Alle inzendingen over Spartelend dier?

Als een vlieg het leven mint dronken door haar geur verleid Door die charmeur Dat is de tijd wanneer zo’n spin haar kleefnet spant En daarin die vliegen vangt waaruit ze dan het leven zuigt Spartelend aan ’t kleverige draad als lunchpakket bereid raakt menig vlieg zijn hachie kwijt En eindigt als een sappig maal, ‘t einde van dit…

Dieren zijn echt, oprecht en tof. De meeste mensen denken dat. De meesten denken oprecht, dat mensen geen dieren zijn. Dat alleen mensen denken. Mensen zijn gewone dieren, die prachtig acteren kunnen. Acteurs die ons doen geloven, dat we oprechte mensen zijn. Mensen die goed doen alsof.…

Spartelend en machteloos midden in de rode wijn drijft hij in zijn zesmiljoenste dood, op weg naar een Goddelijk geboden boete doen, zoals daarvoor het sterven als overreden pad, platgetrapte worm en uitgerukte teek. Zal hij ooit tot inkeer komen?…

ik schuifel naar een plek, nog droog, en gelegen nabij de waterkant en neem plaats in het gras ik zie de dag traag dagen; het licht kan en wil geen schaduw meer verdragen op deze woordeloze plek schept het gloren haar vreugde in een miraculeuze vertoning en aast een purperreiger, als altijd bewegingsloos, op een spartelende…

Vroeg in de ochtend kwam ik dit prachtige dier tegen. De ree keek mij vol ongeloof aan. Mens en dier niet ver van elkaar vandaan. Mooi is het, de natuur, zeker met zulke dieren. Een moment om te koesteren in de vroege morgen. Het geluk was ontzettend dichtbij. Dankbaar..... Foto Dick Voogd…

ze onrust stoken zingen ze een droevig lied dan hebben ze verdriet voor de dieren uit het dierenland zal ik al mijn woorden schrijven met de ganzenveer nog in mijn hand hoop ik dat alle dieren vrienden blijven.…

Je stónd op: moedig, trots en fier ooit mishandeld als een dier…

Liefhebbers hebben dieren lief. Sommigen schrijven gedichten. Over fijne, lieve supermensen, die zo BIOecht als dieren zijn. Vele dieren leven in hokken. Ontelbare mensen in kooien, die ze zelf niet durven zien.…

Slechts een kort leven Is dit dier gegeven, Maar een kort gelach. Ik hoop op langer plezier Met mijn week-dier.…

Hier lig ik De plas waarin ik spartel Lijkt nergens op maar Je hoeft niet bang te zijn Laat jouw nieuwsgierigheid Maar de vrije loop Ik schuif wel een en ander opzij Als je wilt, kun je er nog net bij Kom kom Huilen hoeft toch niet?…

In de ondoordringbaarheid van mijn zijn, het artefact dat jij als mij aanschouwt, terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn als sparteling, terwijl jij muren bouwt rond het gras met de walg die mij vertrouwt, in het matte zwart van jouw stalen as waar alles is, en blijft, dat er nooit was, in't git waar niemand nog mij raken kan, waar niemand mij…

Ik zou me willen vasthouden Aan jouw lichaam als een rots Maar spartelend tegen het ademloze donker glij ik steeds verder af De besneeuwde berg beklimmend Op een dag zal ik niet meer Wankelen, niet langer aarzelen Tussen licht en duisternis maar eenvoudig niet meer zijn aangekomen op de besneeuwde berg.…

ik dagdroom voort tot het geschreven woord de zinnen spreekt die ik wil horen pas dan stoort werkelijkheid met zijn geluid het broos moment waarin de andere wereld wordt verkend en eist realiteit zij kluistert mijn gedachten ik spartel nog wat na de droom laat op zich wachten ik ben weer terug met voeten in de vette klei maar…

Wat voor een lekker dier is eigenlijk een vampier? Hij/zij doet zich tegoed aan andermans bloed en dat scheelt hem geen zier. Het dier raakt enkel verstoord, als je niet bij de juiste bloedgroep hoort.…

Een conversatie op straat Je denkt toch echt niet dat ik mijn dier verlaat Nee, dat hele kleine beetje eten Wil ik voor mijzelf wel vergeten Maar ik doe mijn hond of kat niet weg Dat is liefde begrijp nu toch wat ik zeg Armoede is delen met je dier Die geeft nog een beetje plezier En warmte in mijn hart De voedselbank voor dieren is…

Haak en weerhaak in mijn bek hapte ik pijn van langzame worging mij bevrijden kon in een ultieme sparteling en in het water pletste vlug wegglijdend in het vertrouwde kruid. Zo ben ik gebleven een vis in koel water.…

Daar trek jij aan de touwtjes, spartel ik als een marionet als je tot slot de tekst opzegt: "Dit is gebeurd. Herinner je dat het nog niet afgelopen is je uit een molen die verdriet maalt niet ontsnapt zonder kwetsuren.…

jij met je staart soepel door het water gleed mijn liefste zeemeermin die mij heel verwonderd aankeek van hoe moet ik nu landen op scherpe randen van rotsen met natte zilte handen wij zijn samen opgezwommen naar de uitkijkpost in de haven heb lenteachtig zeewier bedongen om je schoonheid met jeugd te behagen nog spartel…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

Ondanks spartelend verweer, ondanks worstelend verzet, grijpt de tijd me bij de strot. Weer is een levensjaar vervlogen. Opnieuw werd verleden gesnoeid, toekomst ingekort. Maar vandaag zal ik bewust vertragen, zal ik aandachtig uit kijken gaan. Zo kan tijd ons niet bedriegen of vanuit een hinderlaag belagen.…

ik dagdroom voort tot het geschreven woord de zinnen spreekt die ik wil horen pas dan stoort werkelijkheid met zijn geluid het broos moment waarin de andere wereld wordt verkend en eist realiteit zij kluistert mijn gedachten ik spartel nog wat na een droom laat op zich wachten ik ben weer terug met voeten in de vette klei maar…

Wanneer ik lach is ze zo vrolijk Dan ravotten we, echt wel olijk. Heb ik verdriet, ze voelt het aan Komt dan heel dicht bij me staan. Mijn liefste vriendin, bij haar kan ik alles kwijt Dan kijkt ze met prachtige ogen, die ik benijd. Oprecht en trouw, voelt steeds met me mee De sublieme verstandhouding stemt me tevree. Ja, heus, onvoorwaardelijke…

Het toegeefslijkste lichaam, het ontoegankelijkste voor de zee; zijn oren zijn verzonken schelpen, zijn kijken is nooit afgerond, hij zwemt in donker water waar onraad is en prooi; de leegte van de zee erkent hij niet, behaaglijk wentelt hij zich om. -------------------------------------------------- Uit: Woeste grond, 1992.…

De kranten kopten: MERRIE FOUT BESTEGEN ! Een reiger die dat las, sprak ietwat bitsig: “Waarom wordt iemand van zo’n hit zo hitsig ? Van mij had-ie meteen een hengst gekregen. Ik, die vaak liefdevol een kikkerproef, verklaar dat ik beslist geen paardenhoef”.…

De kameel heet wel het schip van de woestijn, daar kan ieder over meepraten die op zo'n beest gezeten heeft. Je zit hoog op een stoel als het ware, je gaat wel heen en weer, maar je voelt je daarbij op je gemak, terwijl in de diepte de kop van het beest gelijkmatig naar voren glijdt als de boeg van een roeiboot, met schokjes. ------…

Een werkbij woonachtig in Neede, Leeft enkel maar in het verleden. Hij is zo dement Dat ieder hem kent Uitsluitend als bij zonder heden.…

Wij fietsten naar Egmond mijn liefje en ik. Al in de schemering, Een bosuil gleed stiller dan messen door zuurstof boven ons, streek neer aan de rand van de wei en schikte het bruin van een boom om zich heen. En steeds als we dachten: is hij er nog? schudde hij nee. En dan zagen we hem. ---------------------------------------- Uit…

Dromend in de vensterbank of opgerold en knorrend in een luie stoel is zij plots gespannen als een snaar staart loerend naar de overkant Met ogen kil en koel schat zij haar kans voor ‘t grijpen Zij is klaar en explosief en zit ineengedoken zo actief ’t is Miep de poes de vogeldief En als ’t niet lukt; dan is er niets verloren Dan tukt…

Er was er eens een varken dat haast niet eten dorst hij dacht als ik straks vet ben verdwijn ik in de worst. Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

Ik regeer als een vorst over al het nachtelijk gespuis, over vele konijnen en talloze soorten muis die wroeten en woelen tussen gras en angstig schuilen in struikgewas. Dit alles is echter vergeefs en overbodig, al dat geritsel en gerutsel is onnodig. Schrikwekwiekend zwaai ik met mijn vlerken en verricht ik mijn koene roofdierwerken. Als…