5537 resultaten.
Het Einde.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
1.712 "Het Einde"
Aan een ieder als : Een laatste brief,
Een laatste groet,
Hij voelt het einde komen,
kijkt naar zijn ouders met: Een laatste blik,
Dankt hen voor alles met: Een laatste knik,
Pap, Mam, dit was voor mij: Een laatste nacht,
Een laatste dag,
Een glimlach trekt over…
tot het eind
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
413 zeg niets. mijn slaap blijft anoniem
naast de anderen, veel meer nabij
dan mijn geluidloos wachten
ik neem wel een minuut stilte in acht
om al de gevallen woorden die
niet eens uitgesproken zijn
mijn haar wordt grijs, ik ga naar huis
ontwaken kan ik morgen nog, al zal
het slapen onbereikbaar zijn…
het einde?
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
1.309 Zijn mond zal niet meer praten
zijn hart zal niet meer voelen
zijn hersens zullen niet meer denken
hij zal er niet meer zijn
De aarde zal hem opslokken
de donkere dreigende aarde
Hij zal me nooit meer kunnen helpen
bij mijn grote en kleine verdrietjes
Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn
Hij zal me niet meer kunnen steunen
bij alles…
Aan het eind de nieten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
216 stille wachter bij de poort
zelfs niet meer in mijn tuin
tussen de rijkbloeiende rozen
waar avondkoelte lokt
met wijn, muziek
reikhalzend als een goede vriend
met weinig woorden
hoe zal ik dan nog kunnen delen
dát kunnen uiten wat ik in mij heb
het weten van nooit meer
valt zwaarder nog dan pijn
het liefdesspel gespeeld
met aan het eind…
Riet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
649 mijn leven is geleefd
ik geef mij over
aan mijn einde
steeds meer draden
van gehechtheid
laat ik los
gedragen word ik
door liefde
die mij omringt
wees stil
mijn ziel vindt
haar bestemming…
dan
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
595 is er geen eind
als het denken verdwijnt
als geen beeld verschijnt
als niets is wat het leek
er is geen eind
als mijn licht niet meer schijnt
boven de oever van de beek
waarin ik werkelijk keek
en mezelf zag
hoe ik daar lag
wazig en vertekend
duizelig en onwetend
nee, niet dan
er is pas een eind
als het dromen verdwijnt
als ik dat niet…
Aan alles komt een eind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
398 Alle geweldige dingen,
komen maar een keer voor,
alle bloemen verwelken,
alle bomen verliezen hun blad,
aan alles komt een eind en
daarom is het zaak,
te genieten van elk moment,
want het leven, is te kort!…
ver licht
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen
886 verborgen licht in het middelpunt verscholen
vlam gevat kaarsvet druipt dansend vanuit
een eenzame nis diep in de muur
houvast lief vergezicht ieder uur
verlaten ligt de straat in tranen
nacht huilt
inscripties in houten tafel
labyrint beschermt ons raadsel
laarzen vies in dit atelier
niet voor maar na het gevecht
touche
woord voor…
Hal
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
209 Venus richting
de bovenste sponning wat figureert
als een lijst vierkant schilderij
vol melancholiek radio bebop muziek
het anp nieuws van zes uur
zo vlak voor een gesprek ergens
langs een snelweg vol van geest
verdwaald kruispunt zonder wissel
regel die losmaakt haar visie
omschrijf dit geluid
in woorden zoals sterren
ondergaan zonder eind…
Ergens aan het einde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
215 En daar, die man, die zit daar al een héle tijd
met onverzettelijke moed te schrijven
hij legt de laatste hand aan een gedicht
waarin hij, ergens aan het einde
-als het meezit
zal proberen
niets
op niets te laten rijmen.…
leeg
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
92 (tanka)
aaneengesloten
verlaten lege coupés
een eindstation
daarbuiten beeft in stilte
hun koude verslagenheid…
Ik doe niet mee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
118 Maar goed, om alles terug te draaien is het nu te laat,
de kwestie waar het mij vandaag om gaat :
men heeft mij niets gevraagd voor het begin
maar voor mijn eigen einde: daar stem ik niet mee in.
Ik ben nu groot, ik doe niet mee
ik zeg heel duidelijk NEE.
Mijn einde, het eind van al mijn tijden
kan ik dat echt heus niet vermijden ?…
Het einde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
621 het pierement speelt
het oudjespaar danst
een zomerregen valt
de dichter is moe
zijn laatste ballade
een weg naar berusting
op het lelieblanke blad
het woord 'EINDE'
als ultieme poëzie
met slotstuk…
De Kraai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
67 Kent al onze geheimen,
Zelfs de diepste die wij vergeten
Sterker zelfs hij heeft alles al geweten
De Kraai is een poëet en dichter bij het rijmen
Vanwaar kent hij al onze mysteries
Onze Heere heeft hem aangespoord
Mensen herhalen fouten in steeds dezelfde comedy series
De dader in de moordklucht is bekend en voor de Kraai gevlucht
Degene die…
Ons einde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
107 Denken
aan dat ene moment
dat ooit zal komen
een ieder bestemd
Pijn
het einde is daar
de laatste adem
het leven is klaar
Somber
zijn de gedachten
voor het moment
wat je kan verwachten
Donker
is de duisternis
pikdonker
als het doek gevallen is
Dan komt hét licht
dat gaat schijnen
aan de horizon
en alle problemen zullen verdwijnen…
Hoe zou jij...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
151 Ach zij, gegijzeld door haar boeken
waarin ze wijsheid heeft vermoed
zal ook niet langer hoeven zoeken
Het einde komt vast mild en zoet.
Omdat we thans nog leven,
zij het dan strompelen over een doornweg,
moet je't me maar vergeven
dat ik misnoegd, heel even
mijn armen zacht over je schouders leg.…
Het einde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
33 Het einde is nabij
En het enige wat we doen,
We kijken toe
Hoe alles wat we hebben
Stuk gaat
Door wat wij doen
Praten
Beloven
En niets doen
Is accepteren wat je aan ziet komen
Laat los,
In godsnaam laat los
Laat alles los wat dit kan laten gebeuren…
Profeten
netgedicht
4.0 met 46 stemmen
575 Is het in de mist
mystiek van verleden
onbewust `t heden
waar wij liefdevol
profeten weten
klein groot
man vrouw
zonder vooroordelen
mistig verleden
onverschillig weggegeven.…
Dreiging
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
133 verdronken in jouw woorden
die er nu al niet meer toe doen
zoeken vele ogen lichter
weent de hemel tranen
die waren blijven liggen
in onverschilligheid
wat het geheel niet opklaart
al maakt het wel
ruimte voor nieuw…
opgetild
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
68 ze zet een
stap terug in
het schurende
bijtende zand
de zilte
zeelucht hongert
in de
zwarte nacht
de storm tilt
haar op
hoog boven
de tijdelijkheid
hoe onverschillig
is de nacht
voor de
zachte krachten…
Een nieuwe stilte ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
137 Op de rug van de geest
werd met zwarte inkt
geschreven als graffiti
op mijn verouderd hart en
op ongerept papier, ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje en
een kortstondig leven had,
nimmer bleef het een
onbeschreven blad
waarmee de wereld
wordt volgeklad,
onverschillig voor het einde
en voor het “zijn”…
einde zonder einde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
479 stil
stilte
te stil
als
de maan
in mijn hart
verscholen
luistert
naar woorden
die zwijgend
spreken…
Jongens van de straat
netgedicht
2.0 met 13 stemmen
1.234 Hij komt de wereld overtuigen
Van de macht van onverschilligheid
Deze jongen zal niet buigen
Door drift en lust bezeten
Hij zou zichzelf hebben gehaat
Als ie had geweten
Van de man
Aan het einde van de straat
Stelen van een kleuter
Spugen op de grond
Krabben aan je leuter
Blaffen naar een hond
Schoppen tegen schenen
Vloeken naar de…
Zij die de oorlog willen
poëzie
4.0 met 8 stemmen
1.505 Zij zien het aan, zij wachten zege
die groeit zo rood
uit vrucht die rijpt en bloesemregen,
onverschillig voor leven of dood.…
Zij die de oorlog willen
poëzie
5.0 met 5 stemmen
860 Zij zien het aan, zij wachten zege
die groeit zo rood
uit vrucht die rijpt en bloesemregen,
onverschillig voor leven of dood.…
minuscuul tafereel
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
509 glas in kleur van huid
wijn in bezieling van zoet
in roze zaterdagavondnevel
een minuscuul tafereel
dronken in de echo van liefde
herinneringen zag ik in de
diepten van je glas
lopend in het vage
van uitstralende
onverschilligheid…
Belediging
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
180 Onverschillig ben je niet.
Zoals liefde,
als ze omslaat in haat,
altijd een beetje liefde blijft.…
Einde en Begin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
113 Wat het einde van iets is
En veel pijn doet
Blijkt later nodig te zijn geweest
Voor het mooiere nieuwe
Wanneer je dat eenmaal weet
Kun je zelfs een einde omarmen
Om het nieuwe te ontvangen…
kofferdrager
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
358 de wereld krijst voorbij
in afwezige gedachten
niet wetend wat mijn opdracht is
ben ik op pad gestuurd
nergens wegwijzers
of aanknopingspunten
ik zeil door een
onverschillig heelal
een inktzwarte ruimte
waarin ik kofferdrager ben
in de stilte van
een onleesbare wereld…
Clair-obscur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
103 Wat was liefde,
als niet onverschilligheid
haar nu en dan doorkliefde?
Wat is vrijheid,
zonder de plicht aan een bureau
vervuld met vlijt?
Wat is solidariteit,
zonder het alleen-staan
eenzaam in de strijd?
Wat is leven,
zonder dat het door de dood
wordt opgeheven?…