Alle inzendingen over Steekje Los

3 dagen lang zweefde ik in de verte in mijn diep geraakte spiegelbeeld door donder en bliksem te zwaar verdeeld 3 dagen lang was ik zwaar de klos viel dieper en dieper in het donkere immens grote bos te vaak ging ik zo los viel samen met de dieren in een vergeetachtig bestaan de aarde draaide wel door maar nooit,nooit gaf iemand gehoor…

verloren verdrietig een tijdje ontroostbaar eigen keus het was klaar ons samen zijn is nu verleden ondanks alles doet het pijn zal jij voor altijd mijn 'ware' zijn cultuurconflicten hielden aan dus liet ik je los met brandend hart vrij om te gaan. alle sporen zal ik wissen ter bescherming mij niet weer te vergissen.…

Zij sluit de deur achter zich sluipt de trap af naar beneden waar de buitendeur wacht wil op het nachtslot gezet De sleutel in de brievenbus tinkelt een afscheidslied in haar klinkt een lentegedicht Het is mooi geweest, het is mooi geweest maar nu trekt het groen haar weer aan zij moet ver van hem vandaan Het was niet goed, het was niet slecht…

Je bent er altijd als ik wegdroom vanochtend verzon je een nacht achter het silhouet van een dode boom schreef je gedichten over de oorlog, met doden en gewonden repte jij jouw woorden, die bijna zinloos onzichtbaar bij me bleven als ware ik zelf die persoon die de laatste zucht uitblies, om die nacht maar niet te dromen…

Misschien dat tussen de woorden de stilte paranoia maakt en waanzin steeds meer stilte braakt in losgebroken storm een armoede niet eerder gekend en dat medelijden ook pijn doet omdat het nooit meer terugkomt na de dood zijn we luchtledig eindelijk zonder vragen.…

door wie ik nu ben ben ik wie ik was vergeten gebonden aan oude gebreken schrijf ik woorden die liefde vermoorden dit zegt alleen wie ik nu ben en vergeet wie ik was als je de woorden anders las anders zou zien zou je het begrijpen misschien als je echt naar me keek zou je mij zien zoals ik was zou je weten waarom ik zoals…

Jij zit daar op de bank ik voel ik hou van jou Je laat me zomaar los en zegt het snel en gauw Ik stik van verdriet mijn keel zit helemaal dicht Dit is niet wat ik wil mijn leven is ontwricht De stilte die is voelbaar wat moet ik nu nog zeggen Jij kijkt ver van me weg mijn tranen niet te dreggen…

volle dagen als de maan de nacht omarmt en leegte overvalt in het stil als ik droom en wacht op de naam die mijn naam kent mijn hand neemt zoals ik die hand neem waarvan ik de grip in het donker blindelings herken…

Als burger van dit land zijn we de klos Zoals u van Jan Kees hebt kunnen horen Wordt iedereen geknipt en ook geschoren Ben ik straks financieel een total loss En moet ik mij van alles gaan ontzeggen Of zal ik maar in Facebook  gaan beleggen? Het lente akkoord raakt ons allen hard.…

Eerst werd de tandarts pijnloos en jodengrappen geinloos, de wagens werden paardenloos en olielampen waardeloos, het koken dat werd vuurloos en ministeries stuurloos, sigaren nicotineloos, de verf werd terpentineloos, sinaasappels werden zadenloos, ons oordelen genadeloos, een goed dieet werd vetloos, de jeugd van nu wetloos, autobanden…

complete vrijheid niet laten ringeloren is een kunst apart elke kracht bedraagt schoonheid zie het menszijn op zichzelf…

er was ooit een stad zij stierf in het verlangen vereeuwigd te zijn…

Los van ons verhaal, los van wat we denken allemaal, los van onze patronen en gewoonten, los van ons gedicht, en 't gewicht, los van de lijm van rijm.....…

alles mag los spelen duikelen en buitelen nog even buiten en straks is het donker nog even buiten wie niet weg is wordt gezien spelen laat ons nog even spelen er is tijd nog even tijd en dan naar huis waar het eten staat op tafel…

Rust zacht Ik vang die woorden en strooi zachtjes andere uit Je bent nu vrij Je energie in beweging los van de aardse last Zonder verdriet en pijn Misschien wel verenigd met hen die je miste, ben je niet eenzaam meer Een beetje hoger nog dan de vogels Als ik omhoog tuur naar de hemel…

Laat me nooit meer los Smeekte het.…

Sprak ik de geest van de doos op het naaktstrand verlegen als een verlaten vogel op de vlucht tussen al die bewegende benen op het zand vond ik de brievenpost opgedronken in een geheime whiskyfles toen ik het ophield en verstokte in mijn ademhaling bij schoonheid die op zichzelf geschreven toch bestond liep ik daar zelf nu in mijn blote…

Bankje in de heide Door nevels gevernist Sferen in het grijze Waar het uitzicht is weggegrist Bankje in de heide Het leven is er stil Men laat er Schotse Hooglanders weiden Herten die er bronstig strijden Bankje in de heide Landschap van eindeloze tijden Hertenbronst die er jaarlijks afspeelt Dit uitzicht voor menig herten-voyeur nooit…

Is hij onverhoopt een steekje kwijt? Dan zoek ik hem geduldig.   De buurvrouw is nogal dement. Haar brein woont in mijn zak. Ik help haar met het testament en licht het op voor haar gemak.   Dus,   smet het onder uw borsten of loopt het kwijl langs uw been? Ik verwijder graag alle korsten en verzamel uw gangreen.  …

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Met een gebogen hoofd zwoegt Pilar door het zand, ze heeft gespeeld langs de rand, waar het water wit is van schuim, dat komt en terugstroomt veel verder dan ze kijken kan Mama weet het meteen Pilar, waar zijn je schoenen? Vertel, waar heb je ze gelaten? Hier Mevrouw, kijk, ik heb ze Weet u, ik heb ook zo'n meisje maar ze is ziek, ze heeft…

Als ik iets of wat niet zie zitten ga ik staan kom in beweging ga ik vooral wandelen in de natuur De meest positieve manier om lichaam maar vooral geest te prikkelen zoals met deze hartenkreet aan de cultuur…

U die nooit los laat Wat Uw hand aan ons begon Voor U is loslaten Een onmogelijkheid Toch vraagt U ons Om U te volgen en Alles los te laten Dat ons vasthoudt in de tijd…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

Los moet ik je laten, want je wilt mij niet meer. Los moet ik je laten, en ook echt deze keer. Los zal ik je laten, al kost het me even tijd. Los zal ik je laten, want ik ben je al kwijt.…

Het was een delicate operatie, zo’n tweetal, met elkaar totaal vergroeid. Maar het ging goed, dus zet men onvermoeid een nieuwe tweeling op de nominatie. Al vrees ik dat ditmaal geen enkel snijden de olie-industrie en Bush kan scheiden.…

(Rika Csardas) (Wijze: Ritka buza, ritka arpa) Aszik vamme werc komcseggic szunne menou rika, rika, laane menou. Evve nochwa tetegec kerd toenoula melos mal legec, mal legec toenoula melos. Em ma proppe, etep proppe Em ma sèzchela melos Tottic nedde crantep emme leckurre segret, danszeg tse kanapee, kanapee toenoutyn…

Ik laat je los... Jij was het bezit van mijn gedachten, Maar bezitten is voorbij... Ik laat je los... Ik geloof dat je hierop zat te wachten, Ik laat je los, je bent nu vrij...…

ik denk mij telkens los van jou om bielzen te verplaatsen in de richting van een eigen spoor maar waar geen korsten groeien lukt het strepen trekken niet ik denk mij telkens los van jou van jou los…

Ik ken helemaal niemand voor de wereld afgeschermd sta alleen aan mijn kant ik ben het die ik vertrouw Geen valse steun of mes in de rug niemand waar ik tegen leun altijd een weg terug Geen pijn woede of haat razend in mijn donker hart niet meer somber en kwaad voor alles een nieuwe start Geen zorgen Geen schuld niet bang voor morgen…