Alle inzendingen over ontvankelijkheid

ik heb met je huid gesproken kleine rimpels en kloven heel minutieus onderzocht van beneden naar boven in het glooiend heuvelland voelde mijn hand de zacht vertrouwelijke warm vrouwelijke opbloeiende ontvankelijkheid daar waar de wereld strijdt toont zij kracht is de oppervlakte vaak robuuster en beter bestand tegen…

hoe water mijn woorden noemt herhaalt, herinnert, wast mijn woorden, golven, dingen simpel rollend water, voortdurend zonder geheugen het verleden eender in toekomst een begin van misschien einde van steen gehard door vluchtig denken ergens wel, sluimert zeurpijn in doolzeeën strandt met zandig tij, ginds schootmosselen, zandplaten…

Mooi en ontgerenoveerd Nimmer verbouwd Tussen weelderig groen Ontvankelijk en vertrouwd De drang was nu immens Weliswaar niet ongevraagd Het was wat onpersoonlijk Ontvankelijk was zij belaagd Maar nu de gevolgen met drang Er was geen tijd te verliezen Haar ontsluitend lichaam Maakte haar vreselijk bang En als zij neerstrijkt Op…

Aanvankelijk Was ik niet ontvankelijk. Maar dit medicijn Kon een begin zijn Van nieuw welzijn. De arts zei, als steun in de strijd Uw recept, tegen receptiviteit.…

het komt mij voor alsof je vers gewassen van al wat overtollig is ontdaan mij laat delen behaaglijk uitgestrekt ontvankelijk als een handpalm die je spreidt…

daar sta je dan geen blad voor de mond, genomen volkomen ontvankelijk stelde jij je bloot en de kritiek kwam, van alle kanten…

Zij willen ons laten zien dat schoonheid niet in perfectie huist maar in de ontvankelijkheid van het oog.…

Ik wil zijn die ik ben, Vrij, ongedwongen, Ontvankelijk. Ik wil zijn waar ik ben, Hier, daar Overal. Ik wil zijn als ik ben Vandaag, morgen Altijd. Ik wil zijn wat ik ben, Man, vader zoon. Maar ik wil vooral mezelf zijn met jou.…

De mens is zo ontvankelijk voor invloeden van buitenaf; daarmee maakt hij zich afhankelijk en ziet dat pas achteraf... Sluit oren, en kies waar jij wilt gaan, en luister naar je hart; geen invloeden van hen die buitenstaan, het levert je niets, alleen, nog meer verward…

Nu heeft dan Talpa het totale voetbal Het ligt zo in de lijn dat binnenkort Ook een en ander 'gedecoderd' wordt Wat zeker knagen aan elkeens gemoed zal Zo maakt het geld van al ´t ontvankelijke Uiteindelijk het ontoegankelijke…

zij kust de zon met geloken ogen voelt stralen van nabij geluk het is alsof liefde voor even, teder, over haar frêle ontvankelijkheid is gebogen * (L'Encyclopédie vivant (5))…

niet alles wat jij raakt deelt zegeningen uit opent vaak heel ongemerkt je ontvankelijke huid terug in herinnering ontmoette je het voorval dat voorafging aan de geregistreerde beschadiging van opzet wordt niet uitgegaan kwade lijnen hebben in principe geen bestaan in jouw contacten het is uiterst zeldzaam een tegenpool…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

maar wil groeien daar waar geen plaats is vanuit een belofte die mag worden geloofd en die ontvankelijk maakt tegen alle bedenkingen in – wat je niet zien kunt nog niet zien kunt het rijk van vrede het groeit al het kiest mensen: om gestalte te geven handen en voeten hier en nu…

ademen in het eenpersoonsbed van de dood een gelaat zonder gezicht ter beschikking van gemis in de keuze besloten weet ik het antwoord van lichtgewicht en schemerzone hoe smal de lijn is in het eerste en laatste woord van ontvankelijkheid…

bretons blauw of hoe streepjes je het gevoel geven van een nakende zomer hunkering maakt ontvankelijk zeker na de kilte van een seizoen vol leemte goddank komt in het oosten spoedig de zon op…

Hoe kon het gebeuren dat ik mijn kindsdeel afstond mijn poppen verkwanselde aan het rijpen van de tijd waar ontvankelijk vlees zijn ijle wensen droomt kortstondig scorend en hunkert naar méér Ik, die het leven leefde in niet geveinsde onschuld sloot een monsterverbond schreeuwend om het kind…

een glas van ijs, staand water als dorst, voortdurend een brood verdeeld in stukken zo ochtend als dagelijks herhaalde gebeurtenis vruchtbaar, ontvankelijk een samengestelde bloem uitwonend in habitat ontaard in bodemleven afwezig ten tijde hunkerend naar…

heb gerust aan je voeten met je tenen gespeeld vrijheid gevoeld in ontvankelijk groeten plezier in humor beleefd maar ik ging voor je benen het eindeloos stel gelaarsd tot de schenen pas in het spel van leer en ontdoeken ontmoette ik eindelijk tenen en voeten…

in het wit dicht van het licht dansen letters met de adem van haar ziel het lijkt alsof in het heilig vuur de laatste steenresten verbrijzelen er glimlacht een wind warme tranen van verbonden zijn ontvankelijk rijgt ze letterparels tot een woord fluisterend noemt ze het liefde…

en dan creëert de onmens zichzelf vanuit de angel van zijn bestaan de eeuwige dood is een metgezel die zijn ontvankelijke geest beheerst hij versleept en dumpt de medemens als lijk naar opnieuw gedolven graf waar zijn roedel heer en meester is eigen zelfdood niet ontwijkt…

Bewegend, energiek, en aanwezig, elegantie van het vrouw zijn, in een emotie van warme ontvankelijkheid.…

mevrouw zei hij ik ben vandaag nog vrij maar ach neem mij maar niet deze ouwe plukker schooiert in 't rond als straatfiguur ben ik voor u te duur trouwens ontrouw in den vreemde is mijn pakkie an bij al het ontvankelijk vrouwelijk wezen is mij om die reden binnen elke week de deur gewezen…

ga maar staan denk ik daar waar rozen mijn kwetsbaarheid ontwaren ik, die nog steeds ontvankelijkheid zoek en haar, al is het ondoenlijk, tracht te bewaren mijn woorden kennen geringe, sobere klanken deze bloemen vertellen zelf wel, in geuren en kleuren, van schenkende bladeren gekroond op goddelijke ranken…

toch gloort een blauwe weide schuurt een lichtzon tegen wimpers aan verdrinkt een voorland in zwevend water langs opwaartse krullen in een soort van hemel ruimen paarse verten rond open ogen zo ontvankelijk voor een kleine hommage groots tegelijk en wijzen wolken de weg?…

als een zomers paradijs Bloemen met hun bloemkelk ontvankelijk, open zonder enig voorbehoud Een reis -lijkt het me- zonder last zonder bagage -vakantie zonder uurwerk- Je blijkt beresterk je vliegt met vaart -kort elk oponthoud- want je missie: reis van je leven.…

De morgenvogel opent mijn gemoed met een zwierige zwaai fluit het gazon zich ontvankelijk naar de vroege ochtendmens. De tranen rollen van het raam het glas half doorzichtig als benevelde gedachten zich trachten te schikken voor het ontbijt.…

zij kust de zon met geloken ogen voelt stralen van nabij geluk het is alsof liefde voor even, teder, over haar frêle ontvankelijkheid is gebogen kom mij halen zie mijn ontsloten gebaren of tast met zwoele stralen langs mijn lente pril haar met jou wil ik vrijen in lyrische talen maar laat mij nog even hier en dan…

Kijken met open Ogen, en kom niet Verder dan ziende Blind te zijn - Niet ontvankelijk Meer voor kleur Of schoonheid Zoekend naar een weg Die lijkt te bestaan, Het doel dat ik Wil vinden - Zie zijwegen om me Heen, te veel om te Tellen, toch blijft mijn Doel onbereikbaar ver - Onverrichterzake besluit Ik om te keren, en…

ik heb de ramen stevig gesloten wil alleen nog het geluid van boven in mijn ontvankelijke geest alle scepsis over religieuze zaken heb ik overboord gezet het negatief stramien was al vroeg aangelegd hebben is voor mij geen optie meer wij komen zonder iets het levenslange vergaren eindigt zonder het gespaarde besef eindelijk…