236 resultaten.
Vraag
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 513 hoe je weet dat zij het is
zij het zoetste smaakt
haar aanblik het innerlijk
vervult met mateloos geluk
nog nooit eerder losgemaakt
Gisteren schiep het verlangen
naar wat onmogelijk lijkt
Morgen is maar een idee
het bestaat nu niet
plooibaar als water
en zacht op zoek
naar het laagste punt
verdampt, vriest vast
aan de hoogste toppen…
Ons idee van tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Wanneer ons geheugen weigert,
verdampt ons idee van tijd
en verandert
in onze werkelijkheid.
Ons begrijpelijke begrip van tijd
blijft een verleidelijke illusie.…
kleur hitte rood in uren die gloeien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 567 ogen filteren
de zon uit het licht
schaduwen dansen
een stralend gezicht
strooi vonken
in vuren die smeulen
ontbrandt als hun
aandacht ontvlamt
kleur hitte rood
in uren die gloeien
hartstocht blijft boeien
als het zweet is verdampt
nog zindert de liefde
op die zonnige dag
de wereld werd stil
toen je mij alles gaf…
aprilse gril
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 366 ach zie hoe het regent
de lucht braakt mijn tranen
het regent en reinigt
wolken gezwollen en grijs
hangen tot in de bomen
dit aards paradijs
verdampt verdriet
uit verzopen dromen
ach zie hoe het regent
maar regen brengt leven
en pijn waait voorbij
verbeid nog heel even
het is bijna mei…
van de kook
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 755 'terwijl je een eitje kookt
verdampt de tijd'...
op de radio een discussie
over het koken van een ei
9 minuten zegt de man
van koud tot warm
en dat bevalt mij zeer...…
In vogelvlucht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.003 Hij is gegaan,
uit vaste vorm verdampt.
Zo als de regen op het land
wordt ook hij op de lange duur
een deel van het geheel,
een deel van de natuur.
Hij is
het gras,de bomen in de wind,
de bloemen,die je 't mooiste vindt,
de vogels in de lucht
en hun gezang,
de wolken en het water,
zonsondergang.…
Blablabla
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 513 Verdampte gedachten gepakt
in waardeloze wolken woorden.
Wat spreken wij toch steeds
zonder schaamte en zonder onderscheid
van waarheid en van waan.
Wat praten we maar raak
met losse flodders en met scherp.
Stuifkruit is ons recht.
Onze mening is ons bestaan.
Niemand denkt aan een staakt het vuren.…
Tussenweg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Daar sta je dan
ietwat verdwaasd
zonder koers of richting
je raapt de keuze op
de verkoelende duisternis
met de muizenissen
of het warme licht
vol fata morgana's
in beide werelden
liggen de stammen geveld
geteld en gemarkeerd
je draalt een wijle
bukt, legt de keuze terug
en verdampt in de omarming
van alle kruinen.…
Het fijn penseel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 222 er is geen tijd meer
voor het fijn penseel
gejaagd meng ik de kleuren
tot aanwakkerende wind
het dreigend zwart
dat grijs ontlaadt
in wit vertraagt en
stenen hagelt op het doek
nog zijn er
gouden wolkenranden
die licht van zon ontvangen
schitteren door de regenboog
ik schraap de verf
bijeen tot lichte mist die
in onweersgeur verdampt…
Tethyszee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 smeltwater verdampt
uit oud zeer
in zachte loomte
aan oerlandse oevers
naar weleer
vind ik het ketelsteen
van mijn ondiepte
waarop ik drijf
als drijvende kracht
als blijvend vergezicht
nee, binnenlijf
alsof morgenochtend
reikt voorbij bakerland
over het water
naar onbetreden kust
een gebed zonder
begin, later
einde en verder…
Ochtendnevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 boven het veld
tot aan de gevel
hangt laag
de ochtendnevel
als ik vaag
voor me prevel
vandaag
ga je snevelen
de zon is nog laag
maar straks lepelt ze
gestaag bij beetjes
haar warmte
over de nevel
die bevelt traag
kan daar niet tegen
raakt beneveld
verdampt
verdwijnt
terwijl de zon prevelt
van laag
steeds hoger
in de hemel
schijnt…
schaduwen dansen een stralend gezicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 303 ogen filteren
de zon uit het licht
schaduwen dansen
een stralend gezicht
strooi vonken
in vuren die smeulen
ontbrand als hun
aandacht ontvlamt
kleur hitte rood
in uren die gloeien
hartstocht blijft boeien
als het zweet is verdampt
nog zindert de liefde
op die zonnige dag
de wereld werd stil
toe je mij alles gaf…
uitroken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 64 er zijn dagen
dat woorden kleven aan je lippen
geluid is dan niet hoorbaar
je zou dat ene aan willen stippen;
maar liefde is onverklaarbaar
ik vul de leegte met een sigaar
keer op keer, het denken remt
in de keel roggelt de diepte
de rook verdampt meer en meer
de wereld is klein van binnen
of, wat ook kan, te groot van buiten
ik schrijf…
de doodsteek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 597 spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen
scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten…
het malse spoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 toen zij spraken over flarden
herinneringen die al te traag
overgaan tot ontbinding
verduisterde het late uur
een stekeblind veld
waar zij de vrieskoude van het overspelig verhaal
verwarmden met woorden
die straatarm verdampten
in de onontkoombare krater
van een morsdode nacht
maar berijpte handen hervonden het pad
en gejaagd volgden zij…
Gebogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.114 Onstuimig jong of oud
gebogen, het waaide zo maar ergens heen
geen verdampte blik, geen wegruisende echo
spoorloos achter de kille kim vervlogen
nog geen pluisje, stofje, of een rietje stro
God heeft het licht voorgoed verbogen.
-------------------------------------------------
Uit: 'Paleisgeluiden' (2004).…
Doorgaans weg
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 391 kinderkopjes lagen er
in die jaren en het verkeer
deed nog zoveel kalmer aan
rustieke stenen zijn vervangen
door een snelle asfaltbaan
en je ziet er minder bomen
op rijstroken verdampten ook
de zachte dromen van weleer
waarin op zondag samenkomen
alle weken door zou gaan
de hompelstraat is weggebroken
jachtig snellen wij steeds meer…
Gegeven tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Gegeven tijd vergist zich vaak
in de waarde van de nacht
verkleurt beelden die ik lichter maak
verdampt tranen uit mijn lach
heeft aandeel in mijn tegenzin
voedt wat was soms eindeloos
betovert de man die ik bemin
maakt dromen schaamteloos
Sowieso vergist de tijd zich vaak
in de waarde van de nacht
hoe donkerte alles, dat het raakt,
versterkt…
slaap
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 531 ik droom jou
rode bladeren
in de wind
surreëel
tegen het wit
van de lucht
als vogels
die kwetteren
in de herfst
alsof het zomer is
verdrijven ze
het blijvende gevoel
de diepe tonen
gekerfd
in een hart
gespleten door
tegenstrijdigheid
tegen de tijd
dat onze tranen
zijn verdampt
ben jij
nog hier
en ziet mij
zoals ik ben
als…
het getal der woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 mystiek omringt woorden
elke letter draagt bij tot het gewicht
dat in de schaal gelegd wordt
welk een massa kan een mens verdragen,
wat verdampt als angels share?…
Wolkenland
hartenkreet
4.0 met 55 stemmen 1.760 mijn blik is gericht op het wolkenland
waarachter ik mijn schepen verbrand
kleine deeltjes as,door de wind verjaagd,
stukjes verleden verdwijnen vertraagd,
tot zwarte stipjes... aan de horizon
als in een film die langzaam vervaagd nu
ik zie ze nog staan
maar kom ze denk ik nooit meer tegen
want de hemel huilt met regen
en in de zon verdampt…
Wonderwater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Water verdampt terwijl ik kijk.
Wat ijzig koud en stil was
is razernij geworden.
Zorgvuldig vul ik mijn kruik.
Ik poets mijn tanden.
Ik vul mijn glas.
Met wonder.
Met water.
Slaap lekker.
Goede nacht.…
Regenmensen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 71 Het sijpelt stromen, verdampt
de regen tot een drup.…
XII - opgelicht - 1904
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 234 bij russische thee
als de bank van ijsland
verdampt spaargeld
leidse sterrenstorm
slaat voor de sterrenwacht
ook de deur dicht
en dan is ini
een koffer vol schaamte
en rood papier
denk maar dan
dat je ergens anders bent
dat we dichtbij zijn
allen opgelicht
het transport kan beginnen
van alle dingen
't mooie van de aarde
lijkt…
vervaagt de middag in siësta
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 557 de zon verdampt
de mensen op het plein
en blakert het gesteente
ze rusten peinzend
aan de schaduwkant
gelooid op het gebeente
de huizen hoog
de straten donker smal
warmte ademt traag verval
de luiken zijn gesloten
binnenplaats met groene rust
koelte die de warmte kust
stilte spreidt de zomer uit
vervaagt de middag in siësta
de…
Kale muren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 965 Ik ontbind na de genadesteek
Meng me door het grondwater
Dat later opwelt en verdampt.…
Zonder kortsluiting
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 zonnestralen
vermaalden
dipjes ongemak
verdampten
laaghangende
donkere gedachten
klaarden op
naar een hoger
energetisch niveau
waar de lach
haar positieve
spanning weer gaf
ogencontact
zonder kortsluiting
zijn afspraakjes had
ik mijn hand
terug vond tussen
jouw warme vingers
die mij lieten
weten dat vandaag
zonnig zou…
Moeder Natuur
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.573 Vliegen door Water
Zwemmen door Vuur
Wetten van Liefde
Van Moeder Natuur
Branden in Aarde
Lopen op Lucht
Met jou in mijn hart
Nooit meer een uitvlucht
De regen verdampt
De Zon kust de Maan
Ze breken door
Bij het slapen gaan
Ik kom naar jou
Verlicht jouw nacht
Mijn Maneschijn
In al haar pracht
Ik warm me aan
Jouw Zonnevuur…
de beelden IV
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 529 zoals gezegd, awel ja
ge weet 't toch
in de morgen als de dauw
zijn parelkes verdampt
aan het zonneke, al die
geel blaaiges bijeen zijn
gekropen in een hoekske
bij het kerkhof
komt zij aangeschoven uit
het niets, uit de vlakte
waar maïs staat de drogen
bietenkoppen stikken in
hun loof, de kiekendief
bloed om het dorp legt
de stenen van…
KLEINE GROOTHEID
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 31 Door luchtig eikenlover
dalen vleugels zonlicht
op groepen bosanemonen
hun verblijdende witte kleur
glanst en spreekt van
zuivere wil tot teer bloeien
en ontembare kracht
om na gezamenlijk vergaan
en verborgen wachten
steeds weer opnieuw te leven
in sommige kroontjes
vertoont zich wat ijl roze
een schier verdampte wijndruppel…