Alle inzendingen over Ergens

En daar, die man, die zit daar al een héle tijd met onverzettelijke moed te schrijven hij legt de laatste hand aan een gedicht waarin hij, ergens aan het einde -als het meezit zal proberen niets op niets te laten rijmen.…

Nergens stilte nergens rust jachten zonder tijd te nemen voortgedreven door één doel steeds meer en meer in ’t leven hogere status rijker aanzien en van niets ooit genoeg ik heb mijn eigen stek gevonden voor mij hoeft het niet meer zo wil leven in velden en bossen in natuur waar echte rijkdom is genieten van de rust en stilte ergens in…

Ergens in huis slaat hard een deur dicht en even wankelt de kleine giraffe van vrolijk oranje plastic. Geschenk van een 6-jarig jongetje dat pendelend tussen ontredderde ouders zijn lot onbegrijpelijk blijmoedig draagt. ------------------------------------ uit: ' Verzamelde gedichten', 1996.…

Ergens anders is het leven goedkoper, ergens anders is het leven duurder. Ergens ver weg is het leven gevaarlijk, maar hier is het veilig. Ik leef mijn leven vanuit mijn hart en wist mij altijd gestimuleerd door jouw vrede. Jij leefde mijn leven op, gaf me kracht om op te krabbelen als ik ingestort dacht te zijn.…

Er zal altijd een oorlog zijn, woedt ie niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd gevochten worden, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd sprake zijn van onderlinge consternatie, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd een dader zijn, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd iets zijn, wat de…

het bewegen is zo breekbaar als de aarde rommelt en vlinders uit hun cocon verjaagd worden , het refrein wacht op een snelle doorgang in broze gesteente geld met afdrukken van het isobaar warmt de leegte met afschriften van het leed, betrokkenheid heelt niet maar is de slang des duivels stedenverheerlijking en gesmolten dorpskernen…

ze speelde buiten toen haar huis getroffen werd door een verdwaalde bom met as tekent zij een grote moeder op de grond trekt schoentjes uit genesteld binnen veilige lijnen zal zij slapen in de stad huilt een sirene op weg naar slachtoffers…

hoe water mijn woorden noemt herhaalt, herinnert, wast mijn woorden, golven, dingen simpel rollend water, voortdurend zonder geheugen het verleden eender in toekomst een begin van misschien einde van steen gehard door vluchtig denken ergens wel, sluimert zeurpijn in doolzeeën strandt met zandig tij, ginds schootmosselen, zandplaten…

Zo maar even zomer gauw de wollen wintertrui in de wasmand en snel in je korte broek naar het strand je moet je haasten dit is jouw land korte zomers, weinig zon je wou soms dat je ergens anders wonen kon maar hier leef je in vrijheid die wil je toch voor geen zonnestraal kwijt?…

Het was ergens feest, er ligt braaksel in de goot – feest voor de spreeuwen.…

Stil strijkt de oostenwind over vlakte, bos en water door ruisend bladergroen en over wuivende halmen, verspreidt rust tot de horizon ontspant kabbelend, golvend, strijkend door de haren en dromend van een vredesrijk sta ik hier stil te staren. Zacht strijkt de oostenwind nog steeds over de aarde vertelt over een eenzaam kind dat niemand…

Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…

Stil, er ruist een zachte wind door de kruinen Stil, een roep van ver laat zich horen Stil, hoor je de zee bruisen achter de duinen Stil, luister naar dat carillon in een toren Ergens zingt een vogel in de bomen Ergens klinkt een vrolijke kinderlach Ergens zit een paartje op een bank te dromen Ergens, zomaar op een mooie pinksterdag.…

Hier wil je even niet zijn hier wil je even niet blijven Vreemd... is je de plek die altijd zo 'eigen' is als het bed beslapen Je wilt naar 'elders' naar daar, anderszins: 'n stip op de kaart vlek op onze aardbol 'n te gekke plek Waar woorden als: stilzwijgen op hun plek mogen vallen.…

Weet niet of ik een lach moeten laten vallen in mijn tranendal van diepe stilte wanneer jij er straks niet meer bent ik jouw gedichten niet meer durf te lezen halverwege de vergeten planeet ergens in een trein op weg naar niemand.…

hier moet het ergens zijn klepperende lepelaars onderbraken even de hebzuchtige koortsige verlangens hier moet het ergens liggen hier zouden ze op dat machtige Zuidland botsen zo zuidelijk had nog nooit iemand gevaren de kaartenmakers lieten hun verbeelding spreken het Zuidland werd een getekende werkelijkheid hebzucht voedt…

Ergens in een val getrapt van losgelegen takken en bedekt met dode bladeren. Ergens ben ik misgestapt, heb ik niet goed uitgekeken, toen in een kuil gevallen. Ergens ben ik ingestort, neergestort vanaf boven. Ik weet niet meer hoe ik eruit moet komen.…

Diepte van gedachten niet uitgesproken met woorden of door blikken van ver gekend ingekeerd wezen achter gesloten deuren afgewend uit zicht geopende luiken ook al is de poort dicht.…

Er wordt nu dagelijks gedebatteerd Waarbij politici hun stem verspillen Door telkens weer te duiden op verschillen Zo wordt hun zeteltal gelimiteerd Om straks voldoende winst te kunnen boeken Moet men nu overeenkomsten gaan zoeken…

-_-_-_-_-_- _-_-_-_-_ -_-_- _-_ Een dobberend schip in een open oceaan vertrouwt altijd God!…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

Dat de wind fluistert in vele talen mannelijk is en licht van gewicht doet vele feministen zwaar balen vooral die wonen in Maastricht met uitzondering van Angelie Zij waarschuwt met haar vingers en telt theatraal één, twéé en drie laat gitzwarte vlerken verschijnen rode hoorns uit haar voorhoofd haar tanden als een haaiengebit…

Zomaar een zondag, een zuchtje wind, een vleugje wolk van ergens naar ergens. Zomaar een middag, waarop niets anders hoeft dan wat wachten op de avond.…

In de rij voor de pinautomaat gewoon 'n doordeweekse dag ergens in nederland in de rij voor geld ... In de rij bij de bakker gewoon 'n doordeweekse dag ergens in rusland in de rij voor brood ... In de rij voor 't stemlokaal gewoon 'n doordeweekse dag ergens in argentinie in de rij om te gaan stemmen ...…

Ergens wil ik nog wel Ik kan nog wel iets verder Maar het gaat niet meer En ik krab wat aan mijn arm Ergens gaat het nog wel Ik maakt wat vooruitgang Maar ik kan niet meer En ik laat mijn armen hangen Ergens hoop ik nog wel Ruimte lag er voor me Alleen bergen zag ik En mijn hand wees naar de top Ergens denk ik nog wel Dat maakt…

Ik heb gezegd dat ik zou zwijgen. Ik schrijf slechts enkele dichtstukken om de evolutie van de mensheid te doen gelukken. Meer niet. Om de aarde en al het leven te laten blijven. Meer niet. Deze ene keer. Deze keer. Volgende keer meer. Veel nieuwe woorden: liefdevol en gewetensvol. Ik heb gezegd: dát ik zou schrijven, tot mijn einde.…

Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten zitten dingen waar ik niets van wil weten maar ja, wat kun je anders verwachten van iemand die toch al zijn leven heeft weggesmeten Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten zit ook de wil om te leven de wil die het leed doet verzachten ook al heb ik het zelf allang opgegeven Ergens…

Ergens klinken klanken Zacht gespeeld, maar hoorbaar Klank als kleine trillingen In ondiep golvend water Ergens klinken klanken Die niemand ooit opmerkte Die stilletjes weggevaagd worden Door populaire rockmuziek Ergens klinken klanken Ik wou ze zo graag delen Anderen muziek leren kennen Maar heb ze als enige gehoord...…

ik dacht eens aan een moment ergens in de tijd ik dacht eens aan een moment ergens in dit lijf ik dacht eens ergens in een nacht de praatjes de nacht een datum o rode wacht wachters dachten eens zij lacht ik dacht na laat de nacht laat de kracht zijn werk doen ik dacht eens aan een zoen ik dacht dat eens…

Zaterdagavond Ik zit alleen Eigenlijk wil ik ergens heen Maar ja dan moet ik weer alleen Is zaterdagavond Bleef toch maar weer thuis In mijn eigen huis Was ik toch maar ergens heen, dan zat ik nu niet zo alleen…