeg mij proef mij voel mijn warmte zo maar heel even raak ik je aan heel even voel mij maar zoek mij niet .....…

gevoel heel zacht armen om me heen duurt de hele nacht niet alleen kussen heel zacht strelen wakker worden zoveel delen…

ze haasten zich hun blik neergeslagen en ze staren star naar voor gericht de koude buiten kruipt heel diep en kraakt het hart, het lijf en leden de ijzige regen druipt ongenadig en vaagt de modder van de wegen de muziek huilt tranerig hysterisch en draagt mijn ziel naar de hel zoals die man daar met de bel op…

Ontelbare gestorven mensen, die nu in de hemel wonen, waarschuwen ons voor de hel. De aarde draait maar rond, de levenden draaien ook, langzaam maar zeker, dol. Stop it! Stop, schreeuwen wij! Zijn jullie doof geworden? Jullie klinken zo leeg en hol! Jullie levens zijn opgeborgen, in de cloud. Wij streamen vanuit de hemel. Jammer.…

zo heel gewoon kokend water een zakje thee gewoon een glas dampend hete rooibos thee schenkbare liefde in de eenzame kilte van een eindeloze nacht drinkbare bronsrode moed transparante gouden gloed in die pikdonkere nacht sympathiek troostrijk vocht het niet mogen maken kan je heel diep raken gewoon wat thee door dat ongrijpbare…