Alle inzendingen over Toekomstbeelden op e

Sinds ik e-bike rij lijkt het of mijn oude fiets op de handrem staat…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Der zotheid lust Mengt zich getergd Vanachter katheder Met kwaaie kop Dogmatisch dragonder Stotterend prevelend Met kromme tenen Nochtans onvervaard In het polemisch Hoogdravend daverend Controversieel getint Vroedvaer debat Vraagt gunsten aan Houders van aandelen, Heren van heemraad En banken van lening Op spillebenen…

Getint- e spelers waren witte raven. ’t Smaakt- e wel naar meer: met Erwin volgden vier gekleurde schapen over d’ Sparendam talenten helemaal uit Surinam- e samen klaver vijf hier pionier- en in ons groen groen groene knollenlandje en Erwin speelde als een rode kat wel honderdvijftig keren uit en thuis en daarvoor kreeg hij toen een geel…

Zij fantaseerde zelf het witte paard waar ze als prinses op werd gedragen toen hij knielde om haar trouw te vragen leek zijn liefde binden heel wat waard Meisjesogen glommen vertedering toen deze prins eeuwige liefde vroeg haar op sterke handen verder droeg. Het feest was compleet met catering. Nu kijkt ze terug op die jeugdige…

Het springzaad knapt, de brempeulen knallen open en jij ligt er in je wieg als een popelend boontje bij. Alles mag je worden van mij: zeeman, boswachter, archeoloog. Of - als je leven ingewikkelder loopt - gesponsord ontdekker van aangroei werende stoffen voor scheepsverf, alleenstaand paddestoelenfotograaf, pacht- en beestenlijstenonderzoeker…

Geen denken aan tijdens vlagen van moedig zijn naar de ontsluimerende toekomst bedeesd stil te staan bij het ontastbare.. dat bijna overal en nergens voor mij voor het grijpen ligt, waar ook? niet tijdens de minzame momenten die ik won aan het voorbij glijden van de schampere wolken, waar ook heen ook niet toen ik explodeerde in duizendmaal…

Ik heb mij van een toekomstbeeld ontdaan. Een veelheid, mogelijk. Ik sta op straat. ---------------------------------- uit: 'Altijd commentaar', 1991.…

Met een grijze baard tot op mijn heupen waggel ik wat in mijn boshut rond. Ik kook een soepje van bospaddestoelen, peterselie, lavas en kikkerbillen. Ik heb het allemaal meegemaakt; het einde van de oliediefstal, electriciteit en schaliegasgestuntel. De overstroming van Zeeland, Noord- en Zuid-Holland en de herinvoering van primitieve…

Zwijgend kijken ze elkaar aan niemand kan de klok vooruit zetten en van terugdraaien is geen sprake Kan nog nauwelijks op beide benen blijven staan gevoelens die het toekomstbeeld beletten pijn die naar bitterheid blijft smaken Ze pakken elkaars hand maar leidt naar geen enkel spoor bloed stopt met stromen Ijskoud is hier relevant hoop…

Onschuldig zijn je berichten, maar onthullend in al hun onschuld. Tussen de regels, lees ik alleen wat geen ander vermoeden kan. Soms speel ik met "jouw" gedachten, want inspirerend zijn je "verborgen" woorden op z'n minst. Ik waag het te vluchten in jouw ontcijferde taal, maak zo mijn eigen "verboden" verhaal. Ook al zit ik er…

De stervende pakt haar hand, sterven is simpel zucht hij met z’n laatste ademtocht in de palm van haar hand, laatste zucht is de geest die het lichaam verlaat op zoek naar een verblijfplaats. Ze schreeuwt van ontzetting haar ziel in stukken, zien sterven is niet simpel. De immoralist gaat pijnloos heen, zij deed ‘t stervenswerk voor hem…

Halé-é---halé-e... Komt U maar! Iedere morgen een beetje feest bij de bejaarden.…

weg naar meer o ver pieken en dalen en oevers b lijven omarmen en steunen en s amen alle voorkomende stormen e indig maken in grote harmonie r eizend naar de uitvoering van v eel nog niet uitgevoerde dromen e tnodating overal over de wereld r espectbandjes uitdelen in vrede e igenlijk als wereldburger reizen n aar warme zonnige continenten…

Zó, door 't G e m i s, suisden stemmen aan.…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

In het binnenste van mijn hart, Zitten mijn vrienden opgeslagen. In een gaatje heel apart, zie ik ze langzaam vervagen. Maar als ik me eenzaam of verdrietig voel, staan ze meteen paraat. ben ik weer vrolijk bereiken ze hun doel, en dat is waar vriendschap om gaat.…

De sloot wou ik omzeilen maar de afstand was te groot de diepte kon ik niet peilen ik at van het laatste brood Ik stierf, de laatste blauwe luchten omringden mijn doelen die nu verloren leken te zijn in een afgrond waar donder heerste en de goden aten van mijn erfenis al streelde het verlangen om dán toch op deze aarde te blijven maar…

Ik kijk de seconden na Één voor één verdwijnen ze zo snel als ze gekomen zijn De klokt die blijft maar tikken Toch doet me dat geen pijn Ik kijk de uren na Ze komen en ze gaan maar ik zal ze niet stoppen Ondanks mijn goed verstand Blijft de tijd me foppen Ik kijk de dagen na En de dagen worden weken Maar ik zie geen verschil Ik…

Een wereld vol oorlog en haat, Weten we nog wel waar het om gaat? Oorlogen om geloof, macht en geld, Om nog maar te zwijgen van al het zinloos geweld. Waar is de tolerantie en de verdraagzaamheid, Vanwaar al deze agressie en boosheid? Kindsoldaten, moord en doodslag zijn heel gewoon, Wanneer staan verdraagzaamheid en vrede weer eens centraal?…

Streep niet haar naam door al is zij tot stof vergaan streep haar naam niet door alsof ze nooit heeft bestaan Het liefste dat ik heb bezeten het toekomstbeeld van mijn bestaan vraag me niet dat te vergeten en gewoon weer door te gaan Want ik wil verder leven maar weet niet hoe dat moet Ik hoor bij hen die achterbleven overleven vergt…

Gebaseerd op het vooruitgangsdenken wil ik morgen in goud denken als het prijsuitreiking zou zijn verwachtte ik dat het nog jaren ontkomen aan een toekomst zou vragen voordat de muur, die zou vallen met minder economische voorspoed op de harde betongrond zou knallen morgen wil ik optimistisch denken een fraai toekomstbeeld schetsen…

Wie erin graaft, stoot op s h r e c e v n en stopt wegens snijwonden: het verleden laat zich niet vangen.…

Een e-mail kreeg Sammie uit Heeten: 'Van jou ben ik stapelbezeten! Een pakkerd van Saar.' Hij verlangde naar haar: hij was dertig en kaal als de neten.…

Ik ben een hypochonder Nooit is het leven licht Ik vrees dat ik dood neerval Voor het eind van dit G e d i + + +…

Onvergeeflijk, die ene 'e', de 'e' van, en daar is eerst een graad spellingskunde voor behaald, de 'e' van 'ezel'. Ga maar in de hoek staan met een punthoed en rode kaken. Droom maar van de borsten van Artemis, terwijl de waanzin met zijn vlammende drietand door jouw ziel steekt.…

De M o e d e r: Als de rijke mensen schreien Doen hun tranen net zo'n pijn. Laat ze smullen, lachen, erven, Iedereen heeft zijn verdriet, Alle mensen moeten sterven. 't K i n d: Moeder, dat begrijp ik niet.…

Wel honderd handen heffen hoog de schaal gevuld met wierookdampen, minnevuur, bewegen heen en weer met harten, puur gewassen in het bloed van 't oud verhaal of 't nieuw zo je verkiest, zo menigmaal herhaalt en weer herhaalt tot op de duur de woorden niet meer aarden in het zuur van 's werelds honger naar een heilloos maal. Toch blijft…