Netgedichten

netgedicht (nr. 16.261):

Jongens van de straat

Maak plaats!
Hij komt de wereld overtuigen
Van de macht van onverschilligheid
Deze jongen zal niet buigen

Door drift en lust bezeten
Hij zou zichzelf hebben gehaat
Als ie had geweten
Van de man
Aan het einde van de straat

Stelen van een kleuter
Spugen op de grond
Krabben aan je leuter
Blaffen naar een hond

Schoppen tegen schenen
Vloeken naar de maan
Ellebogen trainen
Jezus komt eraan

Loop door!
Je moet het schreeuwen van de daken
Deze straat is nu van jou
Deze jongen gaat het maken

Nee je moet niet verder denken
Als je die kinderen weer slaat
Denk vooral niet aan ellende
En de man
Aan het einde van de straat

Lachen om de zwerver
Peuken in zijn hoed
Kindertijd bederven
Pesten voelt zo goed

Vuilnisbak omtikken
Borden hangen scheef
Oma laten schrikken
Ouwe takketeef

Kijk vooruit!
Houd je ogen op de stoep
Zet je Ipod maar wat harder
Als de oude man je roept

Maar hij zal je zieltje tergen
Als hij in je ogen staart
Want je kunt je niet verbergen
Voor de man
Aan het einde van de straat

Spuw je gal maar
Plant je gif
Sluit je ogen
Oren dicht
Je hebt de wereld
uitgedaagd
Nooit genade
Altijd raak
Het ultieme gevecht
Daar verlang je naar?
Nou gelukkig maar...

Aan het eind
van de straat
staat een oude man
al klaar