Los

Haar leven raasde rakelings
Aan haar voorbij.
Het zwaaide snel nog even,
Zo sociaal als dat het was.

En verdween toen
In de avondzon.
De zwakke stralen die vertelden
Hoe mooi zij was.

En hoe mooi zij ooit nog poogde
Van haar leven iets te maken.
Maar geen rails volgende trein.
Geen razendsnel gevaarte.

Ze verlangde naar een rails
Die haar kon brengen waar ze wilde.
Maar ze wilde niks meer nu.
Dus stiekem ook geen rails.

Laat mij maar lekker dwalen
Riep zij haar leven tegemoet.
En haar leven liet haar dwalen
Liet haar zien hoe dwalen voelt

Weemoedig en verdrietig
Riep zij vol verbazing uit.
Haar leven stemde in en liet haar
Huilen tot de ochtend viel.

En stapte op de rails
Die zij nooit meer in zou halen.
En ongelovig keek zij na
Hoe haar leven zichzelf leidde

Tot het eindelijk ontspoorde
En haar voeten haar verlieten
Greep zij, net voordat ze viel
Haar leven vast.

Laat me nooit meer los
Smeekte het.

Trein Leven Los

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 125