Alle inzendingen over Samen oud

Samen met mijn oude kater, mijn wijze meester, zie ik het leven zitten. Mijn meester is gaan liggen. Een paar regeltjes heb ik nog gelezen. Een beetje nagedacht en weer vergeten. Er is nog veel te veel te doen, maar gelukkig niets gedaan.…

geest, doch in overleven bedreven geaard in schraal zand met gelovige angst onder een streng regiem mijn moeder is niet meer al even ze heeft mij gezoogd gedroogd, wakker gelegen was bang voor woorden van buiten al lang voor het einde heeft zij zich voor dode ruiten in eenzaamheid uitzichtloos moeten bewegen; van oud…

Deze laatste dag in het oude jaar ik bedenk wat mij is gegeven de Liefde van mijn leven verwachting voor het nieuwe jaar, jij en ik, wij samen daar en eindeloos door Liefde gedreven....…

We lopen samen naar een bergtop, mijn lief en ik. geteld zijn we even oud, het licht maakt onsterfelijk, de hoogte vruchtbaar en ons welgezind, de kim blaakt in het vuur, als de passie stand houdt, slechts één uur, dan dalen wij gedwee de trap weer af, in korte tijd zijn we eeuwen oud.…

Men neme een wat stoffige premier, Vijf dames in beschaafde stijve kleren Alsook een tiental uitgedroogde heren, Dan heb je samen Balkenende Twee. Bestuurlijke vernieuwing is hun eis, Maar zelf zijn de bestuurders oud en grijs.…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

'Of wij oud zullen worden'? vroeg je me in de zondagsstilte 'Of wij samen.....' ja, dat bedoel ik antwoordde ze.... 'de wegen van God'... citeerde ik omdat dat in me opkwam Ik tuurde naar buiten 't zwijgen op de lippen elk antwoord...schuldig.…

De harde werkelijkheid klinkt zacht in de speeltuin uit mijn jeugd, klanken van het zwarte schepsel weerklinken tot oude mechanismen -de lach van toen en van alles wat ik thans mis- echoën tezamen samen in haar zwarte vacht.…

ik zie wat ik wilde zien de eeuwige flonkerende diamant die zich vormde in ruwe eeuwen ieder facet de geslepen glans geen verkrampende duisternis meer alleen lichtdruppels op mijn stenen bloesemwoorden waaien in najaarswind oneindige zonneschijn op lijnen geen vogel vlucht meer niet de geijkte paden de schaduw leeft niet in de nacht…

evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag vermoeide ogen, rimpels en gebogen vernederd door een bitter hoongelach verscheen een vreemd gevoel van mededogen was dit nou die moordlustige tiran ik zag alleen een broze oude…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Weer is het winter en we beseffen eindelijk de onontkoombaarheid van het sterven. Naarstig zoeken we als kinderen met ademloze ogen naar halmen, sneeuwklokjes. We weten niet of er een lente voor ons ligt en lopen hand in hand het bospad af.…

met laatste groet Ach, hij had ook zo zijn gebreken Vier huwelijken wat denk je daar dan van Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan Kijk dat is zijn jongste net nog maar tien Daar zijn laatste ex die dertig jaar verschilde Ongehoord jonge vrouwen is al wat hij wilde Zou het gemeend zijn van haar dat rouwen Had ze maar niet met zo oude…

Een leegte Niet te vervullen Met mijn tranen Misschien Eens zo vol Van leven en geluk Bruisend en nu Een leegte…

Ik moet nog leren......oud te worden met een jong hart.…

wie heeft je nog nodig, geen hond want die is ook al dood 60 zoveel uren te vullen met niks bezigheidstherapie vrienden zien sterven aan vreselijke uitwassen tumoren, drank en levensmoeheid 60 nu kan je eindelijk rusten alles is oud en versleten de zetels, de potten, je gewrichten jij…

Als puber verlaat ik m'n dorp met oude mensen een wonder geschiedt Als ik volwassen terug kom zijn ze jonger geworden…

Dan plots, de kus weer gemeend het liefdespel vertrouwd de heftigheid wat minder er is weer tijd.. we zijn oud.…

stap niet af niet zolang het niet meer klopt tot de strop ons onthoofd tot jij niet meer geloofd loop verder tot die kloof val dieper in jezelf toe maar, geloof. maar, lief geloven in alles en nog verder als dit is pit nog verder als een woordenboek dit is geen koek maar poèzie zoals wij ooit keken vanaf de toren van goud naar…

Zij, zij is terug, zij Van ver voordat ik dichter werd Wat moet ik met haar Ze ziet er goed uit, lijkt gelukkig Heeft verwerkt, keert versterkt terug Niet langer gedwarsboomd Droomt zij een voormalig paar bij elkaar Waar was je vraag ik, ik had niet verwacht Je ooit nog terug te zullen zien Diep weggeborgen zegt ze, zwart gemaakt…

men vermijde te allen tijde te dementeren want het medelijden is snel vervangen door ongeduld in het heim van Alz…

doodnormaal Niets extra's of meer De tijd tikt verder elke maaltijd weer Haar hart pompt keer op keer Het heden heeft zij niet meer in machte Was zij maar jong en lachte Oude vrouw ooit een jonge meid Ingehaald door de tijd Het is een onomkeerbaar feit.…

boven op de oude zolderkamer vond je gisteren uit negentienachtenzestig een oude krant voetbaluitslagen en de wereld stond in brand morgen sla je de ochtendkrant open en wat blijkt we worden nog steeds keihard voorgelogen…

Alleen de duvel is oud.…

Wanneer ik op verjaarsvisite ga hoor ik een kamer vol met hen die klagen. Het blijkt voor bijna niemand te verdragen: een sleetse moeder of aftandse pa. Zo’n vader wandelt in zijn blote kont en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten; het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond: ~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten. Ik heb misschien…