inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.691):

vervaagt de middag in siësta

de zon verdampt
de mensen op het plein
en blakert het gesteente

ze rusten peinzend
aan de schaduwkant
gelooid op het gebeente

de huizen hoog
de straten donker smal
warmte ademt traag verval

de luiken zijn gesloten
binnenplaats met groene rust
koelte die de warmte kust

stilte spreidt de zomer uit
vervaagt de middag in siësta
de zon is bij de voordeur al gestuit

Schrijver: wil melker, 16 juni 2003


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 557

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)