Ergens wel
hoe water mijn woorden noemt
herhaalt, herinnert, wast
mijn woorden, golven, dingen
simpel rollend water, voortdurend
zonder geheugen
het verleden eender in toekomst
een begin van misschien
einde van steen
gehard door vluchtig denken
ergens wel, sluimert zeurpijn
in doolzeeën
strandt met zandig tij, ginds
schootmosselen, zandplaten
verdrijven tot
onthecht van mijn duingras
hoe warmte uit monden rolt
tegen hartenkou kabbelt
schering noch inslag, luister toch
Geplaatst in de categorie: emoties