89 resultaten.
heel mijn hart
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 954 Met heel mijn hart
Maak ik een nieuwe start
Ik heel mijn hart
Ben niet meer verward
Bevrijd me van verdriet en pijn
Mag nu voor altijd mezelf zijn
Koester mijn lieve kleine ik
Ook al ben ik nog wat dik
Ik vergeef
Ben blij dat ik leef
Een ontvankelijk hart altijd
Bevrijd me van gevoelens van spijt
Laat schuldgevoelens en schaamte los
Geef…
zie mij niet
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 363 kijken
naar haar ontklede lijf
waar de voeten zich ook nog als het ware
in helder water verbergen
hoor ik van achter haar veelzeggende blik;
zie mij niet en
probeer mij niet te verklaren
in haar pose ontwaart zich
enige zwaarte van de ziel
voor mij waarneembaar
doorheen haar naakte vel
daardoor is niet alles verklaarbaar;
het is mijn ontvankelijkheid…
ANKATOR GUTAM
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 585 Leven in het gouden licht
de blik op zee gericht
spanning verdwijnt
de rust keert weer
straling heeft de geest gekust
open chakra's
ontvankelijkheid
herstel in beweging
afscheiding kwalijke gedachten
het intense krijgt de overhand
het goede geeft kracht
liefde verteert het kwaad
een mens klaar
voor verder leven…
wat is een gedicht (of net niet)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 676 dat ligt helemaal aan de ontvanger
ontvankelijk of geen weet hebbend
van des schrijvers problemen
gemakzucht plaatst mensen in een vakje
niemand neemt nog tijd voor zichzelf
laat staan, voor een ander
kostbare tijd vraagt niet om een pauze
en toch, sta even stil bij stille tochten
voor vervangend eigen verdriet
misschien dat u dan uw eigen…
Het begin en einde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 222 Het zijn de luchten van geruchtloos leven,
kortstondig vlammende wolken,
druppend als kaarsvet
op ontvankelijke bodem, voor even.
Het is de vraag die geen antwoord behoeft,
de wekelijkse reis zonder bestemming.
Het zijn de schemerplooien in het gelaat,
vreugdevol en bedroefd.
Het heeft het aroma
van de eigenkant.…
OPRECHT HOREN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 59 Gods Koninkrijk
is voor ieders oor verstaanbaar
de hoog ontwikkelde
de eenvoudige van geest
mogen de Blijde Boodschap
samen door hun gemoed
en voornemen laten stromen
beiden
kunnen de kunst scheppen
reine rijpheid der kinderen
zich eigen te maken
opdat
vrolijke verwondering
zonder vooroordelen
het verkwikkende Woord
in de ontvankelijke…
Eerste akte/ontvankelijkheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 370 't Licht
daalde over hem neder
en drukte hem zwaar
lood wervelde om het heden
blote voeten in de rijm
krakende grashalmen
in stichtelijke stilte
de openbaring voorbij
nevel kringelt zacht
om zijn verlaten lichaam
zijn dampende huid
zweet een koude schedel uit
een stoel dood van het wachten
het levende wit vangt de essentie
vier tralies…
Cannabis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 446 aanvaarde reis naar aangeboden sferen
ontvankelijk onmachtig te weren
intensief het aangegeven te beleven
ervaart na landing begane grond
dat dagelijkse realiteit alleen bestond
en de geest iets onwerkelijk ondergaan
gepunt festijn walmend met fijne geuren
trekt cannabis ons in dit vreemd gebeuren
rusteloos…
Nog barsten er geen bomen en bloemen uit
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 182 Ik zie hun geraamtes van bladertooi ontdaan
wolken vol regen aan het hemeldek staan,
glans op planten in het groen
ook dagen steeds ontvankelijk open doen.
Wat is zien en getroffen worden door ontroering
Nu kwartiermakers van storm de lucht betrekken
als ik buiten ook binnen het nut tracht te ontdekken.…
Adem warmte in woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 naar boven
nog maskeer ik
mijn onzekerheid
adem warmte in woorden
die niemand wil horen
kleur zinnen
die ego’s nooit
zullen beminnen ondanks
hun bekende edelmoedigheid
heb vaak op
op lange tenen getrapt
in het spoor bijster zijn
maar zonder opzettelijk venijn
open treed ik naar buiten
misschien beslagen ruiten
hoop op lieve ontvankelijkheid…
De hogepriesteres
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 699 aan haar verwant
Te midden van tweekleurige pilaren
Houdt zij zich al eeuwen schuil
Door dagelijks voor haar uit te staren
Maakt zij haar jurk niet vuil
Zo leeft zij tussen wit en zwart
Lezend in haar geschriften
Met een gemoed vol smart
Beheersend al haar driften
Ondanks haar zorgen die wegen als een juk
Is het bezit van een ontvankelijke…
Schoonheid in ervaring
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 105 Haar woorden echoën nog na
Zij klonken lang als een vonnis
Niet door haar uitgesproken
maar als bevestiging van mijn kwaad
Niet kunnen beminnen
Niet kunnen begrijpen
Nu klinkt zij opnieuw
als een strelende melodie
Ik hoor haar
voel haar
omdat jouw muziek
mij ontvankelijk heeft gemaakt
Jouw beeld geeft gedachte
die zorgt voor blijvende beweging…
Vloeibaar goud
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 908 Tussenwegen een onmogelijk streven
Storm in een glas verwaterd ongeluk
Eerste provocerend brandend
tweede nonchalant ontvankelijk
Tijd voor een automatische piloot
probleemknoppen uitgeschakeld
En zie ik vlieg
en stijg tot eenzame hoogten
Ik dans ik zing
ik huppel ik spring
speel luchtgitaar of Sax
Ademnood draait zwarte vlekken…
Valentijnig hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 587 Jij straalt
een stortvloed van licht
naar ontvankelijk zicht
overgevoelig voor warmte
jouw Valentijnig hart
ontvangt en pijlt
vlammig liefde toe
blijft roodkloppend
In de palmen van mijn handen
brandend in de ziel
niet één keer per jaar
maar jaar in jaar uit
dagenlang achterelkaar
eeuwig symbool van het leven
telkens puur…
De wil tot leven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 316 In het land van trauma's
bestonden enkel onbaatzuchtigheid, verantwoordelijkheid
en ontvankelijkheid.
Er geldt geen één regel.
Het is mijn liefde voor het leven
de wil tot leven
die het leven voor de liefde
nog altijd
elke dag, elk uur en iedere seconde
in leven houdt.…
Want hij is de man van de zee die woont onder zijn huid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 bergen zijn mooi zegt hij
en bossen en dalen
en vreemde landen
met woestijnen van droogte
maar niets kan het halen
zegt hij, bij de zee
zij is woest en wild
vurig en ontvankelijk
en vooral altijd anders
hij is de man van de zee
die woont onder zijn huid
zelfs wanneer hij over het mulle zand
tegen een schrale wind opklimt
staat hij…
Marcel Marceau is dood
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 499 vol kabaal
z'n mime sterft met hem in Munch's schreeuw
Terug bij de antikunst van obsceen gedrag
van kabaal en grove taal voor effectbejag
----------------------------------------------------------
's Werelds grootste mimespeler Marcel Marceau is overleden;
hij roemde Nederlanders als een prettig theaterpubliek en een voor nieuwe kunst ontvankelijk…
Een verlangen voor dit kind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 375 ( voor Yaël )
in mijn gevouwen handen
leg ik de woorden neer
een verlangen voor dit kind
zo frêle nog, ontvankelijk teer
dat het in Gods toewijding
beschut mag groeien
dartelend, vrij als de wind
toch als een faire bloem mag bloeien
Zijn hand telkens mag vinden
in het gedruis, de doolhof
die richting mag kiezen
vol spirit, brengend…
Wachtkamer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 muren houden adem in
hun echo klinkt kortzichtig tegen het gevallen licht
men noemt het schaduw
maar beslotenheid is niet ontvankelijk voor ruimte
de buitenwacht bevriest in gemaskeerd stilleven
gevangen in versteende spieren, geknoopte magen
iets vlucht in iemand, niets ontsnapt aan de greep
aan omklemming, kan schuilen achter zwijgende…
Slapende vrouw
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.895 De onrust en de lichtbewogen
ontvanklijkheid van hare trekken
zijn weggewist en overtogen
door maanlicht, dat in zachte plekken
gestort ligt over kruin en peluw —
en dekens die haar slaap bedekken
welven het maanlicht tot een landschap,
een keten die zijn tere bekkens
van zilverglans doet overstromen —
hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…
Maakbare wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 maakt en opstuwt
In de waan van elke nieuwe dag
Waarin grenzen worden verlegd
- En vooral overschreden -
Is daar de geboorte van
Zo maar een bijzonder kind
Dat in een voerbak te vondeling
Wordt gelegd voor het heil
Van alle mensen - als dan
De maakbare wereld oplost in
De onmetelijkheid van het bestaan
En de mens verstilt en ontvankelijk…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.589 Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen,
want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd.
Het heeft een winter lang de warmte moeten missen,
waarnaar het hunkert, en het weet zich thans bereid.…
TENTOONSTELLING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Nooit met natuur in het reine gekomen
bluf ik mij telkens haar wildernis in,
om er als hedendaagse nomade
rechtschapen te dwalen,
ontvankelijk, maar ver van de gratuite
lariekoek in het kaartenhuis.…
Laetare
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 398 O kijk en luister dan, gedragen,
van angst en pijn en schuld bevrijd,
ontvankelijk wil vrede vragen
tot aan het einde van de tijd...
Die kleine krokus durfde wagen
het licht te zien. Maak ons bereid.
Uit: Herworteld leven p.17…
Zuidpoolijs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 verdampt
en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven
de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden
waar het niettemin een aantal graden koeler is
zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen
bedlegerige gedachten zie zwemmen
op het liefdevol spiegelende oppervlak
breken wolken traag open tot schaduw
mijn adem dooit gretig in ontvankelijke…
Oude koeien
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 137 Oude koeien uit het verleden
Zijn niet ontvankelijk voor de
Rede van de vrede. Zij loeien
Historie keer op keer en trekken
Nimmer lering uit een vorige keer.
Hun macht is groot en zij vragen
Om herhaling. Wij binden ze een
Bel om; en zij loeien ons heden
Naar een onnodige verschraling.…
Lichting
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 Woorden van zee strekken zich in kalmte
heimwee is ontvankelijk voor zwijgende taal
in het voorafgaande ligt ontwaken
onze ontmoeting tekent zich
aan horizon van stilte
je spreekt over liefde
dat is natuurlijk dwalen
waar het hart spreekt van waarheid
is laatste echo: trouw
we stropen mouwen op
om de ziel te laten spreken
kom mee, dan…
de stilte voorbij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 als de stilte valt
in 't voorbijgaan
is het moeilijk op te tillen,
bevroren is je gestalt'
je wilt het zo graag pakken
omhelzen en... en zoveel willen,
in een ontvankelijke houding staan
doch je ontwaart enkel lamme takken
en het luchtledige is niet te verslaan
op dat moment heb ik weet
van het bestaan
je voelt geen binding met
het…
verschimt tot je grief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 426 je hebt mijn sporen
gelezen, mensen gezien
die iets om me geven, hun
woorden zijn houvast misschien
je las in mijn teksten
wat ik voelde en zag
ook uit de gekste in zinnen
van liefde, van ogen en lach
herkende jezelf in gevoel
en in beeld, ervaarde
hoe passie fluweelzacht
je ontvankelijk egootje streelt
jij laat je weer leiden
door…
Dus jij zegt nu echt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 541 Dus
jij zegt echt
dat vlinders
geen dromen hebben
en mijn woorden
te luchtig verdeeld
geen uitkomst
voor jouw vrouwelijkheid bieden
waarmee je toegeeft
ontvankelijk te zijn
voor mijn innige liefde
die niets anders is dan het bezingen
van een lentegetrouwe getuigenis
over dat alles
in jouw heimwee
zucht
onder het verlangen…